Kurt Bornitz
| ||
| ks. | ||
| Kraj działania |  III Rzesza
| |
| Data i miejsce urodzenia | 8 lutego 1899 Kölleda | |
| Data śmierci | styczeń 1945 | |
| proboszcz luter. parafii św. Pawła we Wrocławiu | ||
| Okres sprawowania | 1929-? | |
| zastępca proboszcza luter. parafii w Miliczu | ||
| Okres sprawowania | II wojna światowa | |
| Wyznanie | luteranizm | |
| Kościół | Kościół Wyznający | |
Kurt Bornitz (ur. 8 lutego 1899 w Kölleda; zm. w styczniu 1945) – niemiecki luterański pastor, przeciwnik i ofiara nazizmu.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodził z pruskiej rodziny urzędniczej. Jako nastolatek działał w „Wolnej Młodzieży Niemieckiej”. Od 1919 studiował teologię protestancką w Jenie i Rostocku i został ordynowany. Od 1929 był pastorem kościoła św. Pawła we Wrocławiu. W czasie II wojny światowej pełnił również posługę zastępczą w parafii w Miliczu[1].
Był działaczem Kościoła Wyznającego i publicznie wyrażał swój sprzeciw wobec nazistowskiego państwa, co spowodowało liczne doniesienia przeciwko niemu do Gestapo. Z tego powodu NSDAP nakazała wcielenie go do Wehrmachtu (chociaż duchowni byli zwolnieni ze służby w wojsku), aby dać jego stanowisko innej, lojalnej osobie. Jednak nawet podczas urlopu z frontu wygłaszał kazania przeciwko władzy, a wobec esesmanów protestował przeciwko okrucieństwom w obozach koncentracyjnych. Na początku 1945, gdy wrócił do Niemiec z kampanii na Bałkanach, został rozstrzelany z rozkazu Gestapo przez dwóch młodych esesmanów. Informację o tym przekazał żonie pastora ksiądz katolicki, który dowiedział się o tym od anonimowego esesmana podczas spowiedzi[2].
