HMS Zealous (1944)
| ||
| ||
| Historia | ||
| Stocznia | Cammell Laird, Birkenhead | |
| Położenie stępki | 5 maja 1943 | |
| Wodowanie | 28 lutego 1944 | |
 Royal Navy
| ||
| Nazwa | HMS Zealous | |
| Wejście do służby | 20 października 1944 | |
 Izraelski Korpus Morski
| ||
| Nazwa | Ejlat | |
| Wejście do służby | lipiec 1956 | |
| Zatopiony | 21 października 1967 | |
| Dane taktyczno-techniczne | ||
| Wyporność | 1700 t | |
| Długość | 110 m | |
| Szerokość | 10,9 m | |
| Zanurzenie | 3,1 m | |
| Napęd | ||
| turbiny parowe o mocy 40 000 KM napędzające 2 śruby | ||
| Prędkość | 36 węzłów | |
| Uzbrojenie | ||
| 4 działa 120 mm (4xI) 5 dział 40 mm plot (5xI) 8 wyrzutni torped 533 mm (2xIV) | ||
| Załoga | 186 | |
HMS Zealous – brytyjski niszczyciel typu Z z okresu II wojny światowej, numer taktyczny R39. Był czwartą jednostką w historii Royal Navy nosząca imię HMS Zealous („Zagorzalec”, „Entuzjasta”[1]). W 1955 r. został sprzedany Izraelowi, gdzie wszedł rok później do służby jako „Ejlat”.
Zamówienie na budowę okrętu zostało złożone w stoczni Cammell Laird w Birkenhead 12 lutego 1942 r. Stępkę pod budowę okrętu położono 5 maja 1943. Wodowanie jednostki miało miejsce 28 lutego 1944, wejście do służby w Royal Navy 9 października 1944.
Spis treści
[edytuj | edytuj kod]
Po wejściu do służby okręt wziął udział w ewakuacji z wyspy Sørøya 525 Norwegów ukrywających się przed wojskami niemieckimi. Następnie okręt stanowił eskortę dwóch konwojach arktycznych. 5 kwietnia 1945 „Zealous” uczestniczył w ataku na niemiecki konwój u wybrzeży Norwegii, podczas którego zatopiono jeden statek transportowy. Po wojnie okręt wziął udział w operacji Deadlight – niszczeniu poniemieckich U-Bootów.
Służba w Izraelskiej Marynarce Wojennej[edytuj | edytuj kod]
„Zealous” został sprzedany Izraelowi w 1955. Został wcielony w skład Izraelskiej Marynarki Wojennej w lipcu 1956, gdzie otrzymał imię „Ejlat” (od nazwy izraelskiego miasta portowego Ejlat). W październiku 1956 w czasie kryzysu sueskiego wziął udział w ataku na egipski niszczyciel „Ibrahim al-Awal”. W nocy z 11 na 12 lipca 1967 „Ejlat” napotkał dwa egipskie kutry torpedowe, które zatopił.
„Ejlat” zatonął 21 października 1967 r. po trafieniu przez 4 pociski przeciwokrętowe typu P-15 (SS-N-2 Styx) wystrzelone przez dwa egipskie kutry rakietowe typu 183R. Ze 190 osobowej załogi zginęło 47 marynarzy, a 41 zostało rannych. Zatopienie izraelskiego niszczyciela dowiodło skuteczności pocisków przeciwokrętowych i przyśpieszyło prace nad skutecznymi systemami obrony bezpośredniej okrętów.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- www.jproc.ca (ang.). [dostęp 1 września 2009].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Władysław Kopaliński: zelant; zelota. W: Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych [on-line]. slownik-online.pl. [dostęp 2018-11-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-02)].
