Józef Urbanek (podpułkownik)
| ||
![]() | ||
Data urodzenia | 8 lutego 1886 | |
Data i miejsce śmierci | 21 października 1937 Narajów | |
Przebieg służby | ||
Lata służby | do 1934 | |
Siły zbrojne | ![]() ![]() | |
Jednostki | Pułk KOP „Wołożyn” 32 Pułk Piechoty | |
Stanowiska | dowódca pułku piechoty | |
Główne wojny i bitwy | I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka | |
Odznaczenia | ||
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Józef Urbanek[1] (ur. 8 lutego 1886, zm. 21 października 1937 w Narajowie) – podpułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Spis treści
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
1 stycznia 1911 roku został mianowany aspirantem oficerskim w randze kadeta rezerwy piechoty. W lutym 1914 roku posiadał przydział do c. i k. 20 pułku piechoty w Krakowie[2].
1 listopada 1918 roku został przyjęty do Wojska Polskiego z byłej cesarskiej i królewskiej armii, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia podporucznika ze starszeństwem z 1 listopada 1914 roku, i otrzymał przydział do 1 pułku strzelców podhalańskich[3].
1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w dowództwie Dywizji Górskiej, a jego oddziałem macierzystym był wówczas 1 pułk strzelców podhalańskich[4]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 392. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był w dalszym ciągu 1 pułk strzelców podhalańskich[5]. W 1923 roku pełnił służbę w Sztabie Dowództwa Okręgu Korpusu Nr I w Warszawie na stanowisku szefa Oddziału V, pozostając oficerem nadetatowym 13 pułku piechoty w Pułtusku[6]. 2 listopada 1923 roku został przydzielony do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza III Kursu Doszkolenia. 15 października 1924 roku, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego, został przydzielony do Inspektoratu Armii Nr V we Lwowie na stanowisko III referenta[7]. 14 października 1926 roku został przeniesiony do składu osobowego inspektora armii, generała dywizji Mieczysława Norwid-Neugebauera we Lwowie na stanowisko referenta[8]. 12 kwietnia 1927 roku awansował na podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1927 roku i 35. lokatą w korpusie oficerów piechoty[9]. 26 kwietnia 1928 roku otrzymał przeniesienie do 29 pułku Strzelców Kaniowskich w Kaliszu na stanowisko dowódcy II batalionu, detaszowanego w Szczypiornie[10][11]. 5 listopada 1928 roku został przeniesiony do 31 pułku Strzelców Kaniowskich w Sieradzu na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[12][13]. W lipcu 1929 roku został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza na stanowisko dowódcy Pułku KOP „Wołożyn”. W 1930 roku uczestniczył w ćwiczeniu międzydywizyjnym „Lida”, w charakterze dowódcy pułku KOP. Kierownik tego ćwiczenia, inspektor armii generał dywizji Jan Romer wystawił mu pozytywną opinię: „jako dowódca pułku wykazał bardzo dużo energii, duże wyczucie taktyczne sytuacji, dużą inicjatywę. Pewne braki w wyczuwaniu potrzeby łączności z wyższym dowódcą. Pracował bardzo dobrze”[14]. 23 marca 1932 roku otrzymał przeniesienie z KOP do 32 pułku piechoty w Modlinie na stanowisko dowódcy pułku[15][16]. Za 1932 rok otrzymał opinię ujemną (został „zdyskwalifikowany”, jako dowódca pułku)[17]. Z dniem 31 maja 1934 roku został przeniesiony w stan spoczynku[18]. Zmarł 21 października 1937 roku w Narajowie[19]. 24 października 1937 roku został pochowany w Narajowie[20].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari[21]
- Krzyż Walecznych trzykrotnie
- Krzyż na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi
- Złoty Krzyż Zasługi
- Odznaka Pamiątkowa Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych – 12 maja 1936
- Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ W ewidencji Wojska Polskiego figurował jako „Józef II Urbanek” w celu odróżnienia od innych oficerów noszących to samo imię i nazwisko: Józefa I Urbanka, urodzonego 13 września 1877 roku, kapitana rezerwy 1 Pułku Artylerii Górskiej w Nowym Sączu i Józefa III Urbanka urodzonego 7 stycznia 1896 roku, podporucznika rezerwy 16 Pułku Piechoty w Tarnowie. Rocznik Oficerski 1923, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 775, 838 i 172, 582.
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 352, 419.
- ↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 23 z 1 marca 1919 roku, poz. 747. Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 25 z 6 marca 1919 roku, poz. 819.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 224, 928, tu podano, że urodził się 8 lutego 1888 roku.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 33, tu także podano, że urodził się 8 lutego 1888 roku.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 77, 161, 403.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 40, 153, 346, tu również podano, że urodził się 8 lutego 1888 roku.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 44 z 14 października 1926 roku, s. 355.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 20 kwietnia 1927 roku, s. 117.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 137.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 45, 167.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 336.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 29 stycznia 1929 roku, s. 49.
- ↑ Pismo L. 1032/pf Opinie o uczestnikach ćwiczeń międzydywizyjnych „Lida”, Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce, sygn. 701/1/119, s. 269, 271.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 255.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 20, 562.
- ↑ Ujemne opinie 1932. Pismo wch. nr 94/tjn. z 29 maja 1935 roku, Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce, sygn. 701/1/121, s. 791.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 279.
- ↑ Kronika żałobna, „Głos Brzeżański” nr 5 z 1 marca 1938 roku, s. 6.
- ↑ Ś.p. ppłk dypl. J. Urbanek, „Polska Zbrojna” Nr 338 z 7 grudnia 1937 roku, s. 4.
- ↑ Bober 1929 ↓, s. 32.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Roman Bober: Zarys historii wojennej 1-go Pułku Strzelców Podhalańskich. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (trzykrotnie)
- Odznaczeni Krzyżem na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi
- Odznaczeni Odznaką Pamiątkową Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Oficerowie dyplomowani II Rzeczypospolitej
- Oficerowie Korpusu Ochrony Pogranicza
- Podpułkownicy piechoty II Rzeczypospolitej
- Polacy odznaczeni Krzyżem Pamiątkowym Mobilizacji 1912–1913
- Polacy – oficerowie armii austro-węgierskiej
- Polacy – żołnierze Cesarskiej i Królewskiej Armii w I wojnie światowej
- Powstańcy śląscy
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Urodzeni w 1886
- Zmarli w 1937