Katedra Światowego Pokoju w Hiroszimie
| |||||||||||||
| katedra | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Państwo |  Japonia
| ||||||||||||
| Miejscowość | Hiroszima | ||||||||||||
| Wyznanie | katolickie | ||||||||||||
| Kościół | rzymskokatolicki | ||||||||||||
| Wezwanie | Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny | ||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie Hiroszimy  | |||||||||||||
Położenie na mapie Japonii  | |||||||||||||
 34°23′44,16″N 132°28′04,08″E/34,395600 132,467800
| |||||||||||||
Katedra Światowego Pokoju (jap. 世界平和記念聖堂 Sekai heiwa kinen seidō) lub Katedra Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny (jap. 被昇天の聖母司教座聖堂 Hi shōten no seibo shikyōza seidō) – siedziba biskupia Kościoła rzymskokatolickiego w Hiroszimie w Japonii.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Inicjatorem budowy katedry był niemiecki jezuita Hugo Enomiya-Lassalle, który przeżył atak atomowy na Hiroszimę 6 sierpnia 1945. Darczyńcy z całego świata zebrali na budowę około 100 milionów jenów. Katedra według projektu architekta Tōgo Murano (1891–1984) została konsekrowana 6 sierpnia 1954.
Do jej budowy użyto 240 tys. cegieł wytworzonych z gliny pobranej z epicentrum wybuchu atomowego. Jest to surowa, masywna budowla, którą ozdabiają motywy japońskie, np. feniks na kopule i witraże z motywami sosny, bambusa i śliwy. W 45-metrowej wieży katedry znajdują się „dzwony pokoju” (dar RFN). Kolejnych 17 elementów wyposażenia kościoła jest darami z 6 krajów[1].