Na mapach: 
50°29′53″N 22°23′20″E/50,498056 22,388889
50°29′53″N 22°23′20″E/50,498056 22,388889Kurzyna Wielka
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| ||||
| ||||
| ||||
| Państwo |  Polska
| |||
| Województwo |  podkarpackie
| |||
| Powiat | niżański | |||
| Gmina | Ulanów | |||
| Liczba ludności (2013-09-23) | 288[1] | |||
| Strefa numeracyjna | 15 | |||
| Kod pocztowy | 37-410[2] | |||
| Tablice rejestracyjne | RNI | |||
| SIMC | 0809262 | |||
Położenie na mapie gminy Ulanów  | ||||
Położenie na mapie Polski  | ||||
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | ||||
Położenie na mapie powiatu niżańskiego  | ||||
| 50°29′53″N 22°23′20″E/50,498056 22,388889
| ||||
Kurzyna Wielka – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie niżańskim, w gminie Ulanów[3].
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0809279 | Zarowie | przysiółek |
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.
10 lipca 1943 Wehrmacht i SS spacyfikowały wieś. Niemcy zamordowali 13 osób. Z wsi Golce, Kurzyna Mała, Średnia i Wielka wywieźli 50 mieszkańców do obozu w Budzyniu, a następnie część do obozu w Majdanku a część na roboty przymusowe do Niemiec[6].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Strona gminy, ludność
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 636 [dostęp 2020-12-23] [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ KSNG: Wykaz urzędowych nazw miejscowości i ich części (pol.). opublikowany [w:] Dz.U. z 2013 r. poz. 200 ze zmianami w Dz.U. z 2015 r. poz. 1636. [dostęp 2018-01-06].
- ↑ Józef Fajkowski, Jan Religa: Zbrodnie hitlerowskie na wsi polskiej 1939-1945. Warszawa: Wydawnictwo Książka i Wiedza, 1981, s. 403
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Kurzyna''-Mała i K.-Wielka'', [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 947.
| |||||||||||
