Lekkie Podwozie Gąsienicowe
| ||
| ||
| Dane podstawowe | ||
| Państwo |  Polska
| |
| Producent | Huta Stalowa Wola | |
| Typ pojazdu | transporter opancerzony | |
| Trakcja | gąsienicowa | |
| Załoga | 2+ | |
| Historia | ||
| Prototypy | 2008 | |
| Produkcja | od 2010 | |
| Dane techniczne | ||
| Silnik | 6 cylindrowy silnik wysokoprężny MTU 6V199 TE20 o mocy 260 kW | |
| Transmisja | automatyczna, ZF LSG-1000 | |
| Pancerz | STANAG 4569 Poziom I | |
| Długość | 7,37 m | |
| Szerokość | 2,87 m | |
| Prześwit | 0,4 m | |
| Osiągi | ||
| Prędkość | 60 km/h | |
| Zasięg | 500 km | |
| Pokonywanie przeszkód | ||
| Brody (głęb.) | 1,2 m | |
| Rowy (szer.) | 2,0 m | |
| Kąt podjazdu | 60% | |
| Przechył boczny | 30% | |
| Dane operacyjne | ||
| Wyposażenie | ||
| pokładowy zestaw urządzeń łączności wewnętrznej FONET | ||
| Użytkownicy | ||
| Polska | ||
Lekkie Podwozie Gąsienicowe – (również: Uniwersalny Nośnik Gąsienicowy) polski, lekki transporter opancerzony opracowany przez Centrum Produkcji Wojskowej HSW.
Spis treści
Opis[edytuj | edytuj kod]
Konstrukcja pojazdu opiera się na produkowanym w HSW amfibijnym transporterze Opal-II, będącym rozwinięciem licencyjnego, radzieckiego MTLB. Nadwozie posiada 7 par kół jezdnych - zostało wydłużone o 1 koło w stosunku do MLTB.
Największą różnicą, w stosunku do protoplasty, poza wyglądem kadłuba, jest zastosowany system napędowy . Napęd stanowi chłodzony cieczą, 6-cylindrowy silnik wysokoprężny MTU 6V199 TE20 o mocy 260 kW[1] i maksymalnym momencie obrotowym 1730 Nm[2]. Jednostka napędowa sprzężona jest z automatyczną przekładnią LSG-1000[2] marki ZF Friedrichshafen AG.
Identycznie jak w MT-LB, zespół napędowy w postaci power-packa[3], umieszczony jest z przodu pojazdu, co poprawia bezpieczeństwo załogi oraz usprawnia serwisowanie. Pokrewny z MT-LB jest natomiast gąsienicowy układ bieżny oraz zawieszenie, tj. przednie koła napędowe i siedem kół nośnych po każdej stronie. Zawieszenie indywidualne na wałkach skrętnych.
Pomimo stosunkowo niewielkiej masy (16-17 t.)[2] pojazd nie posiada zdolności pływania[3]. Podwozie posiada możliwość zainstalowania systemu wieżowego, osadzonego w tylnej części kadłuba. Jest to rozwiązanie analogiczne jak w podwoziu HSW dla haubicy 2S1 Goździk.
Wersje[edytuj | edytuj kod]
- Pojazdy modułu dywizjonowego Regina
- Inne
- SMG RAK - nośnik gąsienicowy automatycznie ładowanego moździerza kalibru 120 mm
- WDG - wóz dowodzenia na podwoziu gąsienicowym
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c KT: Armatohaubica kalibru 155 mm Krab (pol.). defence24.pl, 2012-12-09. [dostęp 2014-04-24].
- ↑ a b c HSW: Wozy dowódczo-sztabowe (WDSz) i dowódcze (WD) (pol.). Huta Stalowa Wola S.A.. [dostęp 2014-04-24].
- ↑ a b Altair: e-RAPORT MSPO 1/2009 - Stalowowolskie nowości MSPO (pol.). Altair Agencja Lotnicza Sp. z o.o., 2009-08-31. [dostęp 2014-04-24].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Dane techniczne moździerza SMG 120 mm Rak w serwisie producenta
- Wozy dowódczo-sztabowe (WDSz) i dowódcze (WD) w serwisie producenta
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
