John le Carré
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| ||
![]() John le Carré (2008) | ||
Imię i nazwisko | David John Moore Cornwell | |
Data i miejsce urodzenia | 19 października 1931 Poole | |
Narodowość | angielska | |
Język | angielski | |
Alma Mater | Uniwersytet w Bernie Lincoln College w Oksfordzie | |
Dziedzina sztuki | literatura | |
Ważne dzieła | ||
![]() | ||
Nagrody | ||
| ||
Strona internetowa |
John le Carré, właśc. David John Moore Cornwell (ur. 19 października 1931 w Poole) – brytyjski pisarz.
Studiował na Uniwersytecie w Bernie (reminiscencje w powieści Szpieg doskonały), ukończył Lincoln College w Oksfordzie, po czym wykładał w Eton College (1956-1958). W latach 1959-1964 był pracownikiem brytyjskiej służby zagranicznej; pracował w Bonn i Hamburgu. Podwójny agent Kim Philby zdemaskował go jako funkcjonariusza MI6.
Pierwszą powieść napisał w 1961. Jego książki utrzymane są w klimacie szpiegowskim i nie stronią od wątków autobiograficznych. Wiele z jego dzieł zostało zekranizowanych. Autor jest laureatem licznych nagród.
Spis treści
Kalendarium[edytuj | edytuj kod]
- 1931 19 października David John Moore Cornwell, drugi syn Ronalda i Olivii Glassy Cornwellów przychodzi na świat w Poole w Dorset
- 1934-1935 Ronald Cornwell zostaje skazany za oszustwa; Olivia porzuca rodzinę
- 1948 David porzuca Sherborne School i przez rok uczęszcza na Uniwersytet w Bernie (Szwajcaria)
- 1950-1952 David pracuje dla brytyjskiego wywiadu wojskowego w Wiedniu
- 1954 zawiera małżeństwo z Ann Alison Veronica Sharp; Ronald bankrutuje; David porzuca studia w Oxfordzie, aby uczyć w Millfield Junior School (1954-1955)
- 1955-1956 powrót do Oxfordu i zakończenie studiów
- 1956-1958 uczy języków nowożytnych w Eton
- 1960-1963 pracuje dla brytyjskiego ministerstwa spraw zagranicznych w Bonn; prawdopodobnie współpracuje z MI6
- 1961 publikuje swoją pierwszą książkę Budzenie zmarłych pod pseudonimem „John le Carré”
- 1962 publikuje Perfekcyjne morderstwo
- 1963 zostaje przeniesiony do Hamburga; publikuje Ze śmiertelnego zimna – pierwszy duży sukces
- 1965 rezygnuje z pracy w ministerstwie spraw zagranicznych; zostaje zawodowym pisarzem; publikuje Za późno na wojnę
- 1968 publikuje Miasteczko w Niemczech
- 1971 publikuje Naiwny i sentymentalny kochanek; rozwodzi się
- 1971 zawiera małżeństwo z Valerie Jane Eustace
- 1974 publikuje Druciarz, krawiec, żołnierz, szpieg
- 1975 umiera Ronald Cornwell
- 1977 publikuje Jego uczniowska mość
- 1979 publikuje Ludzie Smileya
- 1982 publikuje The Quest for Karla
- 1983 publikuje Mała doboszka
- 1986 publikuje Szpieg doskonały
- 1989 publikuje Russia House
- 1991 publikuje Tajny pielgrzym
- 1993 publikuje Nocny recepcjonista
- 1995 publikuje Nasza gra
- 1996 publikuje Krawiec z Panamy
- 1999 publikuje Single & Single
- 2001 publikuje Wierny ogrodnik
- 2003 publikuje Przyjaźń absolutna
- 2006 publikuje Pieśń misji
- 2009 publikuje Bardzo poszukiwany człowiek
Powieści[edytuj | edytuj kod]
- Call for the Dead (1961); Budzenie zmarłych (Wydawnictwo Amber, 2002, przeł. Radosław Januszewski)
- A Murder of Quality (1962); Perfekcyjne morderstwo (1992, przeł. Michał Ronikier); Morderstwo doskonałe (Wydawnictwo Sonia Draga, 2013, przeł. Monika Wiśniewska); powieść detektywistyczna
- The Spy Who Came in from the Cold (1963); Ze śmiertelnego zimna (1986, przeł. Piotr Pieńkowski i Adam Szostkiewicz, 2. obieg; 1990, przeł. Robert Stiller); Z przejmującego zimna (2008, przeł. Jan Kraśko)
- The Looking-Glass War (1965); Wojna w lustrze (1993, przeł. Ludwik Dorn); Za późno na wojnę (Wydawnictwo Amber, 2003, przeł. Radosław Januszewski)
- A Small Town in Germany (1968); Miasteczko w Niemczech (2002, przeł. Radosław Januszewski); Małe miasteczko w Niemczech (Wydawnictwo Sonia Draga, 2010, przeł. Jan Rybicki)
- The Naïve and Sentimental Lover (1971); Naiwny i sentymentalny kochanek (1993, przeł. Tomasz Bieroń); powieść psychologiczna
- Tinker, Tailor, Soldier, Spy (1974); Druciarz, krawiec, żołnierz, szpieg (2000, przeł. Ewa Życieńska; 2010, przeł. Jan Rybicki); Szpieg (Świat Książki, 2011, przeł. Jan Rybicki)
- The Honourable Schoolboy (1977); Jego uczniowska mość (1996, przeł. Robert Sudół)
- Smiley's People (1979); Ludzie Smileya (1999, przeł. Maciej Świerkocki)
- The Little Drummer Girl (1983); Mała doboszka (1994, przeł. Ewa Życieńska; 2009, przeł. Bohdan Maliborski)
- A Perfect Spy (1986); Szpieg doskonały (1996, przeł. Paweł Korombel; 2003, przeł. Jan Rybicki)
- The Russia House (1989); Russia House (1991, przeł. Ewa Życieńska; Wydawnictwo Sonia Draga, 2013, przeł. Monika Wiśniewska)
- The Secret Pilgrim (1991); Znakomity uczeń (1996, przeł. Jerzy Morka); Tajny pielgrzym (2000, przeł. Jerzy Kozłowski)
- The Night Manager (1993); Nocny recepcjonista (1995, przeł. Paweł Korombel)
- Our Game (1995); Nasza gra (1995, przeł. Maciej Pertyński)
- The Tailor of Panama (1996); Krawiec z Panamy (1997, przeł. Paweł Korombel; Wydawnictwo Sonia Draga, przeł. Jerzy Kozłowski)
- Single & Single (1999); Single & Single (1999, przeł. Ewa Życieńska)
- The Constant Gardener (2001); Wierny ogrodnik (2001, przeł. Radosław Januszewski)
- Absolute Friends (2003); Przyjaźń absolutna (2004, przeł. Jan Rybicki)
- The Mission Song (2006); Pieśń misji (2007, przeł. Jan Rybicki)
- A Most Wanted Man (2008); Bardzo poszukiwany człowiek (Wydawnictwo Sonia Draga, 2009, przeł. Jan Rybicki)
- Our Kind of Traitor (2010); Zdrajca w naszym typie (Wydawnictwo Sonia Draga, 2011, przeł. Jan Rybicki)
- A Delicate Truth (2012); Subtelna prawda (Wydawnictwo Sonia Draga, 2013, przeł. Paweł Korombel)
- The Pigeon Tunnel: Stories from My Life (2016); Tunel z gołębiami: opowieści z mojego życia (Wydawnictwo Sonia Draga, 2017, przeł. Jan Rybicki)
- A Legacy of Spies (2017); Szpiegowskie dziedzictwo (Wydawnictwo Sonia Draga, 2018, przeł. Jan Rybicki)
Nowele[edytuj | edytuj kod]
- Dare I Weep, Dare I Mourn? (1967) opublikowana w „The Saturday Evening Post” 28 stycznia 1967
- What Ritual is Being Observed Tonight? (1968) opublikowana w „The Saturday Evening Post” 2 listopada 1968
- The Writer and The Horse (1968) opublikowana w „The Savile Club Centenary Magazine” i „The Argosy”
Wydania zbiorowe[edytuj | edytuj kod]
- The Incongruous Spy (1964) zawierająca Budzenie zmarłych, Perfekcyjne morderstwo
- The Quest for Karla (1982) zawierająca Druciarz, krawiec, żołnierz, szpieg, Jego uczniowska mość, Ludzie Smileya
Ekranizacje[edytuj | edytuj kod]
Rok | Tytuł polski | Tytuł oryginalny | Tytuł(y) powieści | Reżyser | Dodatkowe informacje |
---|---|---|---|---|---|
1965 | Szpieg, który przyszedł z zimnej strefy | The Spy Who Came In from the Cold | Ze śmiertelnego zimna; Z przejmującego zimna | Martin Ritt | |
1966 | Śmiertelna sprawa | The Deadly Affair | Budzenie zmarłych | Sidney Lumet | |
1969 | Cudzymi rękoma | The Looking Glass War | Wojna w lustrze; Za późno na wojnę | Frank Pierson | |
1979 | Druciarz, krawiec, żołnierz, szpieg | Tinker, Tailor, Soldier, Spy | Druciarz, krawiec, żołnierz, szpieg | miniserial; scenarzysta le Carré | |
1982 | Ludzie Smileya | Smiley's People | Ludzie Smileya | miniserial; scenarzysta le Carré | |
1984 | Mała doboszka | The Little Drummer Girl | Mała doboszka | George Roy Hill | le Carré wystąpił jako dowódca |
1987 | brak oficjalnego tłumaczenia tytułu | A Perfect Spy | Szpieg doskonały | miniserial; scenarzysta le Carré | |
1990 | Wydział Rosja | The Russia House | Russia House | Fred Schepisi | |
1991 | brak oficjalnego tłumaczenia tytułu | A Murder of Quality | Perfekcyjne morderstwo; Morderstwo doskonałe | Gavin Millar | produkcja TV; scenarzysta le Carré |
2001 | Krawiec z Panamy | The Tailor of Panama | Krawiec z Panamy | John Boorman | scenarzysta i producent wykonawczy le Carré |
2005 | Wierny ogrodnik | The Constant Gardener | Wierny ogrodnik | Fernando Meirelles | |
2011 | Szpieg | Tinker Tailor Soldier Spy | Druciarz, krawiec, żołnierz, szpieg | Tomas Alfredson | producent wykonawczy le Carré; można go zobaczyć wśród gości na przyjęciu bożonarodzeniowym |
2014 | Bardzo poszukiwany człowiek | A Most Wanted Man | Bardzo poszukiwany człowiek | Anton Corbijn | |
2016 | Zdrajca w naszym typie | Our Kind of Traitor | Zdrajca w naszym typie | Susanna White | |
2016 | Nocny recepcjonista | The Night Manager | Nocny recepcjonista | Susanne Bier | miniserial |
Ciekawostki[edytuj | edytuj kod]
- Napisał scenariusz odcinka serialu Armchair Theatre, pod tytułem The End of the Line wyemitowanego w 1970 roku
- Wystąpił jako dowódca w filmie Mała doboszka z 1984 roku
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ludwik Dorn. Szpiedzy: Zgrzybiałe, niepotrzebne dzieci. „Literatura na Świecie”. 7(216), s. 137-172, lipiec 1989.
Kontrola autorytatywna (osoba):
- ISNI: 0000 0001 2284 048X, 0000 0003 6865 2534
- VIAF: 109254932
- LCCN: n79083252
- GND: 119029375
- NDL: 00447071
- LIBRIS: 75kmhcxr2pvm0q2
- BnF: 11911547b
- SUDOC: 026972069
- SBN: IT\ICCU\CFIV\004058
- NLA: 35295173
- NKC: jn19981001731
- BNE: XX886633
- NTA: 068817959
- BIBSYS: 90064887
- CiNii: DA01797790
- Open Library: OL2101074A
- NLI: 000081750
- PTBNP: 24159
- CANTIC: a10111943
- LNB: 000009303
- NSK: 000095567
- CONOR: 8539235
- WorldCat