W 1921 roku ogłoszono konkurs na słowa hymnu, na który wpłynęły 724 utwory. Komisja jednogłośnie przyjęła wiersz napisany przez tureckiego poetę pochodzenia albańskiego, Mehmeta Akifa Ersoya. Muzyka hymnu została przyjęta dopiero w trzy lata później, również w drodze konkursu. Komisja, która miała możliwość zebrania się tylko jeden raz − w 1924 roku, w czasie wojny o niepodległość, spośród 24 kompozycji wybrała utwór, który napisał Ali Rıfat Cağatay. Po ośmiu latach zmieniono melodię hymnu. Do tekstu Ersoya podłożono muzykę skomponowaną przez ówczesnego dyrygenta prezydenckiej orkiestry symfonicznej, Zekiego Üngöra, zaś autorem aranżacji na orkiestrę był kompozytor i dyrygent pochodzenia ormiańskiego, Edgar Manas[2].
Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak;
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.
O benim milletimin yıldızıdır, parlayacak;
O benimdir, o benim milletimindir ancak.
Çatma, kurban olayım, çehreni ey nazlı hilal!
Kahraman ırkıma bir gül! Ne bu şiddet, bu celal?
Sana olmaz dökülen kanlarımız sonra helal...
Hakkıdır, Hakk'a tapan, milletimin istiklal!
Turcja
Cypr Północny