Kia Pride (1987)
| ||
 Kia Pride przed liftingiem | ||
| Inne nazwy | Guangdong Pride Kia Classic Kia Pride Y | |
| Producent | Kia | |
| Zaprezentowany | Marzec 1987 | |
| Okres produkcji | 1987 – 2000 (Korea) 1998 – 2002 (Egipt) 1997 – 2003 (Chiny) 2000 – 2004 (Pakistan) | |
| Miejsce produkcji |  Ulsan Kair Parañaque Zhuhai Jiangsu Karaczi
| |
| Następca | Kia Avella (Korea Południowa) Kia Rio (Europa i Ameryka Pd.) | |
| Dane techniczne | ||
| Segment | B | |
| Typy nadwozia | 3 i 5-drzwiowy hatchback 4-drzwiowy sedan 5-drzwiowe kombi 2-drzwiowy van | |
| Skrzynia biegów | 4 i 5-biegowa manualna 3-biegowa automatyczna | |
| Napęd | przedni | |
| Długość | 3565 mm (Hatchback 3D) 3615 mm (Hatchback 5D) 3940 mm (Sedan i Kombi) | |
| Szerokość | 1605 mm | |
| Wysokość | 1460 mm | |
| Rozstaw osi | 2295-2345 mm | |
| Masa własna | 793–848 kg | |
| Zbiornik paliwa | 37 l | |
| Liczba miejsc | 2-5 | |
| Bagażnik | 205-510 l (5D) 384-1083 l (Kombi) | |
| Ładowność | 445 kg | |
| Dane dodatkowe | ||
| Modele bliźniacze |
Ford Festiva Mazda 121 SAIPA Saba SAIPA Nasim SAIPA Nasim Safari | |
| Pokrewne | SAIPA 111 SAIPA 131/132 SAIPA 141 SAIPA 151 | |
| Konkurencja | Daewoo Tico Fiat Uno Opel Corsa Suzuki Swift Volkswagen Polo | |
Kia Pride – samochód osobowy klasy miejskiej produkowany pod południowokoreańską marką Kia w latach 1987 – 2000.
Historia i opis modelu[edytuj | edytuj kod]
.jpg)
Po tym, jak w 1981 roku południowokoreański dyktator Chun Doo-hwan zobowiązał lokalne przedsiębiorstwa do wytwarzania wyłącznie samochodów ciężarowych i dostawczych[1], Kia powróciła do produkcji samochodów osobowych dopiero 6 lat później, w 1987 roku. Pierwszym pojazdem tego typu został miejski model Pride, który powstał w ramach partnerstwa z Fordem i Mazdą[2].
Pod kątem wizualnym, Kia Pride była bliźniaczą konstrukcją wobec modeli Ford Festiva i Mazda 121, poza oznaczeniami producenta odróżniając się jedynie innym wypełnieniem atrapy chłodnicy.
Gama nadwoziowa utworzona została zarówno przez 3 i 5-drzwiowego hatchbacka, jak i 5-drzwiowe kombi oraz 4-drzwiowego sedana[3]. W Wielkiej Brytanii oferowano także 2-miejscowy wariant dostawczy typu van[4].
Gama silnikowa składała się z czterocylindrowych silników benzynowych o mocy poniżej 100 KM[5], które wszystkie były konstrukcją japońskiej Mazdy.
Lifting[edytuj | edytuj kod]
W 1993 roku Kia zdecydowała się gruntownie zmodernizować Pride zarówno pod kątem wyglądu karoserii, jak i kabiny pasażerskiej[6]. Samochód otrzymał nowy wzór atrapy chłodnicy w kolorze nadwozia, a także zmodyfikowany wzór reflektorów i mniej chropowate klosze lamp tylnych. Przeprojektowano także projekt deski rozdzielczej, z którą współgrało nowe koło kierownicy.
Koniec produkcji i następca[edytuj | edytuj kod]
Po 13 latach produkcji, Kia Pride zniknęła z rynku w 2000 roku. W czasie, gdy nowsza Kia Avella była oferowana równolegle z nią tylko w Korei Południowej i wyselekcjonowanych rynkach globalnych, tak przedstawiony w 1999 roku model Rio trafił już do sprzedaży w skali międzynarodowej[7].
Sprzedaż[edytuj | edytuj kod]
Za pomocą modelu Pride południowokoreański producent rozpoczął międzynarodową ekspansję, po raz pierwszy rozpoczynając sprzedaż na rynku południowoamerykańskim, a także w państwach azjatyckich. Kia Pride była też pierwszym modelem tej firmy oferowanym w Europie, poczynając od państw zachodnich na czele z Wielką Brytanią[8].
Po modernizacji, w latach 1997–2000 Kia Pride była oferowana także w Polsce, gdzie początkujące wówczas oficjalne przedstawicielstwo zaczęło budować pozycję jako marka budżetowa konkurująca z takimi producentami, jak Daewoo czy Fiat[9].
W 1997 roku w ramach joint-venture z chińskim przedsiębiorstwem Guangdong Motor rozpoczęto sprzedaż i produkcję modelu pod nazwą Guangdong Pride, po uformowaniu nowej kooperacji Dongfeng Yueda Kia przemianowując ją na nową nazwę Kia Pride Y[10].
Po zakończeniu sprzedaży Kii Pride na rynkach globalnych, między 2000 a 2004 samochód w wersji sedan dalej wytwarzano w Pakistanie pod nazwą Kia Classic[11].
Po nabyciu w 1993 licencji przez irańskie przedsiębiorstwo SAIPA, po 2004 roku stało się ono wyłącznym producentem samochodu[12]. Początkowo pod nazwami SAIPA Saba i SAIPA Nasim samochód dostępny był jako hatchback i sedan, z kolei z czasem w konstrukcję coraz bardziej ingerowano konstruując nowe odmiany liftback i pickup, wprowadzając sukcesywnie kolejne zmiany w wyglądzie. Ostatecznie, po 27 latach produkcji samochód zniknął z rynku w 2020 roku[13].
Silniki[edytuj | edytuj kod]
- R4 1.2l Mazda B1 54 KM
- R4 1.3l Mazda BJ 72 KM
- R4 1.3l Mazda B3 88 KM
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ History of Kia (ang.). [dostęp 2020-12-09].
- ↑ Behind the Red Oval – Ford, Kia and Mazda’s Unique Relationship (ang.). [dostęp 2020-12-09].
- ↑ Kia Pride (test używanego) (pol.). [dostęp 2020-12-09].
- ↑ Kia Pride Van (ang.). [dostęp 2020-12-09].
- ↑ History: The Kia Pride/Rio over the years. (ang.). [dostęp 2020-12-09].
- ↑ Throwback Thursday: Kia Pride (ang.). [dostęp 2020-12-09].
- ↑ Kia Pride - car review (ang.). [dostęp 2020-12-09].
- ↑ Future Classic Friday: Kia Pride (ang.). [dostęp 2020-12-09].
- ↑ Kia Pride - przykład koreańskiej motoryzacji sprzed kilkunastu lat (pol.). [dostęp 2020-12-09].
- ↑ Crazy Car Production Days of Guangdong: Guangdong Guangtong (ang.). [dostęp 2020-12-09].
- ↑ Kia Classic Pakistan – Economical Subcompact Sedan (ang.). [dostęp 2020-12-09].
- ↑ Cars from the "Axis of Evil": Iran (ang.). [dostęp 2020-12-09].
- ↑ Iran finally bids farewell to the “super budget” Pride after 27 years (ang.). [dostęp 2020-12-09].
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||