Jerzy Drzewiecki
| ||
.jpg) Jerzy Drzewiecki planujący samolot RWD-9 | ||
| Data i miejsce urodzenia | 7 sierpnia 1902 Warszawa | |
| Data i miejsce śmierci | 15 maja 1990 Ottawa | |
| Narodowość |  Polska
| |
| Odznaczenia | ||
| ||
Jerzy Drzewiecki (ur. 7 sierpnia 1902 w Warszawie, zm. 15 maja 1990 w Ottawie) – polski inżynier, konstruktor lotniczy i pilot doświadczalny.
W 1920 r. brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w 8 pułku artylerii polowej; wówczas zaprzyjaźnił się z Stanisławem Wigurą.
We wrześniu 1922 r. rozpoczął studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej razem z m.in.: Stanisławem Nowkuńskim, Stanisławem Praussem, Stanisławem Rogalskim, Stanisławem Wigurą.
W 1925 r. odbył przeszkolenie pilotażowe w wojsku z inicjatywy Włodzimierza Zagórskiego. W 1926 r. skonstruował swój pierwszy samolot – JD-2. W ramach Sekcji Lotniczej Koła Mechaników Politechniki Warszawskiej, która w późniejszym okresie stała się spółką Doświadczalne Warsztaty Lotnicze, brał udział w konstrukcji, wraz ze Stanisławem Wigurą oraz Stanisławem Rogalskim, pierwszych samolotów RWD.
Dokonał prób w locie samolotów JD-2 oraz RWD-1 do RWD-7 jako pilot doświadczalny. Uległ ciężkiemu wypadkowi podczas prób RWD-6 i po tym wypadku zakończył karierę oblatywacza.
Podczas II wojny światowej przebywał w Wielkiej Brytanii, gdzie służył w ATA. Został odznaczony za zasługi srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami.
Po wojnie, nie decydując się na powrót to Polski, która weszła w obszar wpływu Związku Radzieckiego, wyemigrował do Kanady. Tu nie znalazł zatrudnienia w przemyśle lotniczym. Pomimo tego stale coś konstruował w przydomowym warsztacie. Według zdania córki mógł być pionierem windsurfingu (skonstruował na planowane wakacje rodziny na Florydzie dla dzieci deskę surfingową)[1] .
