Józef Englicht

Józef Englicht
Józef Englicht
pułkownik dyplomowany piechoty
Data i miejsce urodzenia	31 grudnia 1891 Dąbrowa Górnicza
Data i miejsce śmierci	8 grudnia 1954 Edynburg
Przebieg służby
Lata służby	1914–1948
Siły zbrojne	Legiony Polskie Wojsko Polskie Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie
Jednostki	Oddział II SG 79 Pułk Piechoty Oddział II SG Wyższa Szkoła Wojenna
Stanowiska	zastępca szefa oddziału dowódca pułku piechoty I zastępca szefa oddziału komendant szkoły
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka II wojna światowa kampania wrześniowa
Odznaczenia

Józef Englicht (ur. 31 grudnia 1891 w Dąbrowie Górniczej, zm. 8 grudnia 1954 w Edynburgu) – pułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się 31 grudnia 1891 w rodzinie Władysława i Reginy z Wielogórskich.

Podczas I wojny światowej walczył w 3 pułku piechoty II Brygady Legionach Polskich, 1 maja 1916 został awansowany do stopnia chorążego. Pełnił funkcję oficera Polskiej Siły Zbrojnej, a następnie walczył w wojnie polsko-bolszewickiej.

1 marca 1924 został przydzielony z 70 pp w Jarocinie do Oddziału II Sztabu Generalnego w Warszawie na stanowisko referenta w Referacie „Rosja”.

Awansował na szefa wydziału Oddziału II Sztabu Generalnego, a później zastępcę szefa Oddział II Sztabu Głównego. 24 grudnia 1929 roku został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930 roku i 16. lokatą w korpusie oficerów piechoty.

Józef Englicht był zagorzałym piłsudczykiem, zaangażował się również w ruch prometejski. Od 1937 roku dowodził 79 pułkiem piechoty w Słonimiu. Na tym stanowisku awansował na pułkownika ze starszeństwem z dniem 19 marca 1938 roku i 13. lokatą w korpusie oficerów piechoty. 1 kwietnia 1939 roku powrócił do Sztabu Głównego na stanowisko I zastępcy szefa Oddziału II.

W 1939 roku poniósł klęskę zawodową, wywiad wojskowy w ZSRR nie przewidział wrogich planów tego kraju wobec Polski, a on sam oficjalnie odrzucał jakiekolwiek zagrożenie ze strony ZSRR, w związku z czym został przez wielu uznany za spiskującego z tym krajem .

W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku stał na czele II rzutu (krajowego) Oddziału II. W tym samym miesiącu przedostał się do Rumunii, a później do Francji. Początkowo został wyznaczony na stanowisko oficera do specjalnych zadań. Następnie, do 5 czerwca 1940 roku, pełnił służbę na stanowisku zastępcy szefa Sztabu Naczelnego Wodza. W latach 1940-1941 był szefem sztabu 7 Brygady Kadrowej Strzelców. W 1942 został powołany na komendanta Centrum Wyszkolenia Piechoty. W 1944 został szefem Centrum Wyższych Studiów Wojskowych, a od marca 1945 Wyższej Szkoły Wojennej. Od 1945 był redaktorem i stałym współpracownikiem ukazującym się w Londynie polskim czasopismem wojskowym Bellona, gdzie publikowano jego felietony. W październiku 1948 został zwolniony z Polskiego Korpusu Przysposobienia i Rozmieszczenia. Zmarł 8 grudnia 1954 w Edynburgu.

Był encyklopedystą. Został wymieniony w gronie edytorów ośmiotomowej Encyklopedii wojskowej wydanej w latach 1931–1939. Wchodził w skład komitetu redakcyjnego tej encyklopedii.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari
• Krzyż Niepodległości
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Walecznych „za czyny męstwa i odwagi wykazane w bojach toczonych w latach 1918-1921” – trzykrotnie
• Złoty Krzyż Zasługi – 19 marca 1937 „za zasługi w służbie wojskowej”
• Krzyż Oficerski Orderu Orła Białego – 24 czerwca 1929
• Order Krzyża Orła III klasy – 1932
• Krzyż Komandorski II klasy Orderu Wazów – 1937
• łotewski Medal 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej – 6 sierpnia 1929

Bibliografia

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• Józef Englicht. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2019-02-20].
• Edmund Charaszkiewicz, Zbiór dokumentów ppłk. Edmunda Charaszkiewicza, opracowanie, wstęp i przypisy: Andrzej Grzywacz, Marcin Kwiecień, Grzegorz Mazur, Kraków, Księgarnia Akademicka, 2000, ​ISBN 83-7188-449-4​.
• Edmund Charaszkiewicz, "Referat o zagadnieniu prometejskim" Zbiór dokumentów ppłk. Edmunda Charaszkiewicza.
• A gdy na wojenkę szli Ojczyźnie służyć... : pieśni i piosenki żołnierskie z lat 1914–1918 : antologia, AdamA. Roliński (oprac.), Kraków: Księgarnia Akademicka, 1996, s. 473, ISBN 83-86575-71-9, OCLC 749415165 .
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
• Otton Laskowski: Encyklopedia wojskowa. T. I. Warszawa: Wydawnictwo Towarzystwa Wiedzy Wojskowej i Wojskowego Instytutu Naukowo-Wydawniczego, 1931.