Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Niwiska z siedzibą GRN w Niwiskach utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie nowosolskim w woj. zielonogórskim na mocy uchwały nr V/18/54 WRN w Zielonej Górze z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Niwiska, Kaczeniec i Kamionka ze zniesionej gminy Broniszów oraz obszar dotychczasowej gromady Kotowice ze zniesionej gminy Nowogród Bobrzański w tymże powiecie[6].
1 stycznia 1955 gromadę włączono do powiatu żagańskiego w tymże województwie[7], gdzie ustalono dla niej 13 członków gromadzkiej rady narodowej[8].
↑Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
↑Uchwała Nr V/18/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Zielonej Górze z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na nowe gromady powiatu nowosolskiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Zielonej Górze z dnia 4 grudnia 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Zielonej Górze z dnia 5 października 1954 r. dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Zielonej Górze z dnia 4 grudnia 1954 r., Nr. 10, Poz. 55)
↑Uchwała Nr XXXVIII/173/54 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Żaganiu z dnia 6 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Zielonej Górze z dnia 7 października 1954 r., Nr. 8, Poz. 48)
↑Uchwała Nr V/21/58 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Zielonej Górze z dnia 25 października 1958 r. o zmianie granic niektórych gromad oraz znuabue siedzib niektórych gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Zielonej Górze z dnia 1 stycznia 1959 r., Nr. 1, Poz. 3)