Józef Pędracki (oficer)
| ||
 major artylerii
| ||
| Data urodzenia | 17 lipca 1891 | |
| Przebieg służby | ||
| Siły zbrojne | c. i k. Armia Wojsko Polskie | |
| Jednostki | 18 Pułk Artylerii Polowej | |
| Stanowiska | kwatermistrz | |
| Główne wojny i bitwy | I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka | |
| Odznaczenia | ||
      
| ||
Józef Pędracki (ur. 17 lipca 1891) – major artylerii Wojska Polskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W czasie I wojny światowej walczył w szeregach cesarskiej i królewskiej Armii. Jego oddziałem macierzystym był Pułk Artylerii Górskiej Nr 13. Na stopień porucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 listopada 1916 w korpusie oficerów rezerwy artylerii polowej i górskiej[1].
Od lutego 1919 przebywał w Królestwie Serbów, Chorwatów i Słoweńców. 22 maja tego roku został pomocnikiem attaché wojskowego przy Poselstwie RP w Belgradzie. 1 stycznia 1921 zastąpił majora Aleksandra Powroźnickiego na stanowisku attaché wojskowego[2][3][a].
3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 43. lokatą w korpusie oficerów artylerii, a jego oddziałem macierzystym był 1 Pułk Artylerii Ciężkiej[5]. W 1923 pełnił służbę w Oddziale II Sztabu Generalnego na stanowisku referenta, pozostając oficerem nadetatowym 1 pac[6]. W następnym roku został przeniesiony do 23 Pułku Artylerii Polowej w Będzinie na stanowisko dowódcy III dywizjonu, detaszowanego w Żorach[7]. 1 grudnia 1924 został mianowany majorem ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 i 9. lokatą w korpusie oficerów artylerii[8]. W 1926 został przeniesiony do kadry oficerów artylerii z równoczesnym przeniesieniem służbowym do Szkoły Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej na stanowisko instruktora artylerii[9][10]. Z dniem 1 sierpnia 1929 został przeniesiony do 18 Pułku Artylerii Polowej w Ostrowi Mazowieckiej na stanowisko kwatermistrza[11], lecz już 31 grudnia tego roku został przeniesiony w stan spoczynku[12].
W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Gdynia. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr VIII. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[13].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 2 maja 1923[14]
- Krzyż Oficerski Orderu Orła Białego[15][16]
- Krzyż Oficerski Orderu Gwiazdy Rumunii[16]
- Krzyż Kawalerski Orderu Orła Białego[17]
- W czasie służby w c. i k. Armii otrzymał:
- Krzyż Zasługi Wojskowej 3 klasy z dekoracją wojenną i mieczami,
- Srebrny Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej po raz drugi,
- Srebrny Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej po raz pierwszy,
- Brązowy Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej,
- Krzyż Wojskowy Karola,
- Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913[18].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ 7 lutego 1921 obaj oficerowie zostali przyjęci przez regenta Aleksandra na prywatnej audiencji „celem zgłoszenia odjazdu i przedstawienia następcy”[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 1069, 1304.
- ↑ Płachciak 2008 ↓, s. 222.
- ↑ Stawecki 2004 ↓, s. 126, 130.
- ↑ Pismo attaché wojskowego kpt. Pędrackiego do Oddziału II Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego z 17 lutego 1921, IPMS, sygn. 701/2/78, s. 29.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 192.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 9, 779, 816.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 680, 740.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 736.
- ↑ Lenkiewicz, Sujkowski i Zieliński 1930 ↓, s. 412, 414, 418.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 432, 453.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 197.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 17 z 16 listopada 1929 roku, s. 344.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 342, 1014.
- ↑ Trzechlecie 1926 ↓, s. 35.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 9.
- ↑ a b Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 680.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 432.
- ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 1304.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.)
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2021-01-07].
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
- Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926.
- Wacław Lenkiewicz, Andrzej Sujkowski, Hugo Zieliński: Księga Pamiątkowa 1830 – 29 XI 1930. Szkice z dziejów piechoty polskiej. Ostrów-Komorowo: Szkoła Podchorążych Piechoty, 1930.
- Grzegorz Płachciak. Dyplomacja wojskowa II Rzeczypospolitej w okresie kształtowania się państwa polskiego w latach 1919–1921. „Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka”. 3-4, 2008. Warszawa. ISSN 1899-6264.
- Piotr Stawecki. Attaché wojskowi Drugiej Rzeczypospolitej. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 2 (202), s. 107-138, 2004. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1640-6281.
- Attaché wojskowi II Rzeczypospolitej
- Kwatermistrzowie oddziałów artylerii II Rzeczypospolitej
- Majorowie artylerii II Rzeczypospolitej
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (II Rzeczpospolita)
- Oficerowie 1 Pułku Artylerii Ciężkiej (II RP)
- Oficerowie 18 Pułku Artylerii Lekkiej
- Oficerowie 23 Pułku Artylerii Lekkiej (II RP)
- Polacy odznaczeni Orderem Orła Białego (Serbia)
- Polacy odznaczeni Orderem Gwiazdy Rumunii
- Polacy odznaczeni Krzyżem Zasługi Wojskowej
- Polacy odznaczeni Medalem Zasługi Wojskowej Signum Laudis
- Polacy odznaczeni Krzyżem Wojskowym Karola
- Polacy odznaczeni Krzyżem Pamiątkowym Mobilizacji 1912–1913
- Urodzeni w 1891
- Zmarli w XX wieku