
Kościół św. Mikołaja w Wilnie
| |||||||||||||
kościół parafialny | |||||||||||||
![]() Kościół św. Mikołaja | |||||||||||||
Państwo | ![]() | ||||||||||||
Miejscowość | Wilno | ||||||||||||
Wyznanie | katolickie | ||||||||||||
Kościół | rzymskokatolicki | ||||||||||||
Wezwanie | św. Mikołaj | ||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie Wilna ![]() | |||||||||||||
Położenie na mapie Litwy ![]() | |||||||||||||
![]() |
Kościół św. Mikołaja w Wilnie (lit. Vilniaus Šv. Mikalojaus bažnyčia) – najstarszy kościół w Wilnie położony na starym mieście.
Historia kościoła[edytuj | edytuj kod]
Kościół został zbudowany około 1440 roku. Po 1812 roku zbudowano zakrystię. Na prośbę arcybiskupa Bolesława Kłopotowskiego w dniu 31 grudnia 1900 roku biskup Stefan Aleksander Zwierowicz (Stephen Aleksandras Žveravičius) przekazał kościół nielicznej litewskojęzycznej społeczności mieszkającej w mieście. Od tego czasu, przed I wojną światową oraz w dwudziestoleciu międzywojennym kościół stał się miejscem spotkań litewskiej społeczności Wilna. Był to jedyny kościół w Wilnie, w którym odbywały się kazania w języku litewskim. W 1930 roku w kościele umieszczono popiersie księcia Witolda Kiejstutowicza, które wyrzeźbił Rafał Jachimowicz. W nocy z 22 na 23 marca 1943 roku miał miejsce nalot samolotów sowieckich na Wilno. Jedna z bomb trafiła w plebanię parafii św. Mikołaja. Zginął wówczas proboszcz parafii ksiądz Krzysztof Czybir (lit. Kristupas Čibiras). Ranni zostali ks. arcybiskup Mieczysław Reinys i ks. Wincenty Taszkun[1]. W 1972 roku kościół został wyremontowany. Pseudogotyckie elementy na szczycie frontowym są rekonstrukcją z XX wieku.
Galeria[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ksiądz Krzysztof Czybir (Kristupas Čibiras). 3 czerwca 2013.