Grand Prix Monako 1950

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Grand Prix Monako 1950
XI Grand Prix Automobile de Monaco
Tor Circuit de Monaco (1929–1971)
Monako Circuit de Monaco (1929–1971)
2. wyścig z 7 w sezonie
2. wyścig mistrzostw Formuły 1
Data 21 maja 1950
Trasa
Liczba okrążeń 100
Długość okrążenia 3,181 km
Dystans 318,100 km
Zgłoszenia
Zgłoszenia 25 kierowców
Zakwalifikowało się 21 kierowców
Ukończyło wyścig 7 kierowców
Najlepsze wyniki
Pole position Juan Manuel Fangio
(1:50,2, Alfa Romeo)
Zwycięzca Juan Manuel Fangio
(3h:13m:18,7, Alfa Romeo)
Najszybsze
okrążenie 		Juan Manuel Fangio
(1:51, Alfa Romeo)
Grand Prix Wielkiej Brytanii w sezonie 1950 Indianapolis 500
Grand Prix Monako 1955

Grand Prix Monako 1950 (oryg. XI Grand Prix Automobile de Monaco) – druga runda Mistrzostw Świata Formuły 1 w sezonie 1950. Grand Prix odbyła się 21 maja na torze Circuit de Monaco w Monako.

Juan Manuel Fangio z Alfa Romeo zdobył pole position, zwyciężył w wyścigu oraz wywalczył najszybsze okrążenie w wyścigu. Na drugim stopniu podium znalazł się Alberto Ascari z Ferrari, a na trzecim Louis Chiron, również z Alfa Romeo.

Tło[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze Grand Prix w Monako odbywały się przed II wojną światową w latach 1929–1937[1]. W 1948 roku ponownie zorganizowano Grand Prix, którego zwycięzcą został Giuseppe Farina z Maserati[2]. Tor został utworzony na ulicach miasta za propozycją Anthoniego Noghèsa w 1929 roku[3].

Do wyścigu zostało zgłoszonych 24 kierowców z dziewięciu prywatnych i czterech fabrycznych zespołów[4].

Kwalifikacje[edytuj | edytuj kod]

Dwunastu kierowców rozpoczęło Grand Prix z oponami Pirelli, siedmiu z oponami Dunlop, a pozostała dwójka użyła opon Englebert[4].

Peter Whitehead był nieobecny podczas kwalifikacji[5] z powodu wielu problemów z silnikiem[6]. Alfredo Pián również nie wystartował w kwalifikacjach, a Harry Schell nie ustanowił czasu[7].

Pierwsze i trzecie miejsce zostało wywalczone przez kierowców Alfa Romeo – Juana Manuela Fangio i Louisa Chirona, drugą pozycję wywalczył Alberto Ascari z Ferrari[7].

Wyścig[edytuj | edytuj kod]

Talbot-Lago T26C Johnny’ego Claesa z zespołu Écurie Belge

W czasie wyścigu panowała łagodna i słoneczna pogoda[8]. Kierowcy ustawili się na pozycjach w formie siedmiu rzędów po trzy i dwa bolidy na przemian, w ósmym rzędzie ustawił się jeden bolid[9].

W niedzielę pogoda była wietrzna, zakręt Tabac z powodu zalania wodą z portu był raczej śliski[6]. Po starcie, za prostą startową doszło do karambolu, Giuseppe Farina stracił kontrolę nad bolidem i został uderzony przez José Froilána Gonzáleza[10], Luigi Fagioli wykonał nagły skręt, aby się zatrzymać. Louis Rosier uniknął zderzenia z bolidem Fagiolego, jednak po uderzeniu przez Roberta Manzona miał z nim kontakt. W wyniku wypadku wraz z Emmanuelem de Graffenriedem, Maurice Trintignantem, Cuthem Harrisonem, Franco Rolem, Harrym Schellem, Alfredo Piánem i Peterem Whiteheadem musieli oni wycofać się z wyścigu[6], José Froilán González wycofał się na następnym okrążeniu[11]. Podczas gdy Fangio wyprzedził wraki bolidów Villoresi zwalniając utknął między nimi, przez co został wyprzedzony przez wszystkich kierowców, Ascari awansował na drugie miejsce[6]. Villoresi powrócił do czołówki i przez kilkanaście okrążeń walczył z Ascarim[12], kiedy to na 63.[11] okrążeniu w bolidzie Villoresiego doszło awarii skrzyni biegów i musiał on zakończyć jazdę. Juan Manuel Fangio utrzymywał prowadzenie przez cały wyścig, przez pewien czas miał przewagę jednego okrążenia nad drugim Ascarim. Na drugim miejscu podium znalazł się Alberto Ascari, a na trzecim Louis Chiron[10].

Najszybsze okrążenie wyścigu ustanowił Juan Manuel Fangio[13].

Grand Prix Monako 1950 jest najwolniejszym wyścigiem Formuły 1[10], średnia prędkość zwycięzcy wyścigu wyniosła 98,701 km/h[11].

Lista startowa[edytuj | edytuj kod]

Nr Kierowca Zespół Samochód Silnik Opony
2 Argentyna José Froilán González Scuderia Achille Varzi (prywatnie) Maserati 4CLT/48 Maserati 1.5 R4T P
4 Argentyna Alfredo Pián Scuderia Achille Varzi (prywatnie) Maserati 4CLT/50 Maserati 1.5 R4T P
6 Belgia Johnny Claes Écurie Belge (prywatnie) Talbot-Lago T26C Talbot 4.5 R6 D
8 Stany Zjednoczone Harry Schell Horschell Racing Corporation (prywatnie) Cooper T12 JAP 1.1 V2 D
10 Francja Robert Manzon Equipe Gordini Simca-Gordini T15 Gordini 1.5 R4T E
12 Francja Maurice Trintignant Equipe Gordini Simca-Gordini T15 Gordini 1.5 R4T E
14 Francja Philippe Étancelin Philippe Étancelin (prywatnie) Talbot-Lago T26C Talbot 4.5 R6 D
16 Francja Louis Rosier Ecurie Rosier (prywatnie) Talbot-Lago T26C Talbot 4.5 R6 D
24 Wielka Brytania Cuth Harrison Cuth Harrison (prywatnie) ERA B-Type ERA 1.5 R6T D
26 Wielka Brytania Bob Gerard Bob Gerard (prywatnie) ERA B-Type ERA 1.5 R6T D
28 Wielka Brytania Peter Whitehead Peter Whitehead (prywatnie) Ferrari 125 F1 Ferrari 1.5 V12T D
32 Włochy Giuseppe Farina Alfa Romeo Alfa Romeo 158 Alfa Romeo 1.5 R8T P
34 Argentyna Juan Manuel Fangio Alfa Romeo Alfa Romeo 158 Alfa Romeo 1.5 R8T P
36 Włochy Luigi Fagioli Alfa Romeo Alfa Romeo 158 Alfa Romeo 1.5 R8T P
38 Włochy Luigi Villoresi Ferrari Ferrari 125 F1 Ferrari 1.5 V12T P
40 Włochy Alberto Ascari Ferrari Ferrari 125 F1 Ferrari 1.5 V12T P
42 Francja Raymond Sommer Ferrari Ferrari 125 F1 Ferrari 1.5 V12T P
44 Włochy Franco Rol Maserati Maserati 4CLT/48 Maserati 1.5 R4T P
48 Monako Louis Chiron Maserati Maserati 4CLT/48 Maserati 1.5 R4T P
50 Tajlandia Prince Bira Scuderia Enrico Platé (prywatnie) Maserati 4CLT/48 Maserati 1.5 R4T P
52 Szwajcaria Emmanuel de Graffenried Scuderia Enrico Platé (prywatnie) Maserati 4CLT/48 Maserati 1.5 R4T P
Nr Kierowca Zespół Samochód Silnik Opony

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Kwalifikacje[edytuj | edytuj kod]

Źródło: Wyprzedź Mnie![7][14]

P Nr Kierowca Konstruktor(-silnik) Opony Czas Odstęp Strata Poz.s.
1 34 Argentyna Juan Manuel Fangio Alfa Romeo P 1:50,2 - - 1
2 38 Włochy Luigi Villoresi Ferrari P 1:52,3 0:02,1 0:02,1 6
3 32 Włochy Giuseppe Farina Alfa Romeo P 1:52,8 0:00,5 0:02,6 2
4 40 Włochy Alberto Ascari Ferrari P 1:53,8 0:01 0:03,6 7
5 14 Francja Philippe Étancelin Talbot-Lago D 1:54,1 0:00,3 0:03,9 4
6 36 Włochy Luigi Fagioli Alfa Romeo P 1:54,2 0:00,1 0:04 5
7 48 Monako Louis Chiron Maserati P 1:56,3 0:02,1 0:06,1 8
8 42 Francja Raymond Sommer Ferrari P 1:56,6 0:00,3 0:06,4 9
9 2 Argentyna José Froilán González Maserati P 1:57,3 0:00,7 0:07,1 3
10 16 Francja Louis Rosier Talbot-Lago D 1:57,7 0:00,4 0:07,5 10
11 52 Szwajcaria Emmanuel de Graffenried Maserati P 2:00,7 0:03,0 0:10,5 12
12 12 Francja Maurice Trintignant Simca-Gordini E 2:01,4 0:00,7 0:11,2 13
13 24 Wielka Brytania Cuth Harrison ERA D 2:01,6 0:00,2 0:11,4 14
14 50 Tajlandia Prince Bira Maserati P 2:02,2 0:00,6 0:12 15
15 26 Wielka Brytania Bob Gerard ERA D 2:03,4 0:01,2 0:13,2 16
16 10 Francja Robert Manzon Simca-Gordini E 2:04 0:00,6 0:13,8 11
17 44 Włochy Franco Rol Maserati P 2:04,5 0:00,5 0:14,3 17
18 6 Belgia Johnny Claes Talbot-Lago D 2:12 0:07,5 0:21,8 18
19 8 Stany Zjednoczone Harry Schell Cooper D - - - 19
19 4 Argentyna Alfredo Pián Maserati P - - - NW
19 28 Wielka Brytania Peter Whitehead Ferrari D - - - NW
P Nr Kierowca Konstruktor(-silnik) Opony Czas Odstęp Strata Poz.s.

Wyścig[edytuj | edytuj kod]

Źródło: Wyprzedź Mnie![11]

P  + / –  Nr Kierowca Konstruktor Okr. Czas / Strata Komentarz
1  Bez zmian 34 Argentyna Juan Manuel Fangio Alfa Romeo 100 3h:13m:18,7
2 Awans 5 40 Włochy Alberto Ascari Ferrari 99 +1 okr.
3 Awans 5 48 Monako Louis Chiron Maserati 98 +2 okr.
4 Awans 5 42 Francja Raymond Sommer Ferrari 97 +3 okr.
5 Awans 10 50 Tajlandia Prince Bira Maserati 95 +5 okr.
6 Awans 10 26 Wielka Brytania Bob Gerard ERA 94 +6 okr.
7 Awans 11 6 Belgia Johnny Claes Talbot-Lago 94 +6 okr.
Niesklasyfikowani
  38 Włochy Luigi Villoresi Ferrari 63 skrzynia biegów[10]
  14 Francja Philippe Étancelin Talbot-Lago 38 wyciek oleju
  2 Argentyna José Froilán González Maserati 1 wypadek/pożar
  32 Włochy Giuseppe Farina Alfa Romeo 0 wypadek
  36 Włochy Luigi Fagioli Alfa Romeo 0 wypadek
  16 Francja Louis Rosier Talbot-Lago 0 wypadek
  10 Francja Robert Manzon Simca-Gordini 0 wypadek
  52 Szwajcaria Emmanuel de Graffenried Maserati 0 wypadek
  12 Francja Maurice Trintignant Simca-Gordini 0 wypadek
  24 Wielka Brytania Cuth Harrison ERA 0 wypadek
  44 Włochy Franco Rol Maserati 0 wypadek
  8 Stany Zjednoczone Harry Schell Cooper 0 kolizja/wypadek
  4 Argentyna Alfredo Pián Maserati 0 nie wystartował – wypadek
  28 Wielka Brytania Peter Whitehead Ferrari 0 nie wystartował – silnik
P  + / –  Nr Kierowca Konstruktor Okr. Czas / Strata Komentarz

Najszybsze okrążenie[edytuj | edytuj kod]

Źródło: Wyprzedź Mnie![13]

Nr Kierowca Konstruktor Czas Okr.
34 Argentyna Juan Manuel Fangio Alfa Romeo 1:51 0

Prowadzenie w wyścigu[edytuj | edytuj kod]

Źródło: Racing-Reference.info[15]

Nr Kierowca Okrążenia Suma
34 Argentyna Juan Manuel Fangio 1-100 100

Klasyfikacja kierowców po wyścigu[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza piątka otrzymywała punkty według klucza 8-6-4-3-2, 1 punkt przyznawany był dla kierowcy, który wykonał najszybsze okrążenie w wyścigu[16]. Klasyfikacja konstruktorów została wprowadzona w 1958 roku[17].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ MONACO (ang.). kolumbus.fi. [dostęp 2013-04-15].
  2. ↑ 1948 Monaco GP (ang.). chicanef1.com. [dostęp 2013-04-15].
  3. ↑ Marek Roczniak: Monte Carlo (pol.). f1wm.pl, 2004-05-16. [dostęp 2013-04-14].
  4. ↑ a b Grand Prix de Monaco 1950 – Lista zgłoszeń (pol.). f1wm.pl. [dostęp 2013-04-14].
  5. ↑ Grand Prix de Monaco 1950 (pol.). f1ultra.pl. [dostęp 2013-04-15].
  6. ↑ a b c d GRAND PRIX RESULTS: MONACO GP, 1950 (ang.). grandprix.com. [dostęp 2013-04-15].
  7. ↑ a b c Grand Prix de Monaco 1950 – Wyniki kwalifikacji (pol.). f1wm.pl. [dostęp 2011-06-02].
  8. ↑ 1950 Monaco GP (ang.). chicanef1.com. [dostęp 2013-04-14].
  9. ↑ Grand Prix de Monaco 1950 – Kolejność startowa (pol.). f1wm.pl. [dostęp 2013-04-14].
  10. ↑ a b c d Grand Prix de Monaco 1950 (pol.). f1ultra.pl. [dostęp 2013-04-15].
  11. ↑ a b c d Grand Prix de Monaco 1950 – Rezultat wyścigu (pol.). f1wm.pl. [dostęp 2011-06-02].
  12. ↑ MONACO 1950 (ang. • fr. • hiszp. • niem. • wł. • port.). statsf1.com. [dostęp 2013-04-16].
  13. ↑ a b Grand Prix de Monaco 1950 – Najszybsze okrążenia w wyścigu (pol.). f1wm.pl. [dostęp 2013-03-20].
  14. ↑ Pierwsze pięć pozycji startowych zostało zarezerwowane dla pięciu najszybszych zawodników z pierwszej sesji kwalifikacyjnej
  15. ↑ 1950 Grand Prix of Monaco (ang.). racing-reference.info. [dostęp 2013-04-14].
  16. ↑ Sezon 1950 > Klasyfikacje generalne (pol.). f1wm.pl. [dostęp 2012-06-25].
  17. ↑ 1950 > Konstruktorzy > Podsumowanie rezultatów (pol.). f1wm.pl. [dostęp 2012-06-25].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

p • d • e
Grand Prix Monako zaliczane do Mistrzostw Świata Formuły 1
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Grand_Prix_Monako_1950&oldid=53979224”