Urodził się w 1910 roku w Nagyvárad w Austro-Węgrzech w zamożnej rodzinie węgierskich rzemieślników. Grę w piłkę nożną rozpoczął w wieku 8 lat w OSK Oradea. W 1922 roku przeszedł do drużyny juniorów Stăruinţy Oradea. W 1927 roku został przeniesiony do składu pierwszego zespołu. W 1928 roku zakupił go miejscowy rywal Stăruinţy CA Oradea. W sezonie 1928/29 występował w Hungária FC, z którym wywalczył mistrzostwo Węgier. W sezonie 1929/30 był zawodnikiem CA Oradea. Latem 1930 roku powrócił do Hungária FC. Wraz z tym zespołem zdobył Puchar Węgier w sezonie 1931/32. W barwach tego klubu występował do 1933 roku; zaliczył 76 meczów i strzelił 45 goli.
W 1933 roku Baratky powrócił do rodzinnego miasta, aby grać w Crişana Oradea. 10 września tegoż roku zadebiutował w Divizia A w spotkaniu z Venusem Bukareszt wygranym 1:0. Ogółem w latach 1933–1936 rozegrał w barwach Crişany 51 ligowych spotkań i zdobył 30 bramek. W 1936 roku przeniósł się do FC Rapid Bukareszt, gdzie zdobył sześciokrotnie Puchar Rumunii w sezonach 1936/37, 1937/38, 1938/39, 1939/40, 1940/41 oraz 1941/42. Od 1941 roku pełnił funkcję grającego trenera. W Rapidzie występował do 1944 roku i w 86 spotkaniach strzelił 61 goli. W 1944 roku zakupił go klub Carmen Bukareszt, jednak w tym samym roku powrócił do Rapidu. W 1946 roku ponownie został graczem Libertatei Oradea. W klubie tym wystąpił w 16 spotkaniach i strzelił 9 bramek. W 1947 roku podpisał roczny kontrakt z RATA Târgu Mureş, gdzie wystąpił w 2 spotkaniach. W 1948 roku zakończył karierę piłkarską.
W 1930 roku, w trakcie gry dla Hungária FC, ze względu na swoje pochodzenie otrzymał węgierskie obywatelstwo i zdecydował się występować w reprezentacji tego kraju. 28 września 1930 zadebiutował w towarzyskim meczu z Niemcami w Dreźnie (3:5). W latach 1930–1933 rozegrał w reprezentacji Węgier 9 spotkań, nie zdobył żadnej bramki.
Karierę reprezentacyjną w reprezentacji Rumunii rozpoczął 29 października 1933 meczem przeciwko reprezentacji Szwajcarii, wygranym 2:0. W 1934 roku został powołany na Mistrzostwa Świata 1934. Nie wystąpił w żadnym spotkaniu. W 1938 roku otrzymał powołanie na Mistrzostwa Świata 1938. Wystąpił tam w 2 spotkaniach przeciwko reprezentacji Kuby. W pierwszym starciu tych drużyn, zremisowanym 3:3, Baratky w 88. minucie strzelił bramkę na 2:2. Po raz ostatni w reprezentacji Rumunii, dla której zagrał w 20 spotkaniach i strzelił 13 bramek, wystąpił w 1940 roku.
Karierę trenerską rozpoczął w 1941 roku jako grający trener w FC Rapid Bukareszt. Z zespołem tym wygrał nieoficjalne mistrzostwo i Puchar Rumunii w sezonie 1941/42. W 1946 roku został grającym trenerem Libertatei Oradea. Trenował ten klub do 1947, lecz w tym samym czasie został grającym trenerem RATA Târgu Mureş. W 1948 roku na kilka miesięcy objął stanowisko selekcjonera reprezentacji Rumunii, którą prowadził w 4 spotkaniach. W 1952 roku został szkoleniowcem FC Dinamo Bukareszt, które prowadził przez jeden sezon. Pod koniec 1953 roku ponownie został trenerem Progresulu Oradea. W połowie sezonu 1954 opuścił zespół nie odnosząc żadnego zwycięstwa i został zastąpiony przez Dincę Schileru. W sezonie 1957/58 ponownie został szkoleniowcem drużyny FC Dinamo Bukareszt. Poprowadził klub do zdobycia pierwszego w historii Pucharu Rumunii w sezonie 1958/59. Po tym sezonie został trenerem juniorów FC Dinamo. Trenował ten zespół do momentu śmierci w kwietniu 1962 roku.
Rumunia
Węgry
Niemcy
Czechosłowacja
Austria
Włochy
Portugalia
Holandia
Szwecja
Szwajcaria
Polska
Belgia
Łotwa
Estonia
Jugosławia
Kuba