Język malajski papuaski
| |||
| Obszar | Papua Zachodnia (Indonezja) | ||
| Liczba mówiących | 1,1 mln (2014)[1] | ||
| Pismo/alfabet | łacińskie | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
|---|---|---|---|
lub
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 3 szersza komunikacja↗ | ||
| Kody języka | |||
| Kod ISO 639-3↗ | pmy | ||
| IETF | pmy | ||
| Glottolog | papu1250 | ||
| Ethnologue | pmy | ||
| BPS | 1060 1 | ||
| WALS | iir | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język malajski papuaski (indonez. bahasa Melayu Papua, bahasa tanah, logat Papua) – język używany w indonezyjskiej części Nowej Gwinei, zwłaszcza na obszarach przybrzeżnych tej wyspy[2]. Jest to albo język kreolski oparty na malajskim[1], albo też miejscowy dialekt języka malajskiego/indonezyjskiego[2][3]. Malajski papuaski jest formą języka malajskiego najbardziej wysuniętą na wschód pod względem obszaru funkcjonowania[4]. Według danych z 2014 r. posługuje się nim 1,1 mln osób[1]. Wielu użytkowników malajskiego papuaskiego postrzega swoją mowę jako lokalny wariant języka indonezyjskiego lub nie uznaje jej odrębności względem języka ogólnonarodowego[5].
Język malajski papuaski współistnieje ze standardowym indonezyjskim[1]. Wykazuje niewielkie zróżnicowanie regionalne[6], w jego obrębie można wyodrębnić cztery (sub)dialekty[7]. Wyróżnia się także Papuan Colloquial Indonesian (PCI), tj. rejestr pośredni między malajskim papuaskim a indonezyjskim standardem[8]. Robert B. Allen i Rika Hayami-Allen przyjmują, że język malajski papuaski stanowi pochodną języka malajskiego ternate. Ma na to wskazywać mnogość zapożyczeń słownikowych z języka ternate[9]. Sugerowano także, że język ten wywodzi się z malajskiego ambońskiego[3]. Z zachodnimi wariantami języka malajskiego, takimi jak standardowy indonezyjski, dzieli wysoce ograniczoną zrozumiałość[10].
Dla niektórych społeczności jest to język ojczysty, dla innych jest to język komunikacji międzyetnicznej. Znaczna część użytkowników tego języka posługuje się również standardowym indonezyjskim[1], który jest stosowany do celów komunikacji formalnej[8]. Malajski papuaski jest pozbawiony statusu oficjalnego, ale bywa stosowany w niektórych sytuacjach formalnych, po części także w mediach publicznych[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Gary F. Simons, Charles D. Fennig, Malay, Papuan, [w:] Ethnologue [online], wyd. 21, Dallas, Texas: SIL International, 2018 [zarchiwizowane z adresu 2019-04-19] (ang.).???
- ↑ a b Sonja Riesberg i inni, On The Perception Of Prosodic Prominences And Boundaries In Papuan Malay, Zenodo, 2018, DOI: 10.5281/zenodo.1402559 (ang.).
- ↑ a b Kluge 2016 ↓, s. 47.
- ↑ a b A grammar of Papuan Malay, Stichting Papua Cultureel Erfgoed (PACE) [zarchiwizowane z adresu 2020-03-06] (ang.).
- ↑ Kluge 2016 ↓, s. 21.
- ↑ Kluge 2016 ↓, s. 10, 46.
- ↑ Kluge 2016 ↓, s. 11.
- ↑ a b Phil Fields, Papuan Colloquial Indonesian, [w:] SIL Electronic Working Papers 2010-005 [online], 2010 (ang.).
- ↑ Robert B. Allen, Rika Hayami-Allen, Orientation in the Spice Islands, „Papers from the Tenth Annual Meeting of the Southeast Asian Linguistics Society”, Arizona State University, Program for Southeast Asian Studies, 2002, s. 21 (ang.).
- ↑ Kluge 2016 ↓, s. 9.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Angela Kluge, A grammar of Papuan Malay, Language Science Press, 2016, ISBN 978-3-944675-86-2 (ang.).