Karl Brunner (ur. 19 maja 1951 w Valdaora ) – włoski saneczkarz , medalista igrzysk olimpijskich, mistrzostw świata i Europy oraz dwukrotny zwycięzca Pucharu Świata.
Pierwszy sukces w karierze osiągnął w 1971 roku, kiedy zdobył złoty medal w jedynkach podczas mistrzostw świata w Olang . W zawodach tych pokonał Leonharda Nagenraufta z RFN i Austriaka Josefa Feistmantla . W tej samej konkurencji był też drugi na mistrzostwach świata w Königssee w 1979 roku, rozdzielając na podium Dettlefa Günthera z NRD i swego rodaka, Paula Hildgartnera . W międzyczasie, w parze z Peterem Gschnitzerem , zdobył też srebrny medal w dwójkach podczas mistrzostw świata w Innsbrucku . W 1980 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Lake Placid , gdzie z Gschnitzerem wywalczyli srebro. W Lake Placid wystąpił także w jedynkach, jednak nie ukończył rywalizacji. W tej samej konkurencji startował też na igrzyskach w Sapporo (1972) i igrzyskach w Innsbrucku (1976), zajmując odpowiednio dziewiąte i jedenaste miejsce. Zdobył też indywidualnie złoto na mistrzostwach Europy w Olang (1980) i brąz na mistrzostwach Europy w Königssee (1977) oraz brąz w dwójkach podczas mistrzostw Europy w Oberhofie (1979). Ponadto w sezonach 1977/1978 i 1978/1979 zwyciężał w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata w dwójkach, w sezonie 1980/1981 był drugi, a w sezonie 1979/1980 zajął trzecie miejsce. W klasyfikacji generalnej jedynek był między innymi drugi w sezonie 1979/1980 oraz trzeci w sezonach 1978/1979 i 1980/1981.
Miejsca na podium w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ] 
