Konstytucja Francji

Francja Ten artykuł jest częścią serii: Ustrój i polityka Francji Ustrój polityczny Ustrój polityczny Francji Konstytucja Konstytucja Francji Władza ustawodawcza Parlament Zgromadzenie Narodowe Przewodniczący Senat Przewodniczący Kongres Parlamentu Francuskiego Władza wykonawcza Prezydent Premier Rząd Władza sądownicza Wymiar sprawiedliwości System prawny Francji Rada Konstytucyjna Sąd Kasacyjny Kontrola państwowa Trybunał Obrachunkowy Finanse Bank Francji Samorząd terytorialny Podział administracyjny Samorząd terytorialny Partie polityczne Partie polityczne Francji Partia Socjalistyczna Republikanie Front Narodowy Unia Demokratów i Niezależnych Lewicowa Partia Radykalna Wybory Wybory parlamentarne: 2012 Wybory prezydenckie: 2012 Wybory do PE: 2014 Polityka zagraniczna Polityka zagraniczna Ministerstwo Spraw Zagranicznych

Konstytucja Francji – akt prawny o najwyższej randze (konstytucja) we francuskim systemie prawnym, określający podstawy ustroju państwa francuskiego, podmiot władzy w państwie, a także sposób wykonywania przezeń władzy, oraz określający prawa i obowiązki obywateli.

Pełne konstytucje francuskie

1. Konstytucja 1791 roku
2. Konstytucja roku I – 1793, tzw. konstytucja jakobińska
3. Konstytucja roku III – 1795, tzw. konstytucja dyrektorialna
4. Konstytucja roku VIII – 1799, tzw. konstytucja konsularna
5. Konstytucja roku X - 1802
6. Konstytucja roku XII - 1804
7. Karta Konstytucyjna Ludwika XVIII – 1814, restauracja Burbonów
8. Akt dodatkowy do konstytucji cesarstwa - 1815, sto dni Napoleona
9. Karta konstytucyjna 1830 roku – monarchia lipcowa
10. Konstytucja II Republiki – 1848
11. Konstytucja II Cesarstwa – 1852
12. Konstytucja III Republiki – 1875, trzy oddzielne akty prawne
13. Konstytucja Rządu Vichy – 1940
14. Mała Konstytucja 1945 roku
15. Konstytucja IV Republiki – 1946
16. Konstytucja V Republiki – 1958, ze zmianami obowiązuje do dziś

Ciekawostki

• Francja bywa określana mianem "laboratorium konstytucji" ze względu na liczbę do tej pory uchwalonych aktów tej rangi.
• Francja była drugim krajem w Europie i trzecim na świecie (po USA i Polsce), w którym uchwalono konstytucję.

Na Konstytucję Francji składa się tzw. Blok konstytucyjny, w którym zawarte są:

• Karta Środowiska z 2004 roku;
• Deklaracja Praw Człowieka i Obywatela z 1789 roku;
• wstęp do Konstytucji z 1946 roku (dotyczący głównie praw socjalnych);
• zasady podstawowe wyznaczone przez ustawy Republiki;
• cele działalności państwa o randze konstytucyjnej.

Jest to konstytucja sztywna, dlatego tryb jej zmiany jest utrudniony. Wniosek o zmianę składa premier, prezydent lub deputowani francuskiego parlamentu. Zmiany są uchwalane przez Zgromadzenie Narodowe i Senat. Następnie muszą zostać zaakceptowane w ogólnokrajowym referendum, jeśli zostaną przyjęte, zmiany wchodzą w życie. W przypadku projektu prezydenta, jest on ponownie przedstawiany obu izbom (Kongresowi), który przyjmuje go większością kwalifikowaną 3/5.

Zobacz też

• Deklaracja Praw Człowieka i Obywatela – 1789

Linki zewnętrzne

• Tekst Konstytucji Republiki Francuskiej (fr.)
• Tekst Konstytucji Republiki Francuskiej Konstytucja [... z 1958 r.. - Warszawa, 2011. Biblioteka Sejmowa.] (pol.)