Herman Auerbach

Herman Auerbach
Data i miejsce urodzenia	26 października 1903 Tarnopol
Data i miejsce śmierci	17 sierpnia 1942 Lwów
Profesor nauk matematycznych
Alma Mater	Uniwersytet Lwowski
Doktorat	1928
Habilitacja	1935
Profesura	1936
Uczelnia	Uniwersytet Lwowski

Herman Auerbach (ur. 26 października 1903 w Tarnopolu, zm. 17 sierpnia 1942 we Lwowie) – polski matematyk żydowskiego pochodzenia, jeden z czołowych przedstawicieli lwowskiej szkoły matematycznej.

Studiował początkowo (od 1921) na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, jednak wkrótce przeniósł się na studia matematyczne na Wydziale Filozoficznym UJK. Ukończył je w 1926. W 1928 obronił doktorat na podstawie rozprawy O polu krzywych wypukłych o średnicach sprzężonych, a w 1935 habilitował się. W październiku 1936 otrzymał prawo veniam legendi z zakresu matematyki na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Był starszym asystentem w Zakładzie Matematycznym UJK kierowanym przez prof. Eustachego Żylińskiego.

Podczas pierwszej okupacji sowieckiej Lwowa (1939-1941) był profesorem analizy funkcjonalnej Uniwersytetu. Udowodnił tzw. lemat Auerbacha (zob. też baza Auerbacha, układ Auerbacha). Po zajęciu miasta przez Niemców został uwięziony w lwowskim getcie. Popełnił samobójstwo w szpitalu, by uniknąć transportu przez Niemców do obozu zagłady w Bełżcu.

Bibliografia

• Mariusz Urbanek: Genialni. Lwowska Szkoła Matematyczna. Warszawa: Wydawnictwo „Iskry”, 2014. ISBN 978-83-244-0381-3.