Kazimierz Juszczyk

	Kazimierz Juszczyk
	Kazimierz Juszczyk
	podporucznik
Data i miejsce urodzenia	23 lutego 1894 ; Świniary
Data i miejsce śmierci	1940 ; Katyń
	Przebieg służby
Lata służby	1914–1940
Siły zbrojne	Legiony Polskie, ; Wojsko Polskie
Jednostki	II Brygada Legionów Polskich,; II Korpus Polski w Rosji
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa,; wojna polsko-bolszewicka,; II wojna światowa kampania wrześniowa;
	Odznaczenia

Kazimierz Juszczyk (ur. 23 lutego 1894 w Świniarach, woj. kieleckie, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – podporucznik rezerwy Wojska Polskiego, kawaler Krzyża Niepodległości, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Bartłomieja i Ewy ze Strachów. W 1914 wstąpił do Legionów Polskich. Żołnierz II Brygady Legionów, walczył m.in. pod Kaniowem. Następnie w II Korpusie Polskim w Rosji. Od 1918 w Wojsku Polskim. Walczył w wojnie polsko-bolszewickiej.

W 1921 brał udział w walkach na Górnym Śląsku. Po demobilizacji, pracował jako gajowy w Leśnictwie Skulin, Nadleśnictwo Kowel^[1]. Od 1929 został osadnikiem wojskowym na Wołyniu^[2]. Zamieszkał w osadzie wojskowej Polany (Krzeczewicze), gmina Powórsk^[1]. W 1934 i 1939 pozostawał jako oficer rezerwy 82 pułku piechoty, w dyspozycji PKU Kowel^[1].

Zmobilizowany w 1939. Walczył w kampanii wrześniowej^[3]. Po 17 września 1939, w niewoli radzieckiej. Według stanu na kwiecień 1940 był jeńcem obozu w Kozielsku. Między 19 a 21 kwietnia 1940 przekazany do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD – lista wywózkowa 035/1 z 16.04.1940. Został zamordowany między 20 a 22.04.1940 kwietnia 1940 przez NKWD w lesie katyńskim. Zidentyfikowany podczas ekshumacji prowadzonej przez Niemców w 1943, zapis w dzienniku ekshumacji pod datą 05.05.1943. Przy szczątkach znaleziono książeczkę żołdu^[4], według listy PCK znaleziono książeczkę wojskową^[5]. Figuruje na liście AM-196-1098 i liście Komisji Technicznej PCK pod numerem: GARF-34-01098. Nazwisko Juszczyka znajduje się na liście ofiar (pod nr 0995) opublikowanej w Gońcu Krakowskim nr 114 i w Nowym Kurierze Warszawskim nr 121 z 1943. W „Nowinach: gazeta ścienna dla polskiej wsi” w spisie ofiar z Katynia znajduje się pod nr 668, z adnotacją - „ppor”^[6]. Krewni do 1992 poszukiwali informacji przez Biuro Informacji i Badań Polskiego Czerwonego Krzyża w Warszawie.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Mieszkał w wojskowej osadzie Polany w gminie Powórsk. Nr działki 1^[7]. Żonaty, miał dwoje dzieci^[1].

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło decyzją Nr 439/MON z 5 października 2007 awansował go pośmiertnie na stopnień porucznika. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości "Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów".
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 14384) – zbiorowe, pośmiertne odznaczenie żołnierzy polskich zamordowanych w Katyniu i innych nieznanych miejscach kaźni, nadane przez Prezydenta RP na Uchodźstwie profesora Stanisława Ostrowskiego (11 listopada 1976)
Krzyż Kampanii Wrześniowej – zbiorowe, pośmiertne odznaczenie pamiątkowe wszystkich ofiar zbrodni katyńskiej (1 stycznia 1986)

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Niepodległości – 8 listopada 1937 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”^[8]
Krzyż Walecznych

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d УБИТЫ В КАТЫНИ, Moskwa 2015, s. 858 .
↑ Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2000, s. 241 .
↑ Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Krośnie - Lasy Państwowe, www.krosno.lasy.gov.pl [dostęp 2018-01-06] (pol.).
↑ Auswaertiges Amt - Amtliches Material Zum Massenmord Von Katyn, Berlin 1943, s. 196 .
↑ Listy katyńskie w zasobie Archiwum Państwowego w Lublinie – Archiwum Państwowe w Lublinie, lublin.ap.gov.pl [dostęp 2018-01-06] (pol.).
↑ Nowiny, gazeta ścienna dla polskiej wsi. Wydawca:, (43), Kraków 1943., „Nowiny” (62), Kraków: Telepress, 1943 .
↑ https://kresy.genealodzy.pl/zbior/pdf/osadnicy_wojskowi.pdf
↑ M.P. z 1937 r. nr 259, poz. 409.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.
УБИТЫ В КАТЫНИ, Москва Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья» 2015, ISBN 978-5-78700-123-5.
Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
Auswaertiges Amt - Amtliches Material Zum Massenmord Von Katyn, Berlin 1943.

[:0-1] УБИТЫ В КАТЫНИ, Moskwa 2015, s. 858 .

[2] Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2000, s. 241 .

[3] Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Krośnie - Lasy Państwowe, www.krosno.lasy.gov.pl [dostęp 2018-01-06] (pol.).

[4] Auswaertiges Amt - Amtliches Material Zum Massenmord Von Katyn, Berlin 1943, s. 196 .

[5] Listy katyńskie w zasobie Archiwum Państwowego w Lublinie – Archiwum Państwowe w Lublinie, lublin.ap.gov.pl [dostęp 2018-01-06] (pol.).

[6] Nowiny, gazeta ścienna dla polskiej wsi. Wydawca:, (43), Kraków 1943., „Nowiny” (62), Kraków: Telepress, 1943 .

[7] ttps://kresy.genealodzy.pl/zbior/pdf/osadnicy_wojskowi.pdf

[8] M.P. z 1937 r. nr 259, poz. 409.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]