W sezonie 1985/1986 po Bella zgłosili się działacze Olympique Marsylia. Debiutował w Ligue 1 16 lipca 1985 roku, podczas przegranego 0:1 meczu z Le Havre AC. Grał z takimi tuzami, jak Jean-Pierre Papin, czy Alain Giresse. W 1986 roku zdobył z tym klubem Puchar Francji, a rok później powtórzył ten sukces, a dodatkowo został wicemistrzem Ligue 1, a zasług Bella w zdobyciu tych trofeów nie sposób ocenić. W sezonie 1988/1989 przeniósł się do Sporting Toulon Var i przez jeden sezon rozegrał tam 31 meczów. Kolejnym jego klubem był Girondins Bordeaux, w barwach którego grał przez dwa sezony, a w 1990 roku zdobył po raz trzeci w karierze Puchar Francji. Jego ostatnim klubem było AS Saint-Etienne, gdzie grał trzy sezony i spotkał między innymi swojego rodaka - Jeana-Claude Pagala, oraz Polaka - Piotra Świerczewskiego. Karierę zakończył w 1994 roku.
Brał udział w Pucharach Narodów Afryki w 1984 i 1988 roku. W 1984 zdobył ze swoją reprezentacją złoty medal. Ma na swoim koncie udział w trzech Mundialach, 1982, 1990 i 1994, jednak w 1982 i 1990 roku nie zaliczył na MŚ ani jednego meczu. Był zmiennikiem Thomasa N’Kono.
