Gamma Persei
| |||||||||||||||||||
| γ Per | |||||||||||||||||||
 Położenie w gwiazdozbiorze | |||||||||||||||||||
| Dane obserwacyjne (J2000) | |||||||||||||||||||
| Gwiazdozbiór | Perseusz | ||||||||||||||||||
| Rektascensja | 03h 04m 47,791s | ||||||||||||||||||
| Deklinacja | +53° 30′ 23,17″ | ||||||||||||||||||
| Paralaksa (π) | 0,01341 ± 0,00051[1]″ | ||||||||||||||||||
| Odległość | 243,2 ± 9,6 ly 74,6 ± 2,9 pc | ||||||||||||||||||
| Wielkość obserwowana | 2,93[1]m | ||||||||||||||||||
| Ruch własny (RA) | 0,51 ± 0,65 mas/rok | ||||||||||||||||||
| Ruch własny (DEC) | −5,92 ± 0,52 mas/rok | ||||||||||||||||||
| Prędkość radialna | 3,13 ± 0,13 km/s | ||||||||||||||||||
| Charakterystyka fizyczna | |||||||||||||||||||
| Rodzaj gwiazdy | zmienna typu Algola | ||||||||||||||||||
| Typ widmowy | G8 III[1] / A2 V[2] | ||||||||||||||||||
| Masa | 2,5 / 1,9 M☉[2] | ||||||||||||||||||
| Jasność | 300[2] L☉ | ||||||||||||||||||
| Wiek | ~1,9 mld lat[2] | ||||||||||||||||||
| Temperatura | 4900 K / 9000[2] K | ||||||||||||||||||
| Charakterystyka orbitalna | |||||||||||||||||||
| Okres orbitalny | 14,6 roku | ||||||||||||||||||
| Alternatywne oznaczenia | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||
Gamma Persei (γ Per) – gwiazda podwójna w gwiazdozbiorze Perseusza, znajdująca się w odległości około 243 lata świetlne od Słońca.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Jest to układ podwójny, który tworzą żółty olbrzym reprezentujący typ widmowy G i gwiazda ciągu głównego należąca do typu A. Układ ma około 1,9 miliarda lat, większa gwiazda jest olbrzymem prowadzącym syntezę helu w węgiel, podczas gdy mniejszy składnik wciąż prowadzi syntezę wodoru w hel. Gwiazdy okrążają wspólny środek masy po eliptycznych orbitach, o prawie tak dużym mimośrodzie jak w układzie Beta Arietis. Składniki oddalają się na 18 au i zbliżają na 2 au co około 15 lat[2].
Gamma Persei to druga co do jasności gwiazda zmienna zaćmieniowa widoczna na ziemskim niebie, po Algolu, również znajdującym się w gwiazdozbiorze Perseusza. Zaćmienia są jednak widoczne znacznie rzadziej. Po raz pierwszy zjawisko to zostało zaobserwowane w 1990 roku, wiązało się ze spadkiem jasności układu o 30%, dostrzegalnym gołym okiem. Ostatni raz olbrzym zakrył swoją mniejszą towarzyszkę w 2005 roku, następne takie zjawisko nastąpi w 2019 roku[2].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- lista gwiazd w gwiazdozbiorze Perseusza
- lista najjaśniejszych gwiazd w poszczególnych gwiazdozbiorach