
Krobica
Artykuł | 50°55′50″N 15°21′33″E |
- błąd | 39 m |
WD | 50°55'0.1"N, 15°21'0.0"E, 50°56'11.69"N, 15°21'29.52"E |
- błąd | 14 m |
Odległość | 1767 m |
| ||||
| ||||
![]() Budynek szkoły podstawowej | ||||
Państwo | ![]() | |||
Województwo | ![]() | |||
Powiat | lwówecki | |||
Gmina | Mirsk | |||
Wysokość | 390-430[1] m n.p.m. | |||
Liczba ludności (III 2011) | 329[2] | |||
Strefa numeracyjna | 75 | |||
Tablice rejestracyjne | DLW | |||
SIMC | 0191253 | |||
Położenie na mapie gminy Mirsk ![]() | ||||
Położenie na mapie Polski ![]() | ||||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego ![]() | ||||
Położenie na mapie powiatu lwóweckiego ![]() | ||||
![]() |
Krobica (niem. Krobsdorf) – wieś w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie lwóweckim, w gminie Mirsk, nad Kwisą. Jest ona wsią rolniczą. Przez Krobicę oprócz Kwisy przepływa też Krobicki Potok.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Wieś jest położona w województwie dolnośląskim, w powiecie lwóweckim, w gminie Mirsk, u podnóża Grzbietu Kamienickiego, na prawym brzegu Kwisy, u jej wylotu do Kotliny Mirska na wysokości 390-430 n.p.m., częściowo w Górach Izerskich, a częściowo na Pogórzu Izerskim (w Kotlinie Mirskiej)[1].
Demografia[edytuj | edytuj kod]
Krobica w połowie roku 2000 liczyła 331 osób. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) posiadała 329 mieszkańców[2].
Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie jeleniogórskim.
Historia[edytuj | edytuj kod]
- XIII w. – pierwsza wzmianka o Krobicy wymieniona jako Krebsdorf;
- XVI w. – rozwój wsi w związku z wydobywaniem rud cyny w Gierczynie;
- 1613 – zaraza we wsi, śmierć wszystkich mieszkańców wioski z wyjątkiem rodziny miejscowego sędziego;
- 1756–1803 – eksploatacja rud cyny (kasyterytu), później rud kobaltu;
- 1840 – w Krobicy mieszkało 306 przędzarzy;
- 31 października 1909 – otwarcie linii kolejowej, która prowadziła przez Krobicę;
- 1945 – wieś włączono do Polski; intenywne wydobycie łupków łyszczykowych stosowanych przy produkcji papy i materiałów izolujących[3]
- 1945–1947 – wieś nosiła nazwę Rakówek albo Rakowa[4]
- 1979 – odnalezienie złóż kasyterytu;
- 1998 – zamknięcie linii kolejowej prowadzącej przez wieś[5][6].
Turystyka[edytuj | edytuj kod]
Przy drodze w kierunku miejscowości Kotlina znajduje się Geopark. Udostępniona w 2013 roku podziemna trasa turystyczna składająca się z połączonych sztolni nieczynnych XVIII-wiecznych kopalni cyny i kobaltu św. Jana i św. Leopolda.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 2: Pogórze Izerskie. Cz. 1: A-Ł. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, s. 360-363. ISBN 83-85773-60-6.
- ↑ a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Janusz Czerwiński , Ryszard Chanas , Dolny Śląsk - przewodnik, Warszawa: Wyd. Sport i Turystyka, 1977, s. 313 .
- ↑ zob. mapa wojskowa z roku 1947 (region Wałbrzych)
- ↑ Krobsdorf (niem.). www.doris-baumert.de. [dostęp 2014-10-03].
- ↑ Gmina Mirsk: Historia Krobicy (pol.). mirsk.pl. [dostęp 2014-10-04].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 2: Pogórze Izerskie (A-Ł). Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, ISBN 83-85773-60-6.
|