Linus (papież)
| ||
| ||
| Papież Biskup Rzymu | ||
| ||
| Data śmierci | ok. 79 | |
| Miejsce pochówku | Bazylika św. Piotra | |
| Papież | ||
| Okres sprawowania | 64–76/79 | |
| Wyznanie | wczesne chrześcijaństwo | |
| Kościół | rzymskokatolicki | |
| Pontyfikat | ok. 64 | |
| ||
| męczennik | ||
| ||
| Miejsce śmierci | według tradycji Rzym | |
| Czczony przez | Kościół katolicki Cerkiew prawosławną | |
| Wspomnienie | 23 września (Kościół katolicki) 5 listopada (Cerkiew prawosławna) | |
| Atrybuty | mitra, pastorał, palma, krzyż | |
Linus (Linus z Etrurii) – święty Kościoła katolickiego i Cerkwi prawosławnej, 2. papież w okresie najprawdopodobniej od ok. 64 do 23 września 79[1]. Imię świętego wymieniane jest w 1. Modlitwie Eucharystycznej Kanonu rzymskiego.
Linus był drugim, po św. Piotrze Apostole, biskupem Rzymu czyli według tradycji katolickiej drugim papieżem. Do przełomu II i III wieku był jednak uważany za pierwszego papieża. Jest wymieniany w Kanonie rzymskim mszy św. (w 1. Modlitwie Eucharystycznej w zreformowanej mszy posoborowej) zaraz po wspomnieniu świętych apostołów Piotra i Pawła[2].
Wspominają o nim również najstarsze katalogi papieskie. Św. Ireneusz napisał:
Błogosławieni apostołowie, po założeniu i urządzeniu Kościoła, przekazali jego rządy i episkopat Linusowi.
O Linusie wspomina Paweł w swym 2. Liście do Tymoteusza (2Tm 4, 21)[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Zachowało się o nim mało informacji. Pochodził z Etrurii, być może z Tuscji, gdzie miał przyjść na świat w miasteczku Volterra, jako syn Herkulanusa. Jako następca św. Piotra wsławił się napomnieniem adresowanym do kobiet, aby w świątyni nakrywały głowy welonem, czego zresztą wymagał już św. Paweł apostoł. Chodziło mu zapewne o to, by ich fryzury i ozdoby do włosów nie stawały się przyczyną roztargnienia mężczyzn. Linus miał być według Ireneusza i Euzebiusza towarzyszem św. Pawła, który przesłał z Rzymu pozdrowienia Tymoteuszowi w Efezie[2].
Po kilkunastu latach rządzenia Kościołem w Rzymie zmarł, jak głosi legenda, śmiercią męczeńską i został pochowany obok św. Piotra[2].
Natomiast w VI wieku pojawiło się pismo apokryficzne, sygnowane jego imieniem pt. Martyrium beati Petri Apostoli a Lino conscriptum. Kościół wspomina go 23 września[1]. Cerkiew prawosławna wspomina go 5 listopada[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 15. ISBN 83-7006-437-X.
- ↑ a b c John N. D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 17. ISBN 83-06-02633-0.
- ↑ 5 Νοεμβρίου (gr.). ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ. [dostęp 2017-06-10].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Pope St. Linus (ang.). Catholic Encyclopedia. [dostęp 2012-06-04].
| ||||||||||
| ||||||||||||||||||||