Grażyna Łobaszewska
| ||
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 19 lipca 1952 Gdańsk | |
| Instrumenty | fortepian | |
| Gatunki | jazz, pop | |
| Aktywność | od 1971 | |
| Powiązania | Ergo Band, Crash, Mieczysław Szcześniak, Ajagore, Jacek Cygan | |
| Odznaczenia | ||
| ||
| Strona internetowa | ||
Grażyna Łobaszewska (ur. 19 lipca 1952 w Gdańsku) – polska wokalistka i kompozytorka. Znana z takich utworów jak „Czas nas uczy pogody” (1980), „Piosenka o ludziach z duszą” (2006), „Brzydcy” (1987), czy „Gdybyś” (1978)[1].
Kariera[edytuj | edytuj kod]
Grażyna Łobaszewska ukończyła Podstawową Szkołę Muzyczną w Gdańsku w klasie fortepianu, w latach 1970–1972 kształciła się w Studiu Piosenki Polskiego Radia i Telewizji w Gdańsku, prowadzonego przez Renatę Gleinert (uczęszczała tam też m.in. Irena Jarocka. Debiutowała na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze w 1971; w 1972 przeniosła się do Poznania. Śpiewała w chórkach towarzyszących w koncertach i nagraniach Halinie Frąckowiak, Wojciechowi Skowrońskiemu i Elżbiecie Wojnowskiej.
W latach 1975–1977 współpracowała z grupą S-26 Andrzeja Ellmanna. Potem związała się z zespołem Ergo Band. Wraz z nim koncertowała w kraju oraz w NRD, RFN, Czechosłowacji i na Węgrzech. Na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu wystąpiła po raz pierwszy w 1974. Później śpiewała na tym festiwalu wielokrotnie. W 1976 zdobyła tam nagrodę dziennikarzy za „Nocny spacer”, w 1978 III nagrodę za „Zwierciadło czasu”, a w 1991 I nagrodę za „Wszystko co złe omija mnie”. W latach 1978-1983 była wokalistką zespołu Crash. Wystąpiła z nim w koncertach głównych Jazz Jamboree w Warszawie w latach 1977-1978 i w 1981. W latach 1983-1989 współpracowała z jazz-rockową grupą Cancer. Z Crashem i Cancerem dokonała nagrań radiowych i telewizyjnych.
Występowała i nagrywała także z zespołami Janusza Komana, Alex Bandem Aleksandra Maliszewskiego, Grupą Doktora Q Tadeusza Klimondy i z orkiestrą Zbigniewa Górnego. Dokonała licznych nagrań archiwalnych dla Regionalnej Rozgłośni Polskiego Radia w Poznaniu i centrali w Warszawie z czołowymi muzykami jazzowymi, m.in. z Januszem Skowronem i Krzysztofem Ścierańskim. Od 1997 współpracowała z Triem Jarosława Śmietany.
Brała udział w festiwalach jazzowych w Kaliszu, Krakowie, Lublinie, Wrocławiu, a także za granicą, w Danii, Szwecji, Hiszpanii, RFN i Kuwejcie. Uczestniczyła w trasach koncertowych po USA i Francji.
2 grudnia 2012 podczas gali wręczenia Złotych Mikrofonów otrzymała Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
Dyskografia[edytuj | edytuj kod]
- 1978: Ergo Band (z Ergo Band)
- 1979: Senna opowieść Jana B. (z Crash)
- 1982: Something Beautiful, But Not Expensive
- 1982: Every Day a Trial
- 1984: Solo i w duecie
- 1988: Brzydcy
- 1997: Kolędy (z Mieczysławem Szcześniakiem)
- 2000: Złota kolekcja – Czas nas uczy pogody
- 2006: Prowincja jest piękna
- 2009: Zimowe sny (z Ajagore)
- 2010: Dziwny jest... (z Ajagore)
- 2012: Przepływamy
- 2013: Grażyna Łobaszewska – koncert jubileuszowy w Polskim Radiu z udziałem Stanisława Sojki, Kuby Badacha oraz Floyda Anthony’ego Phifera
- 2017: Sklejam Się (z Ajagore)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Marta Gruszecka: Śpiewa już 40 lat. Jubileusz Grażyny Łobaszewskiej (pol.). krakow.wyborcza.pl, 2016-02-25. [dostęp 2016-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-26)].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Wolański R., Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej – Warszawa, 1995.
- Grażyna Łobaszewska w bazie KPPG
- Grażyna Łobaszewska w bazie Biblioteka Polskiej Piosenki
- Grażyna Łobaszewska w bazie Discogs
