Gérard Longuet
| ||
![]() | ||
Data i miejsce urodzenia | 24 lutego 1946 Neuilly-sur-Seine | |
Minister przemysłu Francji | ||
Okres | od 29 marca 1993 do 14 października 1994 | |
Przynależność polityczna | UDF | |
Poprzednik | Dominique Strauss-Kahn | |
Następca | José Rossi | |
Minister obrony Francji | ||
Okres | od 27 lutego 2011 do 15 maja 2012 | |
Przynależność polityczna | UMP | |
Poprzednik | Alain Juppé | |
Następca | Jean-Yves Le Drian |
Gérard Edmond Jacques Longuet (ur. 24 lutego 1946 w Neuilly-sur-Seine) – francuski polityk, były eurodeputowany i minister przemysłu oraz obrony, senator, przewodniczący Partii Republikańskiej
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Absolwent Instytutu Nauk Politycznych w Paryżu i École nationale d’administration. W drugiej połowie lat 60. działał w radykalnie antykomunistycznej i paramilitarnej organizacji Occident (razem m.in. z Alainem Madelinem)[1].
Pracę w administracji rozpoczął w prefekturach departamentów Eure i Somma. W latach 70. przez rok był sekretarzem stanu w kancelarii premiera Raymonda Barre. Przystąpił do centrowej i federacyjnej Unii na rzecz Demokracji Francuskiej, a w jej ramach w Partii Republikańskiej. W latach 1982–1986 był skarbnikiem, następnie do 1990 sekretarzem generalnym republikanów. Od 1990 do 1995 pełnił funkcję przewodniczącego tego ugrupowania. W okresie 1990–1998 był też wiceprzewodniczącym całej UDF.
Od 1978 do 1981 po raz pierwszy zasiadał w Zgromadzeniu Narodowym. Później był wybierany do niższej izby parlamentu także w 1986, 1988 i 1993. Sprawował mandat radnego departamentu Moza (1979–1983, 1998–2001), a także wiceprzewodniczącego rady generalnej (1982–1986). Od 1984 do 1986 pełnił funkcję deputowanego do Parlamentu Europejskiego[2].
W drugim rządzie Jacques'a Chiraca był sekretarzem stanu, a następnie ministrem delegowanym ds. turystyki. W 1992 objął stanowisko przewodniczącego regionu Lotaryngia, które zajmował przez dwanaście lat. Od 1993 do 1994 był ministrem przemysłu, handlu zagranicznego, poczty i telekomunikacji w gabinecie Édouarda Balladura. W 1997 znalazł się wśród założycieli powstałej na bazie republikanów Demokracji Liberalnej, która rok później opuściła UDF. W 2001 został wybrany w skład Senatu (reelekcja w 2011 i 2017). W 2002 przystąpił wraz z DL do Unii na rzecz Ruchu Ludowego. W 2011 powołany na ministra obrony i spraw kombatantów w trzecim rządzie François Fillona, funkcję tę pełnił do 2012.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Etat-major de l'UMP – Gérard Longuet (Conseiller politique) (fr.). linternaute.com.
- ↑ Profil na stronie Parlamentu Europejskiego
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
|
- Absolwenci École nationale d’administration w Paryżu
- Absolwenci Instytutu Nauk Politycznych w Paryżu
- Francuscy ministrowie (V Republika)
- Francuscy ministrowie obrony
- Francuscy parlamentarzyści (V Republika)
- Francuscy posłowie do Parlamentu Europejskiego
- Francuscy samorządowcy
- Politycy Demokracji Liberalnej (Francja)
- Politycy Unii na rzecz Demokracji Francuskiej
- Politycy Unii na rzecz Ruchu Ludowego
- Ludzie urodzeni w Neuilly-sur-Seine
- Urodzeni w 1946
- Politycy Republikanów (Francja)