W Pucharze Świata zadebiutował 13 grudnia 1990 roku w Les Saisies, gdzie zajął 79. miejsce w biegu indywidualnym. Pierwsze punkty wywalczył 25 stycznia 1992 roku w Anterselvie, zajmując 21. miejsce w sprincie. Nigdy nie stanął na podium indywidualnych zawodów PŚ, jednak 18 marca 1993 roku w Kontiolahti i 28 lutego 2001 roku w Soldier Hollow był czwarty w biegu indywidualnym. W pierwszym przypadku w walce o podium lepszy okazał się WłochJohann Passler, a w drugim Szwajcara wyprzedził FrancuzJulien Robert. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1998/1999, kiedy zajął 32. miejsce w klasyfikacji generalnej. W 1991 roku wystąpił na mistrzostwach świata w Lahti, gdzie zajął 16. miejsce w sztafecie. Najlepszy wynik uzyskał podczas mistrzostw świata w Ruhpolding w 1996 roku, gdzie był dziesiąty w biegu indywidualnym. W 1992 roku startował na igrzyskach olimpijskich w Albertville, gdzie zajął 54. miejsce w biegu indywidualnym i 77. w sprincie. Na rozgrywanych dwa lata później igrzyskach w Lillehammer zajął 45. miejsce w biegu indywidualnym i 59. miejsce w sprincie. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Nagano w 1998 roku i igrzyskach w Salt Lake City w 2002 roku, jednak nie poprawił wyników.