Klemens Bąkowski
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Klemens Bąkowski (ur. 23 listopada 1860 w Krakowie, zm. 22 sierpnia 1938 tamże) – polski prawnik, znawca historii Krakowa, współzałożyciel Towarzystwa Miłośników Historii i Zabytków Krakowa, syndyk miasta Krakowa.
Studiował prawo na UJ. Autor około 50 prac. Pisał także utwory literackie, lecz bez większych sukcesów. Cały swój majątek, m.in. kamienicę Krauzowską przy ul. św. Jana 12, przekazał Towarzystwu Miłośników Historii i Zabytków Krakowa. Członek Komitetu Obywatelskiego Polskiego Skarbu Wojskowego w sierpniu 1914 roku[1].
Odznaczony m.in. Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1929)[2].
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Historia Krakowa
- Podania i legendy krakowskie
- Kraków, krótki przewodnik
- Dawne cechy krakowskie do roku 1848
- Dziennikarstwo krakowskie do roku 1848
- Teatr krakowski 1780-1815
- Dzieje Krakowa, Kraków 1911.
- Historya Krakowa w zarysie, Kraków 1898.
- Kościół N. P. Maryi w Krakowie, Kraków 1913.
- Dzieje Wszechnicy Krakowskiej: od r. 1364 do 1400 i od r. 1400 do 1900, Kraków 1900.
- O konserwacyi zabytków z przeszłości, Kraków 1905.
- Z dziejów współczesnej sztuki krakowskiej, Kraków 1910.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Józef Musiałek, Rok 1914. Przyczynek do dziejów brygady Józefa Piłsudskiego, Kraków 1915, s. 20.
- ↑ 27 listopada 1929 „za zasługi w dziedzinie prac historycznych Krakowa” M.P. z 1929 r. nr 278, poz. 644
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
Jan Adamczewski, Kraków od A do Z, ISBN 83-03-03234-8.
