53°51′03″N 20°04′42″E/53,850833 20,078333Kozia Góra (województwo warmińsko-mazurskie)
| Artykuł | 53°51′3″N 20°4′42″E |
| - błąd | 38 m |
| WD | 53°51'N, 20°4'E, 53°51'8.96"N, 20°4'33.71"E |
| - błąd | 2273 m |
| Odległość | 814 m |
| ||||
| ||||
| ||||
| Państwo |  Polska
| |||
| Województwo |  warmińsko-mazurskie
| |||
| Powiat | ostródzki | |||
| Gmina | Łukta | |||
| Liczba ludności | 170 | |||
| Strefa numeracyjna | 89 | |||
| Kod pocztowy | 14-105 | |||
| Tablice rejestracyjne | NOS | |||
| SIMC | 0480900 | |||
Położenie na mapie gminy Łukta   Kozia Góra | ||||
Położenie na mapie Polski  Kozia Góra | ||||
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  Kozia Góra | ||||
Położenie na mapie powiatu ostródzkiego  Kozia Góra | ||||
| 53°51′03″N 20°04′42″E/53,850833 20,078333
| ||||
Kozia Góra (niem. Ziegenberg[1], Schönhausen po 1926 r.) – osada w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie ostródzkim, w gminie Łukta. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. Miejscowość leży w historycznym regionie Prus Górnych.[2]
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Kozia Góra położona jest w obrębie krainy historycznej Prus Górnych (w przeszłości zamieszkałej przez plemiona Pogezanów), około 16 km od Morąga. Wieś leży nad jeziorem Marąg.
Komunikacja i transport[edytuj | edytuj kod]
Transport kolejowy[edytuj | edytuj kod]
- Miejscowość położona jest na trasie linii kolejowej: Elbląg Główny - Olsztyn Główny
- Kozia Góra (przystanek kolejowy)
Historia[edytuj | edytuj kod]
W 1440 r. we wsi mieszkała ludność niemiecka i pruska (ci ostatni posiadali 12 włók łącznie). Trzech Prusów było pszczelarzami (bartnikami) Kolejne wzmianki o wsi, wraz z niemiecką nazwą Dickendorff, pochodzą z 1448 roku. Już dwa lata później, w 1450 wymieniana jest nazwa Czegenberg. W 1543 r. wieś miała 21 włók i było w niej 8 zagród chłopskich. W kronikach zachowały się nazwiska ówczesnych mieszkańców: Schulze, Simon, Casper, Stenzel, Kasser, Mysig, Janecke. Chłopi płacili podatek kościelny w wysokości 15 szylingów rocznie, natomiast pastuch - cztery szylingi.
W 1664 pojawia się nazwa Ziegenwinkel i właśnie ona nawiązuje do dzisiejszej - ziege to po niemiecku koza. Drugi niemiecki człon nazwy winkel, oznacza kąt, róg lub narożnik - najprawdopodobniej określenie to wzięło się z ukształtowania linii brzegowej jeziora Marąg w miejscowości. Wreszcie w 1790 roku pojawia się nazwa Ziegenberg, bezpośrednio nawiązująca do dzisiejszej. Berg to po niemiecku góra, nie powinien więc dziwić fakt nadania miejscowości miana Koziej Góry po 1945 roku, przez Komisję Ustalania Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych[3].
W 1974 r. osada jako PGR Kozia Góra należała do sołectwa Mostkowo (gmina Łukta), razem z miejscowościami: PGR Chudy Dwór, PGR Gucin, osada Henryka Góra, osada Maronie i wieś Mostkowo [4].
Instytucje publiczne[edytuj | edytuj kod]
- Sołectwo Kozia Góra
- świetlica wiejska w Koziej Górze
Turystyka[edytuj | edytuj kod]
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
zespół dworski z połowy XVIII wieku (nieistniejący dwór oraz park)[5]
Atrakcje turystyczne[edytuj | edytuj kod]
- Rezerwat przyrody Wyspa Lipowa na jeziorze Marąg
Trasy rowerowe[edytuj | edytuj kod]
Przez Kozią Górę przebiega 
Szlak rowerowy zielony:
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jan Dąbrowski, Siedem wieków Łukty, 600-lecie kościoła, 50-lecie parafii Matki Boskiej Częstochowskiej, Wydawnictwo WPW C. Porycki, P. Wasześcik Sp. J., Olsztyn 2007, ISBN 83-917924-6-3
- Archiwalne mapy
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Warmińsko Mazurskie Forum Poszukiwaczy - Zobacz wątek - pułki napoleońskie, www.wmfp.pl [dostęp 2017-11-24] (pol.).
- ↑ Marian Biskup Wojna pruska, str. 29: "Ukształtowanie terenowe Prus powodowało, że już w XV wieku dzielono je na tak zwane Prusy Górne (Oberland), sięgające od linii dolnej Wisły do Pasłęki, i Prusy Dolne (Niederland) obejmujące nizinne obszary na Wschód od Pregoły (...).
- ↑ Maria Biolik, Toponimia byłego powiatu ostródzkiego: nazwy miejscowe, Gdańsk 1992, s. 80
- ↑ Wykaz nazw miejscowości powiatu. Podział administracyjny z 23 marca 1974 roku. W: Ostróda. Z dziejów miasta i okolic. Pojezierze, Olsztyn, 1976, 448 str.
- ↑ Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
| |||||||||||
