50°33′13″N 17°49′53″E/50,553611 17,831389Ligota Prószkowska
| Artykuł | 50°33′13″N 17°49′53″E |
| - błąd | 39 m |
| WD | 50°34'N, 17°50'E |
| - błąd | 2320 m |
| Odległość | 1541 m |
| ||||
| ||||
 Kościół św. Mikołaja | ||||
| Państwo |  Polska
| |||
| Województwo |  opolskie
| |||
| Powiat | opolski | |||
| Gmina | Prószków | |||
| Liczba ludności (2006) | 880 | |||
| Strefa numeracyjna | 77 | |||
| Kod pocztowy | 46-060[1] | |||
| Tablice rejestracyjne | OPO | |||
| SIMC | 0502500 | |||
Położenie na mapie gminy Prószków  | ||||
Położenie na mapie Polski  | ||||
Położenie na mapie województwa opolskiego  | ||||
Położenie na mapie powiatu opolskiego  | ||||
| 50°33′13″N 17°49′53″E/50,553611 17,831389
| ||||
| Strona internetowa | ||||
Ligota Prószkowska, dawniej także Ligota Proskowska[2] (dodatkowa nazwa w j. niem. Ellguth Proskau, od 1936 Frei Proskau[3]) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie opolskim, w gminie Prószków.
Od 1950 miejscowość administracyjnie należy do województwa opolskiego.
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Nazwa Ligota występująca także w skróconej formie Lgota wywodzi się z języka staropolskiego i oznacza ulgę[4]. Ligota oznacza osadę założoną na surowym korzeniu z zastosowaniem dla jej nowych mieszkańców ulgi na zagospodarowanie. Miejscowości o tej nazwie pełniły funkcję podobną do dzisiejszych specjalnych stref ekonomicznych i były zwolnione z płacenia podatków co miało zainicjować ich rozwój[4].
W alfabetycznym spisie miejscowości na terenie Śląska wydanym w 1830 roku we Wrocławiu przez Johanna Knie wieś występuje pod polską nazwą Ligota proskowska oraz nazwą zgermanizowaną Ellguth Proskau[5]. Spis ten również wywodzi nazwę Ligota z języka polskiego: "Ligota ist die polnische Benennung der verschiedenen Orte Elgot u. Ellguth"[6] czyli w tłumaczeniu na język polski "Ligota jest polskim znaczeniem różnych wsi o nazwie Elgot oraz Ellguth". Ze względu na polskie[4] pochodzenie nazwy w sierpniu 1936 roku w ramach akcji germanizacyjnej nazistowska administracja III Rzeszy zmieniła nazwę wsi ze zgermanizowanej na nową, całkowicie niemiecką - Frei Proskau[7].
Części wsi[edytuj | edytuj kod]
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0998895 | Pulów | część wsi |
| 0998866 | Smolnik | przysiółek |
Historia[edytuj | edytuj kod]
Najstarsze o Ligocie pisane informacje datowane są na sam początek XIV w.: wieś wymieniana jest w księdze uposażeń biskupa wrocławskiego jako Elgotha, co zdaje się być przekształceniem „lgoty” - ulgi - osady zakładanej najczęściej wśród lasów, na tzw. wolnym pniu i zwolnionej na jakiś czas od powinności lennych.
W 1784 miejscowość opisano jako: wieś należąca do dóbr prószkowskich, oddalona 1 ⅛ mili od Opola, posiada kościół katolicki i szkołę, liczy 18 gospodarzy i chałupników, liczba mieszkańców wynosi 161[10].
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisany jest[11]:
- kościół par. pw. św. Mikołaja, zbudowany w poł. XVIII w., w kościele znajduje się drewniana XIV wieczna gotycka rzeźba przedstawiająca św. Mikołaja
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 652 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].data dostępu?
- ↑ Przedwojenna mapa WiG
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262)
- ↑ a b c Ligota w słowniku PWN
- ↑ Johann Knie 1830 ↓, s. 138.
- ↑ Johann Knie 1830 ↓, s. 430.
- ↑ Landkreis Oppeln
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 18.11.2015].
- ↑ red. Andrzej Hanich: Quellen zur Geschichte von Proskau. Źródła do dziejów Prószkowa. Opole: Państwowy Instytut Naukowy - Instytut Śląski w Opolu, Parafia Rzymskokatolicka św. Jerzego w Prószkowie, Urząd Miasta i Gminy w Prószkowie, 2012, s. 463. ISBN 978-83-7126-283-8.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. opolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 99. [dostęp 6.1.2013].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Johann Knie: Alpabetisch, Statistisch, Topographische Uebersicht aller Dorfer, Flecken, Stadt und andern Orte der Konigl. Preus. Provinz Schlesien.... Breslau: Barth und Comp., 1830.
| |||||||||||||||
