Kotik
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| ||
| Arctocephalus[1] | ||
| É. Geoffroy Saint-Hilaire & F. Cuvier, 1826[2] | ||
 Przedstawiciel rodzaju – kotik nowozelandzki (A. forsteri) | ||
| Systematyka | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | zwierzęta | |
| Typ | strunowce | |
| Podtyp | kręgowce | |
| Gromada | ssaki | |
| Podgromada | żyworodne | |
| Infragromada | łożyskowce | |
| Rząd | drapieżne | |
| Podrząd | psokształtne | |
| (bez rangi) | płetwonogie | |
| Rodzina | uchatkowate | |
| Rodzaj | kotik | |
| Typ nomenklatoryczny | ||
|
„Phoca ursina” (= Phoca pusilla Schreber, 1775; nie Phoca ursina Linnaeus, 1758) | ||
| Synonimy | ||
| Gatunki | ||
|
zobacz opis w tekście | ||
Kotik[6] (Arctocephalus) – rodzaj ssaka morskiego z rodziny uchatkowatych (Otariidae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj obejmuje gatunki występujące na wybrzeżach Ameryki i Afryki[7][8].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała samców 150–230 cm, samic 110–171 cm; masa ciała samców 60–360 kg, samic 22–110 kg; długość ciała noworodków 40–80 cm; masa ciała noworodków 3–12 kg[8].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
- Arctocephalus: gr. αρκτος arktos „niedźwiedź”; -κεφαλος -kephalos „-głowy”, od κεφαλη kephalē „głowa”[9].
- Arctophoca: gr. αρκτος arktos „niedźwiedź”; φωκη phōkē „foka”[10]. Gatunek typowy: Otaria philippii Peters, 1866.
- Euotaria: gr. ευ eu „dobrze, typowy”; rodzaj Otaria Péron, 1816, uchatka[11]. Gatunek typowy: Arctocephalus nigrescens J.E. Gray, 1850 (= Phoca australis Zimmermann, 1783).
- Gypsophoca: gr. γυψος gupsos „kreda”; rodzaj Phoca Linnaeus, 1758, foka[12]. Gatunek typowy: Otaria cinerea Quoy & Gaimard, 1826 (= Otaria forsteri Lesson, 1828).
- Halarctus: gr. ἁλς hals, ἁλος halos „morze”; αρκτος arktos „niedźwiedź”[13]. Gatunek typowy: Arctocephalus delalandii J.E. Gray, 1859 (= Phoca pusilla Schreber, 1775).
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Do rodzaju należą następujące gatunki[8][6]:
- Arctocephalus gazella – kotik antarktyczny
- Arctocephalus philippii – kotik chilijski
- Arctocephalus townsendi – kotik meksykański
- Arctocephalus galapagoensis – kotik galapagoski
- Arctocephalus australis – kotik południowy
- Arctocephalus forsteri – kotik nowozelandzki
- Arctocephalus tropicalis – kotik subantarktyczny
- Arctocephalus pusillus – kotik karłowaty
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Arctocephalus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
- ↑ É. Geoffroy Saint-Hilaire & F. Cuvier: Les Arctocérhales. W: F. Cuvier: Dictionnaire des sciences naturelles, dans lequel on traite méthodiquement des différens êtres de la nature, considérés soit en eux-mêmes, d'après l'état actuel de nos connoissances, soit relativement à l'utilité qu'en peuvent retirer la médecine, l'agriculture, le commerce et les artes. Suivi d'une biographie des plus célèbres naturalistes. T. 39. Paryż; Strasbourg: F. G. Levrault; Le Normant, 1826, s. 554. (fr.)
- ↑ W. Peters. Über die Ohrenrobben (See-löwen und Seebären), Otariae, insbesondere über die in den Sammlungen zu Berlin befindlichen Arten. „Monatsberichte der Königlichen Preussische Akademie des Wissenschaften zu Berlin”. 1866, s. 276, 1866 (niem.).
- ↑ a b J.E. Gray. Notes on the Skulls of Sea-Bears and Sea-Lions (Otariadae) in the British Museum. „The Annals and Magazine of Natural History”. Third Series. 18, s. 236, 1866 (ang.).
- ↑ T.S. Gill. Prodrome of a Monograph of the Pinnipedes. „Communications of the Essex Institute”. 5, s. 7, 11, 1866–1867 (ang.).
- ↑ a b W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 152. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.)
- ↑ Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Arctocephalus. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2015-07-13]
- ↑ a b c M. Webber: Family Otariidae (Eared Seals). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier: Handbook of the Mammals of the World. Cz. 4: Sea Mammals. Barcelona: Lynx Edicions, 2014, s. 89–94. ISBN 978-84-96553-93-4. (ang.)
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 117.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 119.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 277.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 304.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 306.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 1–984, 1904 (ang.).