John Porter

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
John Porter
Ilustracja
John Porter (2011) fot. Jacek Poremba
Imię i nazwisko John Frederick[a] Porter
Data i miejsce urodzenia 15 sierpnia 1950
Lichfield
Instrumenty gitara elektryczna, gitara akustyczna, harmonijka ustna, banjo
Gatunki rock, pop, blues, folk
Zawód muzyk, wokalista
Wydawnictwo Pronit, Polskie Nagrania Muza, PolJazz, Schubert Music, Yumi Records, EMI Music Poland, Metal Mind Productions, Agora, Mystic Production, Good Music Society
Powiązania Anita Lipnicka, Maciej Zembaty
Zespoły
Maanam (1976–1979)
Porter Band (1979–1980, 1993–2002)
Me and That Man (od 2016)
Odznaczenia
Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

John Frederick[a] Porter (ur. 15 sierpnia 1950 w Lichfield[1]) – walijski muzyk, kompozytor i tekściarz, członek Akademii Fonograficznej ZPAV[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował politologię na University of Sussex, grywał zarazem na gitarze, występując w klubach muzycznych i pubach.

Po hippisowskiej rewolcie, wyjechał za granicę jak wielu mu współczesnych młodych Brytyjczyków. Mieszkał i pracował w Berlinie Zachodnim oraz Australii (gdzie osiadł jego brat)[3]. Od 1976 mieszka w Polsce, gdzie związał się z Aleksandrą, swoją pierwszą żoną, i tu zaczął tworzyć, komponować, robiąc karierę jako wykonawca[3].

W 1977 poprzez jazzmana Tomasza Piesiewicza poznał Korę i Marka Jackowskiego. Stworzyli trio o nazwie „Maanam-Elektryczny Prysznic”, późniejszy Maanam. Współpracowali przez około 2 lata, Porter grał tam głównie na gitarze akustycznej i wraz z Markiem Jackowskim towarzyszył wokalnie Korze. Gdy Kora z Markiem nie pojawili się na umówionym koncercie we Wrocławiu w maju 1979, John Porter poznał tamtejszych muzyków i wraz z nimi założył Porter Band (gitarzysta: Aleksander Mrożek, basista: Kazimierz Cwynar i perkusista: Leszek Chalimoniuk) i zrezygnował z gry w Maanamie.

Porter Band miał swój debiut podczas Muzycznego Campingu w Lubaniu w lipcu 1979. W 1980 formacja wydała swoją pierwszą płytę Helicopters.

14 września 1980 w poznańskim klubie zarejestrowano koncert Porter Bandu i był to materiał na kolejną płytę. Jednak wydano go z dwuletnim opóźnieniem (gdy PB już nie istniał), a wszystko za sprawą tytułu – Mobilization. Ówczesna cenzura nie pozwoliła na wydanie płyty z takim tytułem, a Porter nie chciał z niego rezygnować. Potem zaczęły ukazywać się solowe albumy artysty, najpierw China Disco z muzyką zainspirowaną jazzem i funky. Kolejną klęską była nagrana w 1983 roku akustyczna płyta Magic Moments. Nie z powodu materiału, lecz złej promocji – przeszła niemal niezauważona. Przez kolejnych dziesięć lat pojawiło się kolejnych pięć płyt z jego piosenkami: One Love, Wings Inside, Life After Sex, It’s A Kid’s Life i Incarnation.

W międzyczasie razem z Maciejem Zembatym zaczął grać koncerty z piosenkami Leonarda Cohena.

Powrotem do elektrycznych brzmień stała się płyta Right Time z 1991 nagrana pod szyldem Mirror. Porter pomieszkiwał wtedy w Londynie, a płyta powstała częściowo tam, częściowo w Warszawie na magnetofonie czterośladowym. Jej producentem był Neil Black.

W latach 90. zniknął z głównego nurtu, do którego niespodziewanie powrócił płytą Alexandria (Sebastian Wojnowski – bas, Piotr Domiński – gitara, Wojciech Morawski – perkusja, Neil Black – skrzypce, John Porter – gitara i śpiew). W 1999 wydany został album Porter Band ’99, na którym Porterowi towarzyszyli gitarzysta Krzysztof Zawadka, basista Marek „Bruno” Chrzanowski, perkusista Piotr „Posejdon” Pawłowski, a gościnnie wystąpił Marcin Żabiełowicz, gitarzysta zespołu Hey. Porter Band ’99 okazał się najlepszą elektryczną płytą artysty od czasów Helicopters, a szczególnie udanymi utworami na krążku były „Leather Skirt” oraz „Season”[potrzebny przypis]. Zespół rozpadł się w 2001 (po występach na festiwalach Przystanek Woodstock i im. Ryśka Riedla).

W latach 1988–1997 John Porter współpracował z menedżerem i promotorem Andrzejem Bączyńskim.

Największy sukces komercyjny odniósł w duecie z dawną wokalistką Varius Manx, Anitą Lipnicką. Na początek spróbowali jednego utworu. Utwór For You zarejestrowano w lutym 2002 i miał on się ukazać na płycie Porter Band Psychodelikatesy. Duet przez ponad kolejny rok nagrywał swoją pierwszą wspólną płytę; zostali parą w życiu osobistym. Materiał powstawał w Londynie i ostatecznie płyta została wydana całkowicie po angielsku w listopadzie 2003 pod tytułem Nieprzyzwoite piosenki. Pierwszy utwór, który promował płytę („Bones of Love”) nie schodził z I miejsca list przebojów 30 Ton, RMF FM itp. przez kilkadziesiąt tygodni. Mimo jednego teledysku i dwóch singli (drugim był Then and Now) osiągnęli niebywały sukces. Sprzedano ponad 100 tys. płyt, zdobyli Fryderyka 2003 w kategorii „Najlepszy album”, specjalną nagrodę telewizji Polsat i wiele innych nagród.

W 2005 została wydana ich druga płyta Inside Story. Powstawała w Lublanie pod kierownictwem Chrisa Eckmana. Była o wiele surowsza i trudniejsza w odbiorze niż pierwsza, ale również złota. Zajęła 5. miejsce na Festiwalu TOPtrendy, a promowały ją takie single jak „Hold on”, „Death of a Love”, „Tell Me” i „Such a Shame” – do pierwszych dwóch powstały teledyski. W tym też roku John Porter został uhonorowany medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[4].

Został także wydany minialbum pod tytułem Other Stories, który stanowi swoiste uzupełnienie ich ostatniego albumu Inside Story. Znajdziemy tutaj zbiór nieznanych wcześniej utworów, a wśród nich cover „Chelsea Hotel No.2” Leonarda Cohena, koncertową wersję „Bones of Love”, nagrany na żywo cover „Lovesong” zespołu The Cure oraz dwie kompozycje Johna Portera (również w wersjach koncertowych): „For You” i „Flame”. Całość uzupełnia pochodzące z Inside Story nagranie „Such a Shame”.

4-płytowy zestaw podsumowujący dotychczasowe dokonania duetu wydano w 2006. Znalazły się w nim 2 albumy: Nieprzyzwoite piosenki i Inside Story, uzupełnione o Other Stories. Szczególną atrakcję tego boksu stanowi płyta DVD zawierająca 4 teledyski, film przedstawiający artystów od strony kulis oraz krótki materiał filmowy dokumentujący sesję nagraniową Inside Story w Lublanie.

18 czerwca 2007 wydano 12 płyt Johna Portera pod tytułem Why? (w zestawie brak 2 płyt Life After Sex i It’s a Kid Life).

22 lutego 2008 wydali trzecią i zarazem ostatnią wspólną płytę Goodbye, która tym razem nagrywana była w Polsce razem z muzykami towarzyszącymi duetowi na koncertach. Producentem płyty ponownie został Chris Eckman, promowały ją single Old Time Radio oraz Lonesome Traveller, uzyskała status złotej płyty.

W 2016 wspólnie z Nergalem stworzył duet z pogranicza rocka, folku i country Me and That Man, w którym w 2017 roku nagrali album Songs of Love and Death[5].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Rozwiedziony, z tego związku muzyk ma dwóch synów[3]. W latach 2003–2015 pozostawał w nieformalnym związku z Anitą Lipnicką[6]. 23 lutego 2006 roku na świat przyszła ich córka, Pola[6].

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Zespół
 Zobacz więcej w artykule Porter Band, w sekcji Dyskografia.
Albumy studyjne
Tytuł Dane dot. albumu Pozycja na liście Certyfikat
POL
China Disco
  • Data: 1982[7]
  • Wydawca: Pronit
 –
Wings Inside Data: 1991

Wydawca: ROGOT (1.000egz)

–
Life After Sex
  • Data: 1989
  • Wydawca: P.Z. Tesco
 –
It's a Kid's Life
  • Data: 1990[8]
  • Wydawca: Pronit
 –
Nieprzyzwoite piosenki (oraz Anita Lipnicka)
  • Data: 24 listopada 2003[9]
  • Wydawca: EMI Music Poland
 1[10]
Inside Story (oraz Anita Lipnicka)
  • Data: 19 września 2005[12]
  • Wydawca: EMI Music Poland
 2[13]
Other Stories (EP; oraz Anita Lipnicka)
  • Data: 2 października 2006[15]
  • Wydawca: EMI Music Poland
 39[16]
Goodbye (oraz Anita Lipnicka)
  • Data: 25 lutego 2008[17]
  • Wydawca: EMI Music Poland
 2[18]
Back in Town
  • Data: 21 marca 2011[20]
  • Wydawca: Good Music Society, Agora
 –
Honey Trap
  • Data: 6 października 2014[21]
  • Wydawca: Good Music Society, Mystic
 40[22]
Philosophia (oraz Wojtek Mazolewski)
  • Data: 24 maja 2019
  • Wydawca: Agora SA
 12[23]
„–” album nie był notowany.
Kompilacje
Tytuł Dane dot. albumu
Złota kolekcja – Electric Years
  • Data: 1 października 2005
  • Wydawca: EMI Music Poland
Złota kolekcja vol.2 – Acoustic Years
  • Data: 27 lutego 2006[24]
  • Wydawca: EMI Music Poland
All the Stories (oraz Anita Lipnicka)
  • Data: 17 listopada 2006[25]
  • Wydawca: EMI Music Poland
Why?
  • Data: 18 czerwca 2007[26]
  • Wydawca: Metal Mind Productions
Albumy koncertowe
Tytuł Dane dot. albumu
Magic Moments
  • Data: 1983[27]
  • Wydawca: Pronit
One Love
  • Data: 1987[28]
  • Wydawca: PolJazz
Incarnation – Live 91
  • Data: 1991[29]
  • Wydawca: Yumi Records
Single
Tytuł Rok Pozycja na liście Album
LP3
[30]
„Bones of Love” (oraz Anita Lipnicka)[31] 2003 1 Nieprzyzwoite piosenki
„Then & Now” (oraz Anita Lipnicka)[32] 2004 12
„Death of a Love” (oraz Anita Lipnicka)[33] 2005 24 Inside Story
„Hold On” (oraz Anita Lipnicka)[34] 1
„Tell Me, Tell Me” (oraz Anita Lipnicka)[35] 2006 38
„Such A Shame” (oraz Anita Lipnicka)[36] –
„Old Time Radio” (oraz Anita Lipnicka)[37] 2008 19 Goodbye
„Honey Trap”[38] 2014 – Honey Trap
„–” singel nie był notowany.
Inne notowane utwory
Tytuł Rok Pozycja na liście Album
LP3
[30]
„Lonesome Traveller” (oraz Anita Lipnicka) 2008 45 Goodbye
„Piece of Paradise” 2011 33 Back in Town
„Lawrence” 46
Maciej Maleńczuk – „Highwayman”
(oraz John Porter, Adam „Nergal” Darski, Gienek Loska)[39] 		2012 43 Psychocountry
„–” utwór nie był notowany.
Inne
Album Rok Uwagi Źródło
2 plus 1 – Video 1985 gościnnie śpiew w utworze „Chińskie latawce” [40]
Maciej Zembaty – Alleluja – Ballady Leonarda Cohena 1986 gitara elektryczna, gitara akustyczna, śpiew [41]
Kayah – Kayah 1988 gościnnie chórki [42]
Maciej Zembaty – First We Take Manhattan Then We Take
Warsaw – More Leonard Cohen By Maciej Zembaty 		gitara akustyczna [43]
Obywatel G.C. – Tak! Tak! gitara [44]
Maciej Zembaty – Alleluja Live gitara elektryczna, gitara akustyczna, śpiew [45]
Mirror – Right Time 1991 członek zespołu, gitara, śpiew [46]
Jola Jaszkowska – Chcę kochać, pragnąć, chcę żyć... słowa utworów „Rainbow” i „Where Is Your Love” [47]
Chłopcy z Placu Broni – Kocham Cię 1993 gościnnie gitara [48]
Golden Life – Bluberd 1997 gościnnie śpiew w utworze „Life” [49]
Maciej Zembaty – Siła niewolników 2000 gitara elektryczna, gitara akustyczna, śpiew [50]
Morowe panny (kompilacja różnych wykonawców) 2012 Anita Lipnicka, John Porter – „Jeśli nie wrócę” [51]
Krzysztof „Kielich” Kieliszkiewicz – Dziecko szczęścia gościnnie gitara akustyczna, słowa utworu „Shanghai Girls” [52]

Teledyski[edytuj | edytuj kod]

Tytuł Rok Reżyseria Album Źródło
„Bones of Love” (oraz Anita Lipnicka) 2003 Bolesław Pawica, Jarosław Szoda Nieprzyzwoite piosenki [53]
„Hold On” (oraz Anita Lipnicka) 2005 Anna Maliszewska Inside Story [54]
„Death of a Love” (oraz Anita Lipnicka) Patrycja Woy, Miguel Nieto [55]
„Such A Shame” (oraz Anita Lipnicka) 2006 – [56]
„Lonesome Traveller” (oraz Anita Lipnicka) 2008 Marta Pruska, Justyna Nagłowska Goodbye [57]
„Old Time Radio” (oraz Anita Lipnicka) [58]
„Piece of Paradise” 2011 – Back in Town [59]
„Honey Trap” 2014 Michał Braum Honey Trap [60]

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Tytuł Rok Rola Uwagi Źródło
Siedem życzeń 1984 jako niewidomy muzyk serial fabularny, reżyseria: Janusz Dymek [61]
Miłość z listy przebojów jako Julien Crabs film fabularny, reżyseria: Marek Nowicki
Klasa na obcasach 1998 jako Grzech serial fabularny, reżyseria: Małgorzata Potocka, Mirosław Dembiński
Szatan kazał tańczyć 2016 jako Neil film fabularny, reżyseria: Katarzyna Rosłaniec

Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Rok Kategoria Tytułem Nagroda Nota Źródło
2003 Album roku pop Nieprzyzwoite piosenki Fryderyki 2003 Laur [53]
Wideoklip roku „Bones of Love” Nominacja
2004 Grand Prix „Bones of Love” Yach Film 2004 Nominacja [62]
Montaż Nominacja
2005 Kreacja aktorska wykonawcy utworu muzycznego „Hold on” Yach Film 2005 Nominacja [63]
Album roku pop Inside Story Fryderyki 2005 Nominacja [64]
2006 Wydawnictwo specjalne – najlepsza oprawa graficzna All The Stories Fryderyki 2006 Nominacja [65]
Zdjęcia „Death of Love” Yach Film 2006 Nominacja [66]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Na stronie internetowej ZAiKS (online.zaiks.org.pl) w wyszukiwarce utworów J. Portera.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ John Porter w bazie Filmweb
  2. ↑ ZPAV: Akademia Fonograficzna (Sekcja Muzyki Rozrywkowej) (pol.). www.zpav.pl. [dostęp 2010-10-03].
  3. ↑ a b c Katarzyna Bielas: John Porter: Nie wkopujcie się (pol.). wyborcza.pl. [dostęp 2015-12-26].
  4. ↑ Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis (Wyszukaj – „John Porter” pod Lista Laureatów Medalu Zasłużony Kulturze – Gloria Artis) (pol.). W: Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego [on-line]. www.mkidn.gov.pl. [dostęp 2015-12-26].
  5. ↑ BEHEMOTH’s NERGAL: ‘What’s In My Bag?' (ang.). blabbermouth.net, 2017-01-16. [dostęp 2018-02-03].
  6. ↑ a b Anita Lipnicka i John Porter rozstali się (pol.). www.rmf24.pl. [dostęp 2015-12-26].
  7. ↑ John Porter – China Disco (pol.). www.polskirock.art.pl. [dostęp 2015-12-25].
  8. ↑ John Porter – It’s Kids Life (pol.). www.polskirock.art.pl. [dostęp 2015-12-25].
  9. ↑ Nieprzyzwoite piosenki – Lipnicka & Porter (pol.). muzyka.interia.pl. [dostęp 2015-12-25].
  10. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 20.09.2004 – 26.09.2004 (pol.). olis.onyx.pl. [dostęp 2015-12-25].
  11. ↑ ZPAV: platynowe płyty 2004 (pol.). bestsellery.zpav.pl. [dostęp 2015-12-25].
  12. ↑ Inside Story – Lipnicka & Porter (pol.). muzyka.interia.pl. [dostęp 2015-12-25].
  13. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 12.09.2005 – 18.09.2005 (pol.). olis.onyx.pl. [dostęp 2015-12-25].
  14. ↑ ZPAV: złote płyty 2005 (pol.). bestsellery.zpav.pl. [dostęp 2015-12-25].
  15. ↑ Other Stories – Lipnicka & Porter (pol.). muzyka.interia.pl. [dostęp 2015-12-25].
  16. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 09.10.2006 – 15.10.2006 (pol.). olis.onyx.pl. [dostęp 2015-12-25].
  17. ↑ Goodbye – Lipnicka & Porter (pol.). muzyka.interia.pl. [dostęp 2015-12-25].
  18. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 05.05.2008 – 11.05.2008 (pol.). olis.onyx.pl. [dostęp 2015-12-25].
  19. ↑ ZPAV: złote płyty 2008 (pol.). bestsellery.zpav.pl. [dostęp 2015-12-25].
  20. ↑ Back In Town – John Porter (pol.). muzyka.interia.pl. [dostęp 2015-12-25].
  21. ↑ Honey Trap – John Porter (pol.). muzyka.interia.pl. [dostęp 2015-12-25].
  22. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 06.10.2014 – 12.10.2014 (ang.). olis.onyx.pl. [dostęp 2015-12-25].
  23. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 24.05.2019 – 30.05.2019 (ang.). olis.onyx.pl. [dostęp 2019-06-06].
  24. ↑ John Porter – „Złota kolekcja Vol. 2 – Acoustic Years (pol.). muzyka.onet.pl. [dostęp 2015-12-25].
  25. ↑ Lipnicka/Porter All the Stories (ang.). www.allmusic.com. [dostęp 2015-12-25].
  26. ↑ ANTOLOGIA – JOHN PORTER (pol.). muzyka.interia.pl. [dostęp 2015-12-25].
  27. ↑ John Porter – Magic Moments (pol.). www.polskirock.art.pl. [dostęp 2015-12-25].
  28. ↑ John Porter – One Love (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2015-12-25].
  29. ↑ John Porter – Incarnation (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2015-12-25].
  30. ↑ a b LP3 – Statystyki dla wykonawcy Maciej Maleńczuk i Psychodancing (pol.). www.lp3.pl. [dostęp 2012-06-19].
    LP3 – statystyki dla wykonawcy Anita Lipnicka & John Porter (pol.). www.lp3.pl. [dostęp 2015-12-25].
    LP3 – statystyki dla wykonawcy John Porter (pol.). www.lp3.pl. [dostęp 2015-12-25].
  31. ↑ Anita Lipnicka & John Porter – Bones Of Love (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2015-12-25].
  32. ↑ Anita Lipnicka & John Porter – Then & Now (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2015-12-25].
  33. ↑ More Images Anita Lipnicka & John Porter – Death Of A Love (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2015-12-25].
  34. ↑ Anita Lipnicka & John Porter – Hold On (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2015-12-25].
  35. ↑ Anita Lipnicka & John Porter – Tell Me, Tell Me (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2015-12-25].
  36. ↑ Lipnicka / Porter – Such A Shame (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2015-12-25].
  37. ↑ Old Time Radio – Single Anita Lipnicka & John Porter (ang.). itunes.apple.com. [dostęp 2015-12-25].
  38. ↑ Honey Trap (Edit) – Single John Porter (ang.). itunes.apple.com. [dostęp 2015-12-25].
  39. ↑ Maleńczuk idzie w country! (pol.). muzyka.interia.pl. [dostęp 2012-05-11].
  40. ↑ 2 plus 1 – Video (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2015-12-25].
  41. ↑ Maciej Zembaty – Alleluja – Ballady Leonarda Cohena (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2015-12-25].
  42. ↑ Kayah – Kayah (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2015-12-25].
  43. ↑ Maciej Zembaty – First We Take Manhattan Then We Take Warsaw – More Leonard Cohen By Maciej Zembaty (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2015-12-25].
  44. ↑ Obywatel G.C. – Tak! Tak! (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2015-12-25].
  45. ↑ Maciej Zembaty – Alleluja Live (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2015-12-25].
  46. ↑ Mirror – Right Time (pol.). www.polskirock.art.pl. [dostęp 2015-12-25].
  47. ↑ Jola Jaszkowska – Chcę Kochać, Pragnąć, Chcę Żyć... (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2015-12-25].
  48. ↑ Chłopcy Z Placu Broni – Kocham Cię (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2015-12-25].
  49. ↑ Golden Life – Bluberd (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2015-12-25].
  50. ↑ Maciej Zembaty – Siła Niewolników (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2015-12-25].
  51. ↑ Morowe panny (pol.). muzyka.onet.pl. [dostęp 2012-08-17].
  52. ↑ Kielich – Dziecko Szczęścia (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2015-12-25].
  53. ↑ a b Fryderyki 2003: nominowani i laureaci (pol.). zpav.pl. [dostęp 2015-12-25].
  54. ↑ Anita Lipnicka (pol.). www.rmf.fm. [dostęp 2015-12-25].
  55. ↑ Lipnicka & Porter – Death Of Love (pol.). muzyka.interia.pl. [dostęp 2015-12-25].
  56. ↑ Anita Lipnicka i John Porter – Such A Shame (pol.). muzyka.onet.pl. [dostęp 2015-12-25].
  57. ↑ Lipnicka & Porter – Lonesome Traveller (pol.). muzyka.interia.pl. [dostęp 2015-12-25].
  58. ↑ Lipnicka & Porter: Old Time Radio (pol.). kulturaonline.pl. [dostęp 2015-12-25].
  59. ↑ John Porter – Piece Of Paradise (pol.). muzyka.onet.pl. [dostęp 2015-12-25].
  60. ↑ John Porter i jego „Honey Trap” (ang.). www.wirtualnemedia.pl. [dostęp 2015-12-25].
  61. ↑ John Porter (pol.). filmpolski.pl. [dostęp 2015-12-25].
  62. ↑ YACH FILM: NOMINACJE (pol.). muzyka.interia.pl. [dostęp 2015-12-25].
  63. ↑ Nominacje do nagród Yach Film Festival 2005 (pol.). muzyka.onet.pl. [dostęp 2015-12-25].
  64. ↑ Fryderyki 2005: nominowani i laureaci (pol.). zpav.pl. [dostęp 2015-12-25].
  65. ↑ Fryderyki 2006: nominowani i laureaci (pol.). zpav.pl. [dostęp 2015-12-25].
  66. ↑ Yach Film 2006 – Nominacje (pol.). muzyka.dlastudenta.pl. [dostęp 2015-12-25].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=John_Porter&oldid=62656054”