Kościół św. Stanisława Kostki w Ścinawce Dolnej
| |||||||
 933/WŁ z 22.06.1983
| |||||||
| kościół filialny | |||||||
 Kościół św. Stanisława Kostki w Ścinawce Dolnej | |||||||
| Państwo |  Polska
| ||||||
| Miejscowość | Ścinawka Dolna | ||||||
| Wyznanie | katolickie | ||||||
| Kościół | rzymskokatolicki | ||||||
| Parafia | Parafia św. Jakuba w Ścinawce Dolnej | ||||||
| Wezwanie | Stanisław Kostka | ||||||
| Wspomnienie liturgiczne | 18 września | ||||||
| |||||||
| |||||||
Położenie na mapie gminy Radków   Kościół św. Stanisława Kostki w Ścinawce Dolnej | |||||||
Położenie na mapie Polski  Kościół św. Stanisława Kostki w Ścinawce Dolnej | |||||||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  Kościół św. Stanisława Kostki w Ścinawce Dolnej | |||||||
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego  Kościół św. Stanisława Kostki w Ścinawce Dolnej | |||||||
 50°29′43,96″N 16°32′13,72″E/50,495544 16,537144
| |||||||
Kościół św. Stanisława Kostki w Ścinawce Dolnej – świątynia pomocnicza parafii św. Jakuba w Ścinawce Dolnej. Został wzniesiony w 1530 r. w stylu gotyckim, w przeszłości był wykorzystywany jako kaplica cmentarna, obecnie jest nieużytkowany.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Świątynia została wzniesiona w roku 1530, jako prezbiterium wybudowanego kilka lat wcześniej gotyckiego kościoła[1]. Obiekt ten został rozebrany w roku 1904, a pozostawione prezbiterium zamknięto dostawioną ścianą[1]. Od tego czasu świątynia była wykorzystywana jako kaplica cmentarna, obecnie jest nieużytkowana[2]. Kościół był remontowany w latach 1968-1974[3]. Decyzją wojewódzkiego konserwatora zabytków z dnia 22 czerwca 1983 roku kościół został wpisany do rejestru zabytków[4].
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Świątynia została wybudowana na planie prostokąta, posiada skarpowanie, trójboczne zakończenie i jest nakryta dachem dwuspadowym[1]. Ściana dostawiona od zachodu posiada szczyt schodkowy[1]. We wnętrzu nakrytym dwuprzęsłowym sklepieniem krzyżowo-żebrowym, zachowały się pozostałości barokowego wyposażenia z XVIII wieku[1]. Kościół i sąsiadująca z nim plebania są otoczone kamiennym murem z XVII lub XVIII wieku[3].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Józef Pilch: Leksykon zabytków architektury Dolnego Śląska. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2005, s. 341 i 342. ISBN 83-213-4366-X.
- ↑ Wratislaviae Amici. [dostęp 2014-05-10].
- ↑ a b Marek Staffa: Słownik geografii turystycznej Sudetów, t. 15. Wyd. I. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1994, s. 455. ISBN 83-85773-06-1.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. [dostęp 2013-12-01].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Józef Pilch, Leksykon zabytków architektury Dolnego Śląska, Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2005, ISBN 83-213-4366-X, OCLC 69480077.
- Marek Staffa (redakcja), Słownik geografii turystycznej Sudetów, tom 15, Wrocław, Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1991, ISBN 83-7005-340-8.
