Krajowy System Elektroenergetyczny
Krajowy System Elektroenergetyczny (KSE) – funkcjonujący w Polsce zbiór urządzeń przeznaczony do wytwarzania, przesyłu, rozdziału, magazynowania i użytkowania energii elektrycznej, połączonych ze sobą funkcjonalnie w system umożliwiający realizację dostaw energii elektrycznej na terenie kraju w sposób ciągły i nieprzerwany.
Suma zainstalowanych mocy[edytuj | edytuj kod]
Poniżej tabela zainstalowanej i osiągalnej mocy w Krajowym Systemie Elektroenergetycznym na koniec danego roku[1][2][3][4][5]:
| Rok | Suma mocy zainstalowanej (MW) | Suma mocy osiągalnej (MW) |
|---|---|---|
| 1946 | 2 600[6] | |
| 1950 | 2 700[6] | |
| 1960 | 6 300[6] | |
| 1970 | 13 900[6] | |
| 1980 | 25 300[6] | |
| 1990 | 32 000[6] | |
| 2000 | 34 500[6] | |
| 2003 | 34 804 | 34 209 |
| 2004 | 34 715 | 34 414 |
| 2005 | 34 673 | 34 544 |
| 2006 | 34 864 | 34 718 |
| 2007 | 35 096 | 34 877 |
| 2008 | 35 342 | 34 922 |
| 2009 | 35 594 | 37 243 |
| 2010 | 35 756 | 37 010 |
| 2011 | 35 509 | 37 010 |
| 2012 | 38 046 | 37 720 |
| 2013 | 38 406 | 38 112 |
| 2014 | 38 121 | 38 477 |
| 2015 | 40 445 | 39 777 |
| 2016 | 40 852 | 41 278 |
| 2017 | 43 421 | 43 332 |
| 2018 | 45 939 | 45 650 |
| 2019 | 44 600 |
Zapotrzebowanie i rezerwy[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Średnie roczne krajowe zapotrzebowanie na moc (MW) | Maksymalne krajowe zapotrzebowanie na moc (MW) |
|---|---|---|
| 1980 | 17 446 | 20 826 |
| 1990 | 18 510 | 23 392 |
| 2000 | 18 549 | 22 289 |
| 2010 | 21 629 | 25 449 |
| 2018 | 23 750 | 26 448 |
26 czerwca 2019 o godzinie 13:15 odnotowano rekordowe zapotrzebowanie na moc w Polsce, które wyniosło około 24 140 MW. Także tego dnia Polska sprowadziła najwięcej mocy elektrycznej w historii – 2,7 GW. Import energii był konieczny aby rezerwa mocy nie spadła poniżej bezpiecznego minimum. Łączna moc zainstalowana polskich elektrowni przekracza 44,6 GW.[7].
Podział systemu[edytuj | edytuj kod]
System dzieli się na podsystemy:
- wytwórczy (elektrownie),
- sieć przesyłowa – linie i stacje elektroenergetyczne o napięciu 750 kV, 400 kV i 220 kV. Sieć przesyłowa jest siecią ogólnopolską i jest zarządzana przez operatora systemu przesyłowego (OSP) – Polskie Sieci Elektroenergetyczne SA.
- sieć dystrybucyjna (rozdzielcza) – linie i stacje elektroenergetyczne o napięciu 110 kV (sieć wysokiego napięcia), średniego napięcia i niskiego napięcia. Sieci dystrybucyjne są sieciami regionalnymi i są zarządzane przez regionalnych operatorów systemu dystrybucyjnego (np. Enea, Energa, innogy itp). Sieć 110 kV jest częścią sieci dystrybucyjnej, jednak ze względu na sposób pracy w znacznej części (sieć oczkowa, zamknięta) identyczny jak w sieci przesyłowej, jej praca w większości jest koordynowana przez OSP.
W Krajowym Systemie Elektroenergetycznym obowiązuje następujący podział służb dyspozytorskich:
- Krajowa Dyspozycja Mocy (KDM) – służba dyspozytorska OSP nadzorująca pracę sieci przesyłowej, tj. 750, 400 i 220 kV, także wybranymi liniami 110 kV o znaczeniu systemowym, dysponuje mocą Jednostek Wytwórczych Centralnie Dysponowanych (JWCD) oraz w ograniczonym zakresie Jednostek Wytwórczych Centralnie Koordynowanych (JWCK). KDM zarządza również międzynarodową wymianą energii elektrycznej oraz ograniczeniami systemowymi.
- Obszarowa Dyspozycja Mocy (ODM) – służba dyspozytorska OSP nadzorująca pracę sieci przesyłowej oraz koordynowanej 110 kV na swoim obszarze, kieruje operacjami łączeniowymi w sieci przesyłowej. ODM dysponuje również mocą JWCD i JWCK w ograniczonym zakresie.
- Zakładowa Dyspozycja Ruchu/Mocy (ZDR/ZDM) – służba dyspozytorska OSD kierująca pracą sieci lokalnej rozumianej jako obszar sieci danego zakładu – głównie sieć 110 kV znajdującą się na terenie działania danego Zakładu Energetycznego oraz nad transformatorami w Głównych Punktach Zasilania (GPZ, Stacjach 110 kV/SN) zakładu energetycznego.
- Rejonowa Dyspozycja Ruchu (RDR) – służba dyspozytorska OSD kierująca pracą wydzielonych fragmentów sieci lokalnej 110 kV (w porozumieniu z ZDR/ZDM), liniami napowietrznymi i kablowymi SN i nn na terenie danego rejonu należącego do zakładu energetycznego.
- Dyżurny Inżynier Ruchu Elektrowni (DIRE) – służba dyspozytorska wytwórcy kierująca pracą jednostek wytwórczych danej elektrowni.
- Dyżurny Inżynier Ruchu (DIR) – służba dyspozytorska odbiorcy końcowego przyłączonego do sieci przesyłowej.
Krajowy System Przesyłowy można zobaczyć na mapie sieci przesyłowych umieszczonej na stronie Polskich Sieci Elektroenergetycznych SA[8].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zestawienie danych ilościowych dotyczących funkcjonowania KSE w 2015 roku. pse.pl. [dostęp 2016-01-11].
- ↑ Zestawienie danych ilościowych dotyczących funkcjonowania KSE w 2014 roku. pse.pl. [dostęp 2016-01-12].
- ↑ Zestawienie danych ilościowych dotyczących funkcjonowania KSE w 2013 roku. pse.pl. [dostęp 2016-01-12].
- ↑ Zestawienie danych ilościowych dotyczących funkcjonowania KSE w 2010 roku. pse.pl. [dostęp 2017-04-29].
- ↑ Zestawienie danych ilościowych dotyczących funkcjonowania KSE w 2009 roku. pse.pl. [dostęp 2017-04-29].
- ↑ a b c d e f g Jan Soliński, Historia polskiej energetyki, PSE Operator.
- ↑ Polska musiała ratować się rekordowym importem mocy od sąsiadów.
- ↑ Plan rozwoju sieci przesyłowej do 2025 roku.
