53°34′N 26°08′E/53,566667 26,133333Korelicze
| |||||
| |||||
| |||||
| Państwo |  Białoruś
| ||||
| Obwód |  grodzieński
| ||||
| Wysokość | 144 m n.p.m. | ||||
| Populacja (2010) • liczba ludności |
6800[1] | ||||
| Nr kierunkowy | 1596 | ||||
| Kod pocztowy | 231432 | ||||
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego  | |||||
Położenie na mapie Białorusi  | |||||
| 53°34′N 26°08′E/53,566667 26,133333
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Portal  Białoruś
| |||||
Korelicze (biał. Карэлічы) – osiedle typu miejskiego na Białorusi, centrum administracyjne rejonu w obwodzie grodzieńskim; 6,8 tys. mieszkańców (2010).
Siedziba prawosławnego dekanatu korelickiego i wchodzącej w jego skład parafii pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła[2], a także parafii rzymskokatolickiej pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy.
Prywatne miasto magnackie położone było w końcu XVIII wieku w powiecie nowogródzkim województwa nowogródzkiego[3]. W okresie II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą wiejskiej gminy Korelicze.
Historia[edytuj | edytuj kod]
.jpg)
W XVII wieku Korelicze należały do Radziwiłłów i odgrywał ważną rolę w systemie dóbr litewskich, jako ośrodek administrowania majątkiem, a także jako przystanek w podróżach ordynatów do Nowogródka i Wilna. W inwentarzu sporządzonym w 1646 roku, wymieniany jest istniejący w Koreliczach obszerny drewniany dwór z portykiem nazwany „Domem Wielkim”. Przed pokojem księcia znajdował się „ogród włoski” obsadzony różnymi ziołami. W połowie XVII wieku dwór ten przestał istnieć - prawdopodobnie został zniszczony podczas wojen moskiewskich. W Koreliczach ostał się jedynie drugi budynek określany jako „dom urzędniczy”. Przy nim, w 1686 roku, założono kolejny „ogród włoski”, złożony z pięciu kwater. Dopiero w 1700 roku Karol Stanisław Radziwiłł wzniósł tutaj bardziej okazały drewniany dwór. Anna z Sanguszków Radziwiłłowa przekształciła folwark korelicki w barokową rezydencję z ogrodem. Wtedy też zbudowano w Koreliczach barokowy piętrowy pałacyk w formie willi z belwederem widokowym na trzeciej kondygnacji z ogrodami tarasowymi, altanami, figarnią i oranżerią. Zespół ten obecnie nie istnieje, a w jego miejscu znajduje się zakład przemysłowy[4].
Urodzeni[edytuj | edytuj kod]
- Icchak Kacenelson (1886–1944), żydowski poeta i dramaturg, tworzący po hebrajsku i w jidysz
- Walenty Romanowicz (1911–1945), polski malarz, rzeźbiarz i grafik.
Galeria[edytuj | edytuj kod]
Kościół Matki Boskiej Nieustającej Pomocy
Ratusz
Rynek
Dom kultury
.jpg)
Miasta partnerskie[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Численность населения по Республике Беларусь, областям и г. Минску (тысяч человек) на 1 января 2010 года (ros.)
- ↑ Кореличское благочиние (ros.). eparhia.by. [dostęp 2021-02-22].
- ↑ Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 99.
- ↑ Tadeusz Bernatowicz, Korelicze – zagubiony w przestrzeni pałac z ogrodem, [w:] Fides Ars Scientia - Studia dedykowane pamięci Księdza Kanonika Augustyna Mednisa, red. A. Betlej, J. Skrabski, Tarnów 2008, s. 197-203. [dostęp 2019-05-29] (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Radzima.org
- Korelicze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 400.
| ||||
