Lekkie Podwozie Gąsienicowe
| ||
![]() Uniwersalny Nośnik Gąsienicowy wersji wozu dowodzenia DMO Regina | ||
Dane podstawowe | ||
Państwo | ![]() | |
Producent | Huta Stalowa Wola | |
Typ pojazdu | transporter opancerzony | |
Trakcja | gąsienicowa | |
Załoga | 2+ | |
Historia | ||
Prototypy | 2008 | |
Produkcja | od 2010 | |
Dane techniczne | ||
Silnik | 6 cylindrowy silnik wysokoprężny MTU 6V199 TE20 o mocy 260 kW | |
Transmisja | automatyczna, ZF LSG-1000 | |
Pancerz | STANAG 4569 Poziom I | |
Długość | 7,37 m | |
Szerokość | 2,87 m | |
Prześwit | 0,4 m | |
Osiągi | ||
Prędkość | 60 km/h | |
Zasięg | 500 km | |
Pokonywanie przeszkód | ||
Brody (głęb.) | 1,2 m | |
Rowy (szer.) | 2,0 m | |
Kąt podjazdu | 60% | |
Przechył boczny | 30% | |
Dane operacyjne | ||
Wyposażenie | ||
pokładowy zestaw urządzeń łączności wewnętrznej FONET | ||
Użytkownicy | ||
![]() |
Lekkie Podwozie Gąsienicowe, również: Uniwersalny Nośnik Gąsienicowy – polski, lekki transporter opancerzony opracowany przez Centrum Produkcji Wojskowej HSW.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Konstrukcja pojazdu opiera się na produkowanym w HSW amfibijnym transporterze Opal-II, będącym rozwinięciem licencyjnego, radzieckiego MTLB. Nadwozie posiada 7 par kół jezdnych - zostało wydłużone o 1 koło w stosunku do MLTB.
Największą różnicą, w stosunku do protoplasty, poza wyglądem kadłuba, jest zastosowany system napędowy . Napęd stanowi chłodzony cieczą, 6-cylindrowy silnik wysokoprężny MTU 6V199 TE20 o mocy 260 kW[1] i maksymalnym momencie obrotowym 1730 Nm[2]. Jednostka napędowa sprzężona jest z automatyczną przekładnią LSG-1000[2] marki ZF Friedrichshafen AG.
Identycznie jak w MT-LB, zespół napędowy w postaci power-packa[3], umieszczony jest z przodu pojazdu, co poprawia bezpieczeństwo załogi oraz usprawnia serwisowanie. Pokrewny z MT-LB jest natomiast gąsienicowy układ bieżny oraz zawieszenie, tj. przednie koła napędowe i siedem kół nośnych po każdej stronie. Zawieszenie indywidualne na wałkach skrętnych. Pomimo stosunkowo niewielkiej masy (16-17 t.)[2] pojazd nie posiada zdolności pływania[3]. Podwozie posiada możliwość zainstalowania systemu wieżowego, osadzonego w tylnej części kadłuba. Jest to rozwiązanie analogiczne jak w podwoziu HSW dla haubicy 2S1 Goździk.
Wersje[edytuj | edytuj kod]
Artyleryjski Wóz Dowodzenia WD - wóz dowódczy na podwoziu gąsienicowym[1]. Artyleryjskie wozy dowodzenia przeznaczone są do realizacji przedsięwzięć w zakresie przygotowania i kierowania ogniem, rozwijania punktów dowodzenia, pozyskiwania i opracowywania danych o warunkach strzelania oraz informacji rozpoznawczych, niezbędnych do rażenia obiektów przeciwnika. Wozy te zapewniają samodzielne działanie plutonów ogniowych w systemie dowodzenia i kierowania ogniem. W przypadku zniszczenia Wozu dowodzenia dowódcy kompani wsparcia, Wozy dowodzenia dowódców plutonów ogniowych przejmują jego zadania[4]. Wóz wyposażony jest w:
- informatyczno-elektroniczny system kierowania ogniem TOPAZ[4],
- uzbrojenie pokładowe w postaci karabinu UKM-2000 zamontowanym na obrotnicy[4],
- przyrządy obserwacyjne do prowadzenia obserwacji w dzień i w nocy dla dwóch członków załogi, w tym dowódcy[4],
- urządzenie filtrowentylacyjne oraz system obrony przed bronią ABC[4],
- system samoosłony Obra-3 SSP-1[4],
- system przeciwpożarowy w przedziale silnikowym i układ tłumienia wybuchu w przedziale załogowym[4],
- środki łączności wewnętrznej i zewnętrznej oraz wyposażenie teleinformatyczne wraz z odbiornikiem GPS[4].
Pojazd wchodzi w skład Dywizjonowego Modułu Ogniowego (DMO) Regina dla armatohaubic AHS Krab[5]. Kadłub pojazdu zapewnia ochronę balistyczną na poziomie I wg. STANAG 4569[4].
Wóz Dowódczo-sztabowy WDSz - wóz dowódczo-sztabowy. Wozy dowódczo-sztabowe i dowódcze przeznaczone są do zapewnienia miejsc pracy dowódcy dywizjonu, szefowi sztabu, dowódcy baterii i dowódcy plutonu ogniowego oraz współpracujących z nimi osób funkcyjnych, wspomagania informatycznego procesów planistyczno-decyzyjnych w systemie dowodzenia i kierowania ogniem dywizjonu, oraz utrzymywania łączności[6]. Wóz wyposażony jest w:
- pokładowy zespół agregatu prądotwórczego[6],
- urządzenie filtrowentylacyjno-klimatyzacyjne[6],
- system samoosłony pojazdu Obra-3 SSP-1[6],
- system przeciwpożarowy i tłumienia wybuchu KIDDE-DEUGRA[6],
- zbrojenie pokładowe w postaci karabinu UKM-2000 zamontowanym na obrotnicy[6],
- dwa ogrzewacze Air Top EVO 5500[6],
- pokładowy zestaw urządzeń łączności wewnętrznej FONET oraz łączność zewnętrzna[6],
- wyposażenie teleinformatyczne wraz z odbiornikiem GPS[6],
- informatyczno-elektroniczny system kierowania ogniem TOPAZ[6].
Pojazd wchodzi w skład Dywizjonowego Modułu Ogniowego (DMO) Regina dla armatohaubic AHS Krab[5]. Kadłub pojazdu zapewnia ochronę balistyczną na poziomie I wg. STANAG 4569[4].
SMG 120/M120G Rak - nośnik gąsienicowy automatycznie ładowanego moździerza kalibru 120 mm. Nośnik ten pozwala na pokonywanie wzniesień o nachyleniu do 60%, posiada przechył boczny wynoszący 30%. Możliwe jest także pokonywanie przeszkód pionowych o wysokości do 0,4 metra, rowów o szerokości 2 metrów oraz brodzenia do głębokości 1,5 metra. Opancerzenie zapewnia odporność balistyczną zgodną z poziomem I wg STANAG 4569[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b KT, Armatohaubica kalibru 155 mm Krab, defence24.pl, 9 grudnia 2012 [dostęp 2014-04-24] [zarchiwizowane z adresu 2014-04-24] (pol.).
- ↑ a b c HSW, Wozy dowódczo-sztabowe (WDSz) i dowódcze (WD), Huta Stalowa Wola S.A. [dostęp 2014-04-24] [zarchiwizowane z adresu 2014-04-24] (pol.).
- ↑ a b e-RAPORT MSPO 1/2009 – Stalowowolskie nowości MSPO, Altair, 31 sierpnia 2009 [dostęp 2014-04-24] [zarchiwizowane z adresu 2014-04-24] (pol.).
- ↑ a b c d e f g h i j Artyleryjski wóz dowodzenia AWD na podwoziu gąsienicowym .
- ↑ a b Pierwszy moduł Regina, www.milmag.pl [dostęp 2021-01-21] (pol.).
- ↑ a b c d e f g h i j Wóz dowódczo-sztabowy / dowódczy na podwoziu gąsienicowym .
- ↑ Moździerze samobieżne 120 mm (HSW) .
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Dane techniczne moździerza SMG 120 mm Rak w serwisie producenta
- Wozy dowódczo-sztabowe (WDSz) i dowódcze (WD) w serwisie producenta
|