Zwyciężczynią konkursu została Séverine, reprezentantka Monako z piosenką "Un banc, un arbre, une rue", stając się pierwszą w historii przedstawicielką kraju, w którym nigdy nie była.
Każdy nadawca po raz piewszy w historii konkursu był zobowiązany do transmitowania teledysków do wszystkich piosenek konkursowych przed finałem. Belgijska zapowiedź pokazała duet Nicole i Hugo śpiewających "Goeiemorgen, morgen", ale Nicole nagle zachorowała na kilka dni przed konkursem. Telewizja zdecydowała, że parę zastąpią Jacques Raymond i Lily Castel. Reportaże sugerują, że Castel nie miała wystarczająco czasu nawet na zakup odpowiedniego kostiumu na konkurs.
Przed konkursem wprowadzono nowe zasady głosowania: dwoje jurorów z każdego kraju (jeden w wieku 16-25 lat, drugi - 26-55) przyznawało 5–1 pkt każdej z piosenek tuż po jej prezentacji na scenie. Potem byli proszeni na scenę (po trzy kraje, tj. 6 jurorów na scenie), by podać punkty przyznane poszczególnym piosenkom. Proces głosowania był krytykowano ze względu na fakt, że niektórzy jurorzy przyznawali mniej punktów od innych.
Po raz pierwszy zastosowano zasadę mówiącą o tym, że na scenie może występować maksymalnie sześć osób. Wcześniej z reguły przed publicznością stawali soliści albo duety.
W konkursie wzięli udział reprezentanci z 18 państw, w tym powracające po przerwie telewizje z Finlandii, Norwegii, Portugalii, Szwecji i Austrii, a także debiutujący nadawca publiczny z Malty.
W finale konkursu wystąpiło kilku uczestników, którzy reprezentowali swoje kraje w poprzednich konkursach: reprezentujący Belgię Jacques Raymond startował wcześniej w finale konkursu w 1963, a Katja Ebstein po raz drugi reprezentowała Niemcy, wcześniej występując w barwach kraju podczas konkursu w 1970.
Malta
Austria
Finlandia
Norwegia
Portugalia
Szwecja
Monako
Szwajcaria
Niemcy
Hiszpania
Francja
Luksemburg
Wielka Brytania
Belgia
Włochy
Irlandia
Holandia
Jugosławia
