Ludwik Wirszyłło

	Ludwik Wirszyłło
	Ludwik Wirszyłło
	major
Data i miejsce urodzenia	25 sierpnia 1880 ; Dubotówka, powiat święciański
Data i miejsce śmierci	kwiecień 1940 ; Katyń, ZSRR
	Przebieg służby
Lata służby	przed 1919–1940
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	10 Pułk Artylerii Polowej,; 1 Batalion Sanitarny
Stanowiska	lekarz baonu (w 1bs)
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa,; wojna polsko-bolszewicka,; II wojna światowa kampania wrześniowa;
	Odznaczenia

Ludwik Wirszyłło (ur. 25 sierpnia 1880 w Dubotówce (powiat święciański), zm. w kwietniu 1940 w Katyniu) – polski lekarz wojskowy, major w stanie spoczynku Wojska Polskiego. Ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ludwik Wirszyłło ukończył studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu w Moskwie w 1913 roku. Od 1919 roku pracował jako lekarz w 10 pułku artylerii polowej. Został awansowany na majora 1 czerwca 1919 roku. Po wojnie polsko-bolszewickiej pracował w Pracowni Higieny Wojskowego Instytutu Sanitarnego. W 1925 roku był zastępcą kierownika tej pracowni^[1]. W 1928 roku był lekarzem 1 batalionu sanitarnego. W 1930 roku został przeniesiony w stan spoczynku z przydziałem do kadry 1 Szpitala Okręgowego. Później pracował jako kierownik zakładu sanitarnego Zarządu m.st. Warszawy^[2].

Zamordowany w Katyniu^[2].

Ludwik Wirszyłło został pośmiertnie awansowany na podpułkownika w 2007 roku.

Ludwik Wirszyłło był synem Aleksandra i Marii z Czupryńskich. Na przełomie 1925 i 1926 roku ożenił się z Ireną Bugajską^[3].

↑ Pracownia Hygjeny Wojskowego Instytutu Sanitarnego (kierownik mjr. Gustaw Szulz dr. medycyny), [w:] HenrykH. Mierzejewski HenrykH., Polskie placówki badawcze. Nauki fizyczne. Technika, Warszawa: Wydawnictwo Akademii Nauk Technicznych, 1925, s. 88 .
↑ ^a ^b ^c Janina Snitko-Rzeszut (red.), Marek Tarczyński (kier. opr.), Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Cz. 1: (Józef Rams – Wilhelm Żyła). Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2000, s. 689. ISBN 83-905590-7-2. [dostęp 2016-06-27].
↑ TomaszT. Piskorski TomaszT., Pamiętniki, zeszyt 212 (1926), Warszawa: Archiwum Akt Nowych .