Irena Zarzycka

Irena Zarzycka
Data i miejsce urodzenia	5 maja 1900 Łódź
Data i miejsce śmierci	26 maja 1993 Ożarów Mazowiecki
Narodowość	Polka
Język	polski
Alma Mater	Wolna Wszechnica Polska
Dziedzina sztuki	literatura
Ważne dzieła
Dzikuska
Odznaczenia

Irena Zarzycka (z domu Hoeck) (ur. 5 maja 1900 w Łodzi, zm. 26 maja 1993 w Ożarowie Mazowieckim) – polska pisarka, autorka popularnych romansów.

Życiorys

W 1920 ukończyła szkołę średnią w Pabianicach, a w latach 1920–1925 studiowała humanistykę na Wolnej Wszechnicy Polskiej. Młodość spędzoną w Pabianicach opisała w autobiografii Panna Irka. Jej powieści przed wojną były bestsellerami – np. debiutancka Dzikuska miała do 1939 siedem wydań i została zekranizowana.

Przestała tworzyć po doświadczeniach II wojny światowej, w której straciła męża i syna. Do 1953 pracowała jako nauczycielka w Ożarowie Mazowieckim. Została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi. Pochowana na Cmentarzu Żbikowskim w Pruszkowie.

Wszystkie jej utwory w 1951 objęto zapisem cenzury w Polsce, ze skutkiem natychmiastowego wycofania z bibliotek.

Twórczość

Dzikuska (1927) Jawnogrzesznica (1928) Ślubne pantofelki (1928) Okruch zaklętego zwierciadła (1929) Chłopiec z dalekiej ojczyzny (1929) Kwiat jabłoni (1929) Córka wichru (1930) Panna Irka (1930) Kłamstwo (1931)

Tabor (1931) Królewski lot (1933) Wieczna młodość (1933) Wschody i zachody (1934) Pod wiatr (1934) Pałac śród gór (1935) Muszla (1935) Samotnicy (1937) Sześć bajek wybranych (1946), zbiór wierszy dla dzieci

Bibliografia

• Anna Wzorek: Twórczość Ireny Zarzyckiej. Kielce: Wydawnictwo Akademii Świętokrzyskiej, 2004