Giovanni Evangelista Pallotta
| ||
| kardynał biskup | ||
| Data i miejsce urodzenia | luty 1548 Caldarola | |
| Data i miejsce śmierci | 22 sierpnia 1620 Rzym | |
| arcybiskup Cosenzy | ||
| Okres sprawowania | 1587–1591 | |
| Wyznanie | katolicyzm | |
| Kościół | rzymskokatolicki | |
| Sakra biskupia | 13 sierpnia 1587 | |
| Kreacja kardynalska | 18 grudnia 1587 Sykstus V | |
| Kościół tytularny | diecezja Porto-Santa Rufina | |
| |||||||||||||||
| Data konsekracji | 13 sierpnia 1587 | ||||||||||||||
| Konsekrator | Costanzo Buttafoco da Sarnano | ||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | Ladislao d’Aquino Ottavio Paravicini | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Giovanni Evangelista Pallotta (ur. w lutym 1548 w Caldaroli, zm. 22 sierpnia 1620 w Rzymie) – włoski kardynał.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w lutym 1548 roku w Caldaroli, jako syn Desideria Pallotty i Domenici Cianfortini[1]. 11 sierpnia 1587 roku został wybrany arcybiskupem Cosenzy, a dwa dni później przyjął sakrę[2]. 18 grudnia tego samego roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny San Matteo in Merulana[2]. Ponadto, został archiprezbiterem Bazyliki Watykańskiej i datariuszem apostolskim[1]. Około 1591 roku zrzekł się zarządzania archidiecezją, a dwa lata później został prefektem Fabryki Świętego Piotra[1]. W latach 1607–1611 był protoprezbiterem[1]. 24 stycznia 1611 roku został podniesiony do rangi kardynała biskupa i otrzymał diecezję suburbikarną Frascati[2]. Na cztery miesiące przed śmiercią, z racji objęcia diecezji Porto-Santa Rufina, został subdziekanem Kolegium Kardynalskiego[1]. Zmarł 22 sierpnia 1620 roku w Rzymie[2].
