
Karpno (województwo dolnośląskie)
Artykuł | 50°19′27″N 16°55′3″E |
- błąd | 39 m |
WD | 50°20'0.0"N, 16°55'33.6"E |
- błąd | 4 m |
Odległość | 1251 m |
| ||||
| ||||
Leśny kościółek pw. Matki Bożej od Zagubionych | ||||
Państwo | ![]() | |||
Województwo | ![]() | |||
Powiat | kłodzki | |||
Gmina | Lądek-Zdrój | |||
Sołectwo | Stójków | |||
Wysokość | 620-680[1] m n.p.m. | |||
Liczba ludności (III 2011) | 0[2] | |||
Strefa numeracyjna | 74 | |||
Kod pocztowy | 57-540 | |||
Tablice rejestracyjne | DKL | |||
SIMC | 0990793 | |||
Położenie na mapie gminy Lądek-Zdrój ![]() | ||||
Położenie na mapie Polski ![]() | ||||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego ![]() | ||||
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego ![]() | ||||
![]() |
Karpno (niem. Karpenstein) – zanikająca wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Lądek-Zdrój w Górach Złotych nad Karpowskim Potokiem.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Tereny dawnej wsi leżą w Górach Złotych, nad górnym biegiem Karpowskiego Potoku, pomiędzy Trojakiem, Karpiakiem i Kobylą Kopą, na wysokości około 620-680 m n.p.m.[1]
Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Od średniowiecza była to wieś służebna przy zamku Karpień, który wówczas był stolicą niewielkiego feudalnego państwa karpieńskiego[3]. W 1840 roku w Karpnie było tu 25 zagrodników i chałupników mieszkających w 19 domach[1]. We wsi mieścił się również posterunek celny przy trakcie do Czech przez Przełęcz Karpowską.
Po wymianie narodowościowej po roku 1945 wieś pozostała niezamieszkana i popadła w całkowitą ruinę[3]. Do dziś pozostał w niej tylko mały kościółek z 1872 roku – sanktuarium Matki Bożej od Zagubionych[3]. Kościółek ten w latach 80. XX wieku odbudowali i zaadaptowali na swoje sanktuarium leśnicy, ekolodzy i myśliwi[3]. Ostatnim zamieszkanym domem pozostał budynek leśniczówki przy drodze do Stójkowa. Według Narodowego Spisu Powszechnego miejscowość nie posiada stałych mieszkańców[2].
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisany jest[4]:
- zamek „Karpień” (ruina) pochodzący z XIV-XV wieku.
Inne zabytki[3]:
- leśny kościółek pw. Matki Bożej od Zagubionych pochodzący z 1872 roku.
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
Przez przysiółek prowadzą szlaki turystyczne[5]:
niebieski, z Lądka-Zdroju do Nowego Gierałtowa,
zielony, z Borówkowej na Czernik
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 17: Góry Złote. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993, s. 103. ISBN 83-85773-01-0.
- ↑ a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ a b c d e Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak: Ziemia Kłodzka. Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2010, s. 273. ISBN 978-83-89188-95-3.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 73. [dostęp 29 sierpnia 2012].
- ↑ Mapa turystyczna. [dostęp 2018-06-07].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak , Iwona Chomiak , Ziemia Kłodzka, Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2010, ISBN 978-83-89188-95-3, OCLC 751422625 .
|