50°15′22″N 17°50′13″E/50,256111 17,836944Królowe
| ||||
| ||||
 Kościół parafii św. Wawrzyńca | ||||
| Państwo |  Polska
| |||
| Województwo |  opolskie
| |||
| Powiat | głubczycki | |||
| Gmina | Głubczyce | |||
| Liczba ludności | 254 | |||
| Strefa numeracyjna | 77 | |||
| Kod pocztowy | 48-118[1] | |||
| Tablice rejestracyjne | OGL | |||
| SIMC | 0494290 | |||
Położenie na mapie gminy Głubczyce   Królowe | ||||
Położenie na mapie Polski  Królowe | ||||
Położenie na mapie województwa opolskiego  Królowe | ||||
Położenie na mapie powiatu głubczyckiego  Królowe | ||||
| 50°15′22″N 17°50′13″E/50,256111 17,836944
| ||||
Królowe (daw. Królowa, Królówka, niem. Königsdorf[2]) – wieś w Polsce, położona w województwie opolskim, w powiecie głubczyckim, w gminie Głubczyce.
Spis treści
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wieś jest jedną z najstarszych miejscowości w okolicy. Została założona w okolicy 1265 r. jako własność króla Czech Przemysła Ottokara II. Krótko po założeniu w Królowym został wybudowany pierwszy mały kościół. W 1672 r. przez krótki okres stała się filią parafii Zawiszyce[3].
W 1800 roku w Królowym urodził się August Thill, założyciel jednego z pierwszych zakładów włókienniczych w Prudniku.
Obecny kościół został wybudowany w latach 1847–1849[4].
Do głosowania podczas plebiscytu na Górnym Śląsku uprawnionych było w Królowym 327 osób, z czego 297 (91%), stanowili mieszkańcy (w tym 295 (99%) całości, mieszkańcy urodzeni w miejscowości). Oddano 323 głosów (98,7% uprawnionych), w tym 322 (99%) ważnych; za Niemcami głosowało 53 osób (16%), a za Polską 269 osób (84%)[5].
17 marca 1945 r. Królowe wraz z Grudynią Małą, Grudynią Wielką i Milicami zajęła 60 Armia ZSRR[6].
W latach 1945–1954 i 1973–1975 miejscowość należała do gminy Lisięcice.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego.
Wiosną 1947 r. przez kilka tygodni w miejscowym młynie mieszkał mjr Zygmunt Szendzielarz ps. „Łupaszko”[7].
We wsi występują gwary prudnickie.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są[8]:
- kościół par. pw. św. Wawrzyńca, z l. 1847–1849
- zagroda nr 10, z XIX w.:
- dom
- ogrodzenie z bramą i furtą
- zagroda nr 33:
- dom
- ogrodzenie z bramą i furtą, nie istnieje
- zagroda nr 44:
- dom
- ogrodzenie z bramą, nie istnieje
- zagroda nr 55/57, XIX w.:
- dom
- ogrodzenie z bramą
- zagroda nr 73:
- dom
- budynek gospodarczy, nie istnieje.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych - Poczta Polska. „Spis numerów adresowych”, s. według indeksu nazw, 2013. Warszawa: Poczta Polska S.A..
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262)
- ↑ Janicki, Wiesław. Red., Kalendarz Głubczycki 1994., 1993 [dostęp 2019-11-10] (ang.).
- ↑ Wg dekanatów, www.diecezja.opole.pl [dostęp 2019-10-26].
- ↑ Odpis urzędowego dziennika Komisji Międzysojuszniczej Rządzącej i Plebiscytowej na Górnym Śląsku w Opolu „Journal Officiel de Haute-Silésie” Nr. 21 z dnia 7-go maja 1921 r., zawierającego wyniki plebiscytu na Górnym Śląsku.. Katowice: Biuro Sejmu Śląskiego, 1932-10-10, s. 35. [dostęp 2015-02-12]. (fr. • pol.)
- ↑ Wac, Jan. Red., Kalendarz Głubczycki 1997., 1996 [dostęp 2019-11-10] (ang.).
- ↑ M. Żukowski, W Głubczycach pobiegli dla majora „Łupaszki”, [dostęp: 05.01.2014], <http://www.ngopole.pl/2014/03/03/63109/>.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. opolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 24,25. [dostęp 28.11.2012].
