Jan Abrachamczyk
| ||
| ||
 Starszy przodownik Policji Województwa Śląskiego
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 24 stycznia 1897 Niewiadom Dolny | |
| Data i miejsce śmierci | 1940 Twer | |
| Przebieg służby | ||
| Główne wojny i bitwy | III powstanie śląskie | |
| Odznaczenia | ||
    
| ||
Jan Abrachamczyk (ur. 24 stycznia 1897 w Niewiadomiu Dolnym, zm. wiosną 1940 w Kalininie) – starszy przodownik Policji Województwa Śląskiego, pośmiertnie mianowany aspirantem[1][2][3]. Ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był synem Polikarpa i Albiny. Od 1919 był członkiem POW. Uczestnik III powstania śląskiego. Za walkę o Śląsk odznaczony Śląską Wstęgą Waleczności i Zasługi oraz Gwiazdą Górnośląską.
W sierpniu 1927 roku rozpoczął służbę w Jastrzębiu-Zdroju, a w styczniu 1928 roku został awansowany na starszego posterunkowego. W 1929 roku wojewoda śląski przyznał mu Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości, a w 1932 roku za dobre wyniki otrzymał Odznakę Pamiątkową Policji Województwa Śląskiego z okazji jej dziesięciolecia. Na rok przed wybuchem wojny ukończył w Jastrzębiu kurs Ligi Obrony Przeciwlotniczej i Przeciwgazowej dla komendantów i zastępców komendantów Obrony Przeciwlotniczej domów mieszkalnych. W marcu 1939 roku wojewoda śląski Michał Grażyński mianował go starszym przodownikiem Policji Województwa Śląskiego po czym objął obowiązki komendanta posterunku w Jastrzębiu po Teofilu Szczęsnym, który został przeniesiony do Pawłowic.
W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku dostał się do niewoli radzieckiej. Osadzony w obozie NKWD w Ostaszkowie. Według listy nr 026/2 z 13 kwietnia 1940 został wysłany na śmierć w Kalininie. Pochowany w Miednoje.
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi
- Gwiazda Górnośląska
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Odznaka Pamiątkowa Policji Województwa Śląskiego
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari - 11 listopada 1976 (pośmiertnie)[4]
- Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939 r. - 1 stycznia 1986 (pośmiertnie)[5]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Funkcjonariusze Policji – Uroczysty Apel Pamięci 9 listopada 2007 roku, plac marszałka Józefa Piłsudskiego w Warszawie. polskieradio.pl. [dostęp 2012-03-18].
- ↑ Bożena Łojek: Pośmiertne awansowanie żołnierzy i funkcjonariuszy Rzeczypospolitej Polskiej zamordowanych w 1940 r. w ZSRR w wyniku zbrodni katyńskiej, [w:] Zeszyty Katyńskie (nr 23), Warszawa 2008, s. 204–230. ISBN 978-83-917780-5-0.
- ↑ LISTA OSÓB ZAMORDOWANYCH W KATYNIU, CHARKOWIE, TWERZE I MIEDNOJE MIANOWANYCH POŚMIERTNIE NA KOLEJNE STOPNIE (pol.). katedrapolowa.pl. s. 254. [dostęp 2015-12-09].
- ↑ Ostatnia droga, Cecylia Grygo (red.), Białystok: SRK, 1998, s. 9, ISBN 83-909948-0-1, OCLC 751408170.
- ↑ Zarządzenie Nr 1/86 Ministra Spraw Wojskowych z 1 stycznia 1986 r. w sprawie nadania odznaki pamiątkowej „Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939 r.” Dziennik Ustaw RP Nr 2 z 10 kwietnia 1986 r., s. 30.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jan Delowicz: Śmierć przyszła wiosną: mieszkańcy ziemi rybnicko–wodzisławskiej z obozów Kozielsk, Starobielsk, Ostaszków zamordowani w roku 1940 w Katyniu, Charkowie i Kalininie. Rybnik – Żory: 2000.
- Miednoje. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, tom I, Warszawa 2005, s. 1. ISBN 83-89474-06-9.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Fotografia Jana Abrachamczyka na stronach Śląskiej Biblioteki Cyfrowej sbc.org.pl [dostęp 2012-03-23]
- Członkowie Polskiej Organizacji Wojskowej
- Funkcjonariusze Policji Państwowej zamordowani w Kalininie
- Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (kampania wrześniowa)
- Odznaczeni Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Odznaczeni Gwiazdą Górnośląską
- Odznaczeni Krzyżem na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (władze RP na uchodźstwie)
- Odznaczeni Krzyżem Kampanii Wrześniowej 1939 r.
- Podoficerowie II Rzeczypospolitej
- Uczestnicy III powstania śląskiego
- Uczestnicy kampanii wrześniowej (strona polska)
- Urodzeni w 1897
- Zmarli w 1940