Kurcewicze
Kurcewicze – ród kniaziowski (książęcy) pochodzenia litewskiego, który wziął swoje nazwisko od przezwiska protoplasty - księcia pińskiego Konstantego, zwanego Kurcz, będący gałęzią dynastii Giedyminowiczów[1].
Bezpośrednim przodkiem kniaziów Kurcewiczów był zmarły po 1464 roku Wasyl "Kurcz", syn kniazia Michała Konstantynowicza "Kurcza" z linii książąt na Pińsku, będących (podobnie jak blisko z nimi spokrewnieni Buremscy) potomkami najstarszego syna wielkiego księcia litewskiego Giedymina - księcia Narymunta Gleba. Mimo to część historyków nadal widzi w nich potomków najmłodszego z Giedyminowiczów (księcia podolskiego Koriata Michała), a niektórzy nawet - dynastii Rurykowiczów. Sami Kurcewicze nie byli zresztą pewni co do swojego pochodzenia, pisząc się już w XVII wieku Koriatowiczami-Kurcewiczami[2].
Kniaziowie Kurcewicze używali herbu własnego - Kurcz. Ich trzy gałęzie wylegitymowały się ze swojego książęcego pochodzenia w guberni wołyńskiej zaboru rosyjskiego w latach 1828 i 1847. Ród ten żyje podobno do dziś dnia[3].
Prawdopodobne jest, że losy jednej z wcześniejszych linii tego rodu posłużyły Henrykowi Sienkiewiczowi za pierwowzór do wykreowania literackiej rodziny o tym nazwisku w Ogniem i mieczem.
