Jan Szembek (dyplomata)
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| ||
![]() Jan Szembek | ||
Data i miejsce urodzenia | 11 lipca 1881 Poręba Żegoty | |
Data i miejsce śmierci | 9 lipca 1945 Estoril | |
Zawód, zajęcie | dyplomata | |
Miejsce zamieszkania | Warszawa | |
Narodowość | polska | |
Stanowisko | poseł nadzwyczajny, minister pełnomocny, podsekretarz stanu | |
Pracodawca | MSZ | |
Rodzice | Zygmunt Szembek i Klementyna z d. Dzieduszycka | |
Małżeństwo | 10 października 1905 | |
Partnerka | Izabela Skrzyńska | |
Odznaczenia | ||
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Jan Włodzimierz Józef Cezary Stanisław Piotr Klemens Zygmunt[1] Szembek (ur. 11 lipca 1881 w Porębie Żegoty koło Alwerni, zm. 9 lipca 1945 w Estoril koło Lizbony) – polski dyplomata.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był synem Zygmunta i Klementyny z hr. Dzieduszyckich. Studia skończył w Wiedniu, do 1908 r. był referentem rządu krajowego w Bośni. Następnie był:
- delegatem rządu RP w Budapeszcie (w okresie od stycznia 1919 r. do 21 października 1921 r.)[2],
- posłem RP i ministrem pełnomocnym w Budapeszcie (w okresie od 21 października 1921 r. do 1 września 1924 r.)[2],
- posłem nadzwyczajnym RP i ministrem pełnomocnym w Brukseli (w okresie od 15 września 1924 r. do 16 lutego 1927 r.),
- posłem nadzwyczajnym RP i ministrem pełnomocnym w Bukareszcie (w okresie od 16 lutego 1927 r. do 4 listopada 1932 r.).
W dniu 5 listopada 1932 objął tekę podsekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych RP. Był najbliższym współpracownikiem Józefa Becka.
17 września 1939 – razem z innymi członkami rządu RP – opuścił Polskę. Jego majątek we wsi Młoszowa został splądrowany przez Niemców, którzy spalili również jego bibliotekę. Szembek do śmierci pozostał na emigracji.
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1928)[3][4]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości (1928)[4]
- Krzyż Wielki Orderu Krzyża Południa (Brazylia, 1934)[4][5][1]
- Krzyż Wielki Orderu Chrystusa (Portugalia, 1934)[4][6]
- Krzyż Wielki Orderu Zasługi (Węgry, 1935)[4][7]
- Krzyż Wielki Orderu Gwiazdy Białej (Estonia, 1938)[8]
- Krzyż Wielki Orderu Feniksa (Grecja, 1938)[9]
- Krzyż Wielki Orderu Trzech Gwiazd (Łotwa, 1938)[10]
- Odznaka Honorowa Olimpijska I klasy (Niemcy, 1938)[11]
- Wielki Oficer Orderu Legii Honorowej (Francja, 1938)[11]
- Krzyż Wielki Orderu Korony Dębowej (Luksemburg)[4]
- Krzyż Wielki Orderu Korony (Włochy)[4]
- Krzyż Wielki Orderu Korony (Rumunia)[4]
- Krzyż Wielki Orderu Gwiazdy (Rumunia)[4]
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Ożenił się 10 października 1905 z Izabelą hr. Skrzyńską[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 718.
- ↑ a b Polsko-węgierskie relacje dyplomatyczne. budapeszt.msz.gov.pl. [dostęp 2017-10-30].
- ↑ Odznaczenie orderem „Polonia Restituta”. „Gazeta Lwowska”, s. 8, Nr 260 z 11 listopada 1928.
- ↑ a b c d e f g h i Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Wyd. II popr. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1938, s. 719.
- ↑ Diário Oficial da União (DOU) (port.). 1934-10-26. [dostęp 2014-06-22].
- ↑ Odznaczenia. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 5, s. 67, 1934.
- ↑ Odznaczenia. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 2, s. 45, 1935.
- ↑ Odznaczenie wicem. Szembeka. „Gazeta Lwowska”, s. 1, Nr 128 z 9 czerwca 1938.
- ↑ Zezwolenie na przyjęcie odznaczeń cudzoziemskich. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 1, s. 20, 1939.
- ↑ Zezwolenie na przyjęcie odznaczeń cudzoziemskich. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 2, s. 36, 1938.
- ↑ a b Zezwolenie na przyjęcie odznaczeń cudzoziemskich. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 4, s. 73, 1938.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Diariusz i teki Jana Szembeka 1934–1939, t. 1–5, Londyn 1964–1972, wydane wcześniej w skrócie po francusku w 1952 r. jako Journal 1933–1939
- Jan Szembek Diariusz. Wrzesień–Grudzień 1939, Wydawnictwo PAX, Warszawa 1989, ISBN 83-211-1100-9
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Jarosław Durka, Jan Szembek – poseł nadzwyczajny i minister pełnomocny Poselstwa RP w Rumunii w latach 1927–1932, (w:) Świat relacji polsko-rumuńskich. Lumea relaţiilor polono-române, Suceava 2012, s. 150-167. ISBN 978-973-0-13322-6
- Życiorys Jana Szembeka na stronie Młoszowej. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-10)].
- Oświadczenie polskiego wiceministra spraw zagranicznych Jana hr. Szembeka wobec ambasadorów W. Brytanii i Francji w Warszawie w dniu 29 sierpnia 1939 r.
Kategorie:
- Absolwenci Uniwersytetu Wiedeńskiego
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Polacy – Wielcy Oficerowie Legii Honorowej
- Polacy odznaczeni Odznaką Honorową Olimpijską
- Polacy odznaczeni Orderem Feniksa
- Polacy odznaczeni Orderem Gwiazdy Białej
- Polacy odznaczeni Orderem Korony Dębowej
- Polacy odznaczeni Orderem Korony Rumunii
- Polacy odznaczeni Orderem Gwiazdy Rumunii
- Polacy odznaczeni Orderem Korony Włoch
- Polacy odznaczeni Orderem Krzyża Południa
- Polacy odznaczeni Orderem Chrystusa (Portugalia)
- Polacy odznaczeni Orderem Trzech Gwiazd
- Polacy odznaczeni Orderem Zasługi (Węgry)
- Posłowie Nadzwyczajni i Ministrowie Pełnomocni II Rzeczypospolitej
- Przedstawiciele dyplomatyczni II Rzeczypospolitej w Belgii
- Przedstawiciele dyplomatyczni II Rzeczypospolitej na Węgrzech
- Przedstawiciele dyplomatyczni II Rzeczypospolitej w Rumunii
- Szembekowie herbu własnego
- Urodzeni w 1881
- Zmarli w 1945