Jan Skałbania

Jan Skałbania
Informacje klubowe
Klub	AZS Poznań (1947-1952)
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Polski seniorów złoto Łódź 1948 110 m ppł złoto Katowice 1948 4 x 100 m złoto Poznań 1949 skok wzwyż srebro Poznań 1950 skok wzwyż brąz Poznań 1949 4 x 100 m

Jan Skałbania (ur. 26 grudnia 1927 w Poznaniu, zm. 19 października 2011 w Poznaniu) – polski lekarz laryngolog, w młodości lekkoatleta, trzykrotny mistrz Polski.

Życiorys

Ukończył Liceum im. Paderewskiego w Poznaniu (1947). W latach 1947-1952 studiował medycynę, najpierw na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza, a po wydzieleniu Wydziału Lekarskiego w 1950 na Akademii Medycznej w Poznaniu.

W czasie studiów uprawiał z sukcesami lekkoatletykę w barwach AZS Poznań. Był trzykrotnym mistrzem Polski: w biegu na 110 m ppł (1948), sztafecie 4 x 100 m (1948) i skoku wzwyż (1949). W tej ostatniej konkurencji był także wicemistrzem Polski (1950), a w sztafecie 4 x 100 m zdobył jeszcze brązowy medal (1949). W latach 1949-1950 trzykrotnie reprezentował Polskę w meczach międzypaństwowych w skoku wzwyż.

Po zakończeniu studiów pracował jako laryngolog w Szpitalu Wojskowym w Poznaniu, od 1965 do 1992 jako ordynator oddziału laryngologii. W 1965 obronił pracę doktorską, w 1981 awansowany do stopnia pułkownika.

Został pochowany na Cmentarzu Junikowskim (pole 6-5-A-10).

Grób Jana Skałbani na Cmentarzu Junikowo

Rekordy życiowe: skok wzwyż – 1,89 (23 lipca 1949, Gdańsk); 110 m ppł – 14,9 (23 lipca 1949, Łódź)

Bibliografia

• Andrzej Deckert Pożegnaliśmy azetesiaka w: Wielkopolska Izba Lekarska. Biuletyn Informacyjny, nr 2 (205), luty 2012
• Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Osiągnięcia Polskiej Lekkiej Atletyki w 40-leciu PRL. Mecze Międzypaństwowe I Reprezentacji Polski seniorów – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984.
• Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia Finałów Lekkoatletycznych Mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008. ISBN 978-83-61233-20-6.