George Brett

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
George Brett
Ilustracja
trzeciobazowy/pierwszobazowy/designated hitter
Pełne imię i nazwisko George Howard Brett
Data i miejsce urodzenia 15 maja 1953
Glen Dale
Odbijał lewą
Rzucał prawą
Debiut 2 sierpnia 1973
Ostatni występ 3 października 1993
Statystyki
Średnia uderzeń 0,305
Home runy 317
Uderzenia 3154
RBI 1596
Kariera klubowa
Lata Kluby
1973–1993 Kansas City Royals
Empty Star.svg Empty Star.svg Empty Star.svg Baseball Hall of Fame Empty Star.svg Empty Star.svg Empty Star.svg
Rok wprowadzenia 1999
Głosów 98,2% (1. głosowanie)
Metoda elekcji BBWAA

George Howard Brett (ur. 15 maja 1953) – amerykański baseballista, który występował na pozycji trzeciobazowego, pierwszobazowego i jako designated hitter przez 21 sezonów w Kansas City Royals. Jest jednym z czterech zawodników w historii Major League Baseball (obok Willie Maysa, Hanka Aarona i Stana Musiala), który w karierze miał średnią uderzeń co najmniej 0,300, a także zdobył przynajmniej 300 home runów i zaliczył 3000 uderzeń[1].

Przebieg kariery[edytuj | edytuj kod]

Brett po ukończeniu szkoły średniej w 1971 roku przystąpił do draftu, w którym został wybrany w drugiej rundzie przez Kansas City Royals; początkowo występował w klubach farmerskich tego zespołu, między innymi w Omaha Royals, reprezentującym poziom Triple-A[2][3]. W MLB zadebiutował 2 sierpnia 1973 w meczu przeciwko Chicago White Sox, w którym zaliczył uderzenie[2][4]. W 1974 w głosowaniu do nagrody American League Rookie of the Year, zajął 3. miejsce[5]. W sezonie 1976 miał najlepszą w lidze średnią uderzeń 0,333, zaliczył najwięcej uderzeń (195) i triple'ów (13), a także po raz pierwszy w karierze wystąpił w Meczu Gwiazd[2].

W 1980 zwyciężył w lidze klasyfikacji pod względem średniej uderzeń (0,390), on-base percentage (0,454) oraz slugging percentage (0,664), został wybrany najbardziej wartościowym zawodnikiem i otrzymał nagrodę Silver Slugger Award[6][7]. W tym samym roku wystąpił w World Series, w których Royals ulegli Philadelphia Phillies 2–4[8].

W sezonie 1985 miał średnią uderzeń 0,335 (2 .wynik w lidze), najlepszy wskaźnik slugging percentage (0,450), a w głosowaniu do nagrody MVP American League, zajął 2. miejsce za Donem Mattingly z New York Yankees[9][10]. W tym samym roku wystąpił w World Series, w których Royals pokonali St. Louis Cardinals 4–3, a także zdobył Złotą Rękawicę[11][12]. Pod koniec kariery grał głównie na pozycji pierwszobazowego i jako designated hitter[2]. 30 września 1992 w spotkaniu z California Angels zaliczył 3000. uderzenie[13]. W 1999 został wybrany do Baseball Hall of Fame[14].

Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Nagroda/wyróżnienie Lata Źródło
MVP American League 1980 [6]
13× All-Star 1976, 1977, 1978, 1979, 1980, 1981, 1982
1983, 1984, 1985, 1986, 1987, 1988		 [2]
ALCS MVP 1985 [15]
Gold Glove Award 1985 [12]
3× Silver Slugger Award 1980, 1985, 1988 [7]
Zwycięzca w World Series 1985 [11]
Lou Gehrig Memorial Award 1986 [16]
Hutch Award 1980 [16]
Baseball Hall of Fame od 1999 [14]
# 5 zastrzeżony przez Royals 1999 [17]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Hall of Famer and 13-time All-Star George Brett to serve as ambassador for 2012 Major League Baseball All-Star Summer (ang.). royals.com. [dostęp 30 marca 2013].
  2. ↑ a b c d e George Brett Statistics (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 30 marca 2013].
  3. ↑ George Brett Minor Stats (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 30 marca 2013].
  4. ↑ Royals - White Sox Box Score (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 30 marca 2013].
  5. ↑ AL Rookie of the Year Voting (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 30 marca 2013].
  6. ↑ a b 1980 AL MVP Voting (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 30 marca 2013].
  7. ↑ a b Silver Slugger winners (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 30 marca 2013].
  8. ↑ 1980 World Series (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 30 marca 2013].
  9. ↑ 1985 American League Batting Leaders (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 30 marca 2013].
  10. ↑ 1985 AL MVP Voting (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 30 marca 2013].
  11. ↑ a b 1985 World Series (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 30 marca 2013].
  12. ↑ a b Rawlings Gold Glove Award winners (ang.). mlb.com. [dostęp 30 marca 2013].
  13. ↑ George Brett - The 3000 Hit Club (ang.). baseballhalloffame.org. [dostęp 30 marca 2013].
  14. ↑ a b Brett, George (ang.). baseballhall.org. [dostęp 30 marca 2013].
  15. ↑ 1985 League Championship Series (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 30 marca 2013].
  16. ↑ a b The Hutch Award, Lou Gehrig Award, Babe Ruth Award & Roberto Clemente Award Winners (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 30 marca 2013].
  17. ↑ Royals Retired Numbers (ang.). royals.com. [dostęp 30 marca 2013].
p • d • e
MVP American League
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=George_Brett&oldid=61441557”