Irene Cara
| ||
Imię i nazwisko | Irene T. Escalera | |
Data i miejsce urodzenia | 18 marca 1959 Nowy Jork | |
Instrumenty | wokal, fortepian | |
Gatunki | pop | |
Aktywność | od 1970 | |
Strona internetowa |
Irene Cara (ur. 18 marca 1959 roku w Nowym Jorku) – amerykańska wokalistka, kompozytorka, aktorka oraz pianistka pop. Zyskała rozgłos dzięki sukcesom singli "Fame" (pierwsze miejsce na UK Singles Chart i czwarte miejsce na Billboard Hot 100) oraz "Flashdance... What a Feeling" (drugie miejsce na UK Singles Chart i pierwsze miejsce na Billboard Hot 100).
Spis treści
Wczesne lata[edytuj | edytuj kod]
W wieku trzech lat była jedną z pięciu finalistek konkursu Mała Miss Ameryki (Little Miss America). Cara przyciągnęła uwagę swojej rodziny, kiedy zaraz po swoich piątych urodzinach zaczęła grać ze słuchu na pianinie. Wkrótce – za namową i przyzwoleniem rodziców – poświęciła dużo czasu dla rozwoju swoich talentów muzyczno-scenicznych oraz tanecznych.
Jej prawdziwa kariera rozpoczęła się od występów w hiszpańskojęzycznej telewizji. Uwagę widzów i zainteresowanie mediów przyciągnęła swoim profesjonalnym śpiewem i tańcem. Prawdziwą promocją jej talentu było pojawienie się w cieszących się dużą popularnością programach telewizyjnych: "Original Amateur Hour" oraz "The Tonight Show" Johnny Carsona. Była regularnym gościem w edukacyjnym programie PBS "The Electric Company", obok takich gwiazd jak Bill Cosby, Rita Moreno oraz Morgan Freeman. Jako dziecko nagrała płytę w języku hiszpańskim przeznaczoną na rynek latynoski. Niedługo po tym nagrała album z piosenkami na Boże Narodzenie. Wystąpiła również w głośnym koncercie poświęconym pamięci Duke Ellingtona, w którym wystąpiły również takie gwiazdy jak: Stevie Wonder, Sammy Davis Jr. i Roberta Flack.
"Fame"[edytuj | edytuj kod]
W 1980 Irene Cara znalazła się w obsadzie ekranizacji amerykańskiego musicalu "Fame". Rola w filmie przyniosła jej międzynarodową sławę. Cara miała początkowo jedynie tańczyć, ale kiedy producent usłyszał jej głos, postanowiono przepisać rolę scenariusza. Początkująca aktorka wystąpiła jako Coco Hernandez, śpiewając zarówno tytułową piosenkę "Fame", jak również drugi hit z filmu – "Out Here on My Own". Oba utwory w znaczącym stopniu pomogły soundtrackowi z filmu wspiąć się na szczyty list sprzedaży. Po raz pierwszy w historii zdarzyło się, iż dwie piosenki z tego samego filmu były nominowane do Nagrody Akademii Filmowej w kategorii Najlepsza Oryginalna Piosenka Filmowa. Cara była jedną z nielicznych piosenkarek, które miały możliwość zaprezentować więcej niż jeden utwór na ceremonii rozdania Oscarów (uwaga: Robert Goulet, który w 1963 zaprezentował wszystkie nominowane do Oscara piosenki w tym roku, był jednym z nielicznych piosenkarzy, którzy dokonali tej sztuki w przeszłości). "Fame", napisana przez Michaela Gore i Deana Pitchforda zdobyła Oscara w 1980.
Film "Fame" przyniósł aktorce nominację do Złotego Globu w kategorii Najlepsza aktorka w filmie komediowym lub musicalu w 1980 oraz nominację do Nagrody Grammy w kategorii Best New Artist w 1981.
Amerykański magazyn muzyczny Billboard przyznał jej tytuł "Najlepszej Nowej Artystki Solowej" ("Top New Single Artist"), podczas gdy Cashbox Magazine poszedł jeszcze dalej honorując ją tytułem "Najbardziej Obiecująca Wokalistka" ("Most Promising Female Vocalist") oraz "Najlepsza Wokalistka" ("Top Female Vocalist").
Dyskografia[edytuj | edytuj kod]
Albumy studyjne[edytuj | edytuj kod]
Year | Album |
---|---|
1982 | Anyone Can See |
1983 | What a Feelin' |
1987 | Carasmatic |
Ścieżki dźwiękowe[edytuj | edytuj kod]
Year | Album |
---|---|
1980 | Fame Soundtrack |
1983 | Flashdance Soundtrack |
1984 | D.C. Cab Soundtrack |
1985 | City Heat Soundtrack |
1989 | All Dogs Go to Heaven Soundtrack |
1991 | China Cry Soundtrack |
2007 | Downtown: A Street Tale Soundtrack |
Single[edytuj | edytuj kod]
Rok | Singel | Najwyższa pozycja na liście | Album | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
US | US Dance | US AC | UK | NOR | |||||
1980 | "Fame" | 4 | 1 | — | 1 | — | Fame (soundtrack) | ||
"Out Here on My Own" | 19 | — | 20 | 58 | — | ||||
1981 | "Anyone Can See" | 42 | — | — | — | — | Anyone Can See | ||
1983 | "Flashdance... What a Feeling" | 1 | 1 | 4 | 2 | 1 | What a Feelin' | ||
"Why Me" | 13 | 7 | — | 86 | 5 | ||||
"The Dream (Hold on to Your Dream)" | 37 | 26 | — | — | — | ||||
1984 | "Breakdance" | 8 | 13 | — | 88 | — | |||
"You Were Made for Me" | 78 | — | 10 | — | — | ||||
1987 | "Girlfriends" | — | — | — | — | — | Carasmatic | ||
1988 | "I Can Fly" | — | — | — | — | — | Piosenka poza albumem | ||
1995 | "Rhythm of My Life" | — | — | — | — | — | Precarious 90's | ||
1996 | "You Need Me" | — | — | — | — | — | |||
1997 | "All My Heart" | — | — | — | — | — | |||
2001 | "What a Feeling" (z DJ BoBo) | — | — | — | — | — | Piosenka poza albumem | ||
2006 | "Forever My Love" | — | — | — | — | — | Gay Happening Vol. 12 | ||
2007 | "Downtown" | — | — | — | — | — | Downtown: A Street Tale (soundtrack) | ||
"—" oznacza, że singel nie znalazł się w zestawieniu |
Filmografia[edytuj | edytuj kod]
Filmy fabularne[edytuj | edytuj kod]
- 1990: Caged in Paradiso
- 1986: Cena honoru (Busted Up)
- 1985: Szał (Certain Fury)
- 1984: Gorący towar (City Heat)
- 1983: Taksiarze z Waszyngtonu (D.C. Cab) – jako Irene Cara
- 1983: For Us the Living: The Medgar Evers Story
- 1982: Sister, Sister
- 1980: Sława (Fame)
- 1980: Guyana Tragedy: The Story of Jim Jones
- 1976: Błysk (Sparkle)
- 1976: Apple Pie
- 1975: Aaron Loves Angela
Seriale[edytuj | edytuj kod]
- 1992: Hearts Are Wild (gościnnie)
- 1990-1991: Gabriel's Fire jako Celine Bird (gościnnie)
- 1979: Korzenie: Następne pokolenia (Roots: The Next Generations)
- 1976-1979: What's Happening!! (gościnnie)
- 1973-1978: Kojak (gościnnie)
- 1951-1980: Love of Life jako Daisy Allen (1970-1971)