Jorge Lozano
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| ||
| Państwo |  Meksyk
| |
| Data i miejsce urodzenia | 17 maja 1963 San Luis Potosí | |
| Wzrost | 180 cm | |
| Masa ciała | 70 kg | |
| Gra | praworęczny | |
| Status profesjonalny | 1986 | |
| Zakończenie kariery | 1994 | |
| Gra pojedyncza | ||
| Wygrane turnieje | 0 | |
| Najwyżej w rankingu | 51 (12 września 1988) | |
| Roland Garros | 2R (1988) | |
| Wimbledon | 1R (1989) | |
| US Open | 4R (1988) | |
| Gra podwójna | ||
| Wygrane turnieje | 9 | |
| Najwyżej w rankingu | 4 (22 sierpnia 1988) | |
| Australian Open | 2R (1990) | |
| Roland Garros | QF (1988, 1990) | |
| Wimbledon | 2R (1986, 1991) | |
| US Open | SF (1988) | |
Jorge Lozano (ur. 17 maja 1963 w San Luis Potosí) – meksykański tenisista, zwycięzca French Open 1988 i French Open 1990 w grze mieszanej, reprezentant w Pucharze Davisa.
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
Jako zawodowy tenisista Lozano występował w latach 1986–1994.
Sukcesy odnosił głównie grze podwójnej, w której osiągnął 22 finały ATP World Tour, z których w 9 zwyciężył.
W 1988 i 1990 roku został mistrzem Rolanda Garrosa w grze mieszanej. Pierwszy tytuł wywalczył razem z Lori McNeil, a drugi z Arantxą Sánchez Vicario.
W latach 1981–1995 Lozano reprezentował Meksyk w Pucharze Davisa, rozgrywając łącznie 43 meczów, z których 20 wygrał.
W rankingu gry pojedynczej Lozano najwyżej był na 51. miejscu (12 września 1988), a w klasyfikacji gry podwójnej na 4. pozycji (22 sierpnia 1988).
W 2013 roku został kapitanem reprezentacji Meksyku w Pucharze Davisa[1].
Finały w turniejach ATP World Tour[edytuj | edytuj kod]
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra mieszana (2–0)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 5 czerwca 1988 | French Open, Paryż | Ceglana |  Lori McNeil
|
 Brenda Schultz Michiel Schapers
|
7:5, 6:2 |
| Zwycięzca | 2. | 10 czerwca 1990 | French Open, Paryż | Ceglana |  Arantxa Sánchez Vicario
|
 Nicole Provis Danie Visser
|
7:6(5), 7:6(8) |
Gra podwójna (9–13)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 29 listopada 1987 | Itaparica | Twarda |  Diego Pérez
|
Sergio Casal Emilio Sánchez
|
2:6, 2:6 |
| Finalista | 2. | 6 marca 1988 | Indian Wells | Twarda | Todd Witsken
|
 Boris Becker Guy Forget
|
4:6, 4:6 |
| Finalista | 3. | 1 maja 1988 | Charleston | Ceglana | Todd Witsken
|
 Pieter Aldrich Danie Visser
|
6:7, 3:6 |
| Zwycięzca | 1. | 8 maja 1988 | Forest Hills | Ceglana | Todd Witsken
|
Pieter Aldrich Danie Visser
|
6:3, 7:6 |
| Zwycięzca | 2. | 15 maja 1988 | Rzym | Ceglana | Todd Witsken
|
 Anders Järryd Tomáš Šmíd
|
6:3, 6:3 |
| Zwycięzca | 3. | 10 lipca 1988 | Boston | Ceglana | Todd Witsken
|
 Bruno Orešar Jaime Yzaga
|
6:2, 7:5 |
| Finalista | 4. | 24 lipca 1988 | Waszyngton | Twarda | Todd Witsken
|
Rick Leach Jim Pugh
|
3:6, 7:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 4. | 31 lipca 1988 | Stratton Mountain | Twarda | Todd Witsken
|
Pieter Aldrich Danie Visser
|
6:3, 7:6 |
| Finalista | 5. | 27 listopada 1988 | Itaparica | Twarda | Todd Witsken
|
Sergio Casal Emilio Sánchez
|
6:7, 6:7 |
| Zwycięzca | 5. | 16 kwietnia 1989 | Rio de Janeiro | Dywanowa | Todd Witsken
|
Patrick McEnroe Tim Wilkison
|
2:6, 6:4, 6:4 |
| Zwycięzca | 6. | 12 listopada 1989 | Sztokholm | Dywanowa (hala) | Todd Witsken
|
Rick Leach Jim Pugh
|
6:3, 5:7, 6:3 |
| Finalista | 6. | 26 listopada 1989 | Itaparica | Twarda | Todd Witsken
|
Rick Leach Jim Pugh
|
2:6, 6:7 |
| Zwycięzca | 7. | 4 marca 1990 | Rotterdam | Dywanowa (hala) | Leonardo Lavalle
|
 Diego Nargiso Nicolás Pereira
|
6:3, 7:6 |
| Finalista | 7. | 22 lipca 1990 | Waszyngton | Twarda | Todd Witsken
|
 Grant Connell Glenn Michibata
|
3:6, 7:6, 2:6 |
| Finalista | 8. | 21 października 1990 | Wiedeń | Dywanowa (hala) | Todd Witsken
|
Udo Riglewski Michael Stich
|
4:6, 4:6 |
| Finalista | 9. | 10 listopada 1991 | São Paulo | Twarda |  Cássio Motta
|
 Andrés Gómez Jaime Oncins
|
5:7, 4:6 |
| Zwycięzca | 8. | 22 marca 1992 | Casablanca | Ceglana |  Horacio de la Peña
|
 Ģirts Dzelde T.J. Middleton
|
2:6, 6:4, 7:6 |
| Finalista | 10. | 28 lutego 1993 | Meksyk | Ceglana | Horacio de la Peña
|
Leonardo Lavalle Jaime Oncins
|
6:7, 4:6 |
| Finalista | 11. | 8 sierpnia 1993 | Praga | Ceglana | Jaime Oncins
|
Hendrik Jan Davids Libor Pimek
|
3:6, 6:7 |
| Finalista | 12. | 3 października 1993 | Palermo | Ceglana | Juan Garat
|
Sergio Casal Emilio Sánchez
|
3:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 9. | 10 października 1993 | Ateny | Ceglana | Horacio de la Peña
|
Royce Deppe John Sullivan
|
3:6, 6:1, 6:2 |
| Finalista | 13. | 16 stycznia 1994 | Dżakarta | Twarda | Jim Pugh
|
Neil Borwick Jonas Björkman
|
4:6, 1:6 |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jorge Lozano, capitán de México (hiszp.). copadavis.com, 2013-01-30. [dostęp 2014-10-04].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie ATP (ang.). Association of Tennis Professionals. [dostęp 4 października 2014].
- Profil na stronie ITF (ang.). International Tennis Federation. [dostęp 4 października 2014].
- Profil na stronie Pucharu Davisa (ang.). Davis Cup. [dostęp 4 października 2014].