Granica belgijsko-niemiecka
| ||
| ||
| Państwa graniczące |  Niemcy Belgia
| |
| Okres istnienia | od 1870[1] | |
| W obecnym przebiegu | ||
| Długość | 167[2] km | |
Granica belgijsko-niemiecka – granica międzypaństwowa, ciągnąca się na długości 167 km od trójstyku z Luksemburgiem na południu do trójstyku z Holandią na północy.
Granica pomiędzy tymi dwoma krajami przebiegała bez zmian od 1870 do 1919 roku, tj. od czasu gdy powstało zjednoczone państwo niemieckie do traktatu wersalskiego. W 1925 roku do Belgii przyłączono miejscowości Eupen i Malmedy wraz z przyległościami. W czasie II wojny światowej, w latach 1940–1945 ponownie znajdowały się one w granicach Niemiec, po wojnie wróciły do Belgii[3].
Granica przebiega łukiem łagodnie wygiętym stroną grzbietową na wschód, jej przebieg jest południkowy.
Oba kraje należą do strefy Schengen, na wspólnej granicy nie obowiązują kontrole, a jej przekraczanie jest swobodne.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Obecny przebieg 1920-1940 i od 1945
- ↑ Belgia, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2010-06-28].
- ↑ DGlive FR, NL, EN – History of the German-speaking Community
| ||||
| ||||||||
| ||||||
